Wracam już na piechotę.

- To...prawdopodobne - zaśmiała się. - Muszę dopracować swoje mówki... - zmieniła temat.
- Masz rodzinę?

Looty:
- Kiedyś miałam. Teraz już nie.
Opliko:
Wróciłeś.

- Ja też...mamusia mnie sprzedała, a tatuś sobie wziął braciszka i poszedł w dal... - przytuliła mocniej elfkę. - A teraz mam Ciebie!

Looty:
- I nie tęsknisz za rodziną? - zapytała starając się pozostać przy temacie.

//Najlepszy sposób wykorzystania ladacznicy... Jako rodzina zastępcza...
Przygotowałem się do pracy i zacząłem robotę...

Zastanowiła się przez chwilę.
- No tęsknie ale nie mam z żadnym z nich kontaktu...A matki za bardzo nie trawię i nie chce jej widzieć... - leżała wpatrzona w jeden punkt przez następne kilka sekund, po czym przejechała dłonią po brzuchu elfki i spytała.
- A twoja historia?

Opliko:
I jakoś szło.
Looty:
- Miałam kochającą rodzinę, ale przybyli łowcy niewolników i zabili moich rodziców i brata, a mnie porwali i sprzedali. A potem trafiłam tutaj. - powiedziała krótko.

- Moje biedactwo. - Fanny zrobiło się żal elfki i pogładziła ją po głowie. - Zawsze ja mogę zostać twoją przyrodnią siostrą, która nie jest do końca normalna...

Jeśli skończyłem już robić 1 łuk dziś, sprawdzam jego jakość naciągając cięciwę kilkukrotnie i strzelając w ustawioną przy ścianie tarczę.

Looty:
Zbyła tę prośbę milczeniem.

Parsknęła słysząc milczenie elfki.
- Jasne, lepiej dawać się tyłek za złoto...

Opliko:
Łuk dobry. Strzały też.
Looty:
- A niby co mam robić? Jak spróbuję uciec to mnie zabiją. A poza tym mówiłaś coś o jakiejś ofercie.

Zbliżyła się do ucha elfki i wyszeptała.
- Oferta jest prosta. Otruj szefa najsilniejszą trucizną jaką przyjdzie Ci dostać, a ja Ci dam kilka tysięcy sztuk złota i wolną wolę. Jeśli zechcesz...zostaniesz moją prawą ręką, jeśli nie to odejdziesz i zaczniesz nowe życie... - skończyła mówić. Przecież elfce i tak nikt nie uwierzy...

Looty:
- Teoretycznie mogłabym to zrobić, ale jeśli ktoś mnie przyłapie to... kara będzie gorsza niż pożarcie żywcem przez pustynne rekiny.

Ponownie zbliżyła się do ucha elfki.
- To wtedy załatw sobie nożyk, skropl nim truciznę i rzuć w akcie desperacji w mięśniaka. Jeśli go nie zabije to przynajmniej osłabi, ja dokończę resztę i Cię obronie...No i warto, aby strażnicy byli zajęci...

Looty:
- Nooo... Mogę spróbować. - powiedziała niepewnie.

Postanowiła podsycić sytuację ponownie zbliżając się do ucha elfki.
- Zastanów się...Chcesz do końca życia być prostytutką, która pewnego dnia urodzi dziecko, a to dziecko będzie musiało żyć ze świadomością, że jego matka jest dz*wką, a ojciec nieznany? Czy może jako godna pani?

Looty:
- Masz rację. Zrobię to. Tylko nie wiem czy dam radę zabić człowieka.
//W Ur odpisałaś?//

- Wierzę w Ciebie. - stwierdziła, żeby podbudować elfkę. - Pokaż, że nawet ktoś, kto był kiedyś niewolnikiem, może osiągnąć szczyty.

Zabrałem się zatem za przegląd produktów gotowych do sprzedaży.

Opliko
Pancerze, broń biała ròżnego rodzaju, łuki, kusze, bełty i kilka innych rzeczy. Trochę tego jest.
Looty
- To kiedy mam to zrobić? - zapytała już bardziej pewna siebie.

- Najlepiej jutro albo pojutrze - wyszeptała. - Jeśli uda Ci się zdobyć tak szybko wiesz co.

Looty
- Dobrze. - powiedziała kiwając głową.

- Może się sobie przedstawimy - zmieniła temat. - Jestem Fanny, a ty jak się zwiesz panno?

Looty
- Jestem Luthien.

- Panno Luthien. Podoba się Pani oferta pracy jako moja prawa dłoń?

Looty
- Tak... Pani em...Jak się nazywasz?

- Przecież Pani mówiłam jak się nazywam... - odparła zirytowana.

Looty
- A tak, tak. Musiałam zapomnieć. Jestem podenerwowana tą akcją.

- Nic się nie stało. - pogładziła ją po ramieniu. - My damy mamy prawo zapominać, skoro tyle spraw ciąży na naszej głowie.

Looty
Kiwnęła głową po czym zapytała:
- A czemu tak zależy Ci na zabiciu szefa?

Zbliżyła się do jej ucha.
- Źle was traktuję. Ja byłabym wspaniałą burdel mamą...

postanawiam więc trochę poćwiczyć w oczekiwaniu na jakiegoś klienta. Sprawdzę swoją szybkość w tworzeniu wrót - spróbuję stworzyć wrota tuż przed lecącą strzałą, które będą prowadziły ją odrobinę do tyłu. Tak, by trafiła ponownie do wrót. (chcę "zatrzymać" ją w powietrzu)

Looty:
- Na prawdę? To cały Twój plan? Sądziłam, że stać Cię na coś więcej...
Opliko:
Udawało się w jednej czwartej prób. Dalszy trening przerwał Krasnolud wchodząc do kuźni.

Witam go i pytam, czy chce coś kupić

- Reszta planu potem skarbie... - ugryzła ją w uszko, po czym zdradziła kolejny szczegół. - Mam zamiar przejąć wszystkie burdele w mieście i na całym kontynencie...

Looty:
- To Twój plan... - skomentowała cicho.
Opliko:
- Toporzysko bym chciał. Takie co jednym ciosem roz je*ie czaszkę.

- A ty jesteś jego częścią... - zaśmiała się cicho. - A teraz. - wtuliła się w nią. - Daj mi zasnąć...

Looty:
Zasnęłaś, ona razem z Tobą.

Śpi sobie, bo przecież nic innego się przez sen nie robi.

Looty:
Obudziłaś się jak zwykle - przed południem przy dźwięku gongu.

Fanny napawała się swoją nową pozycją burdel mamy. Osiągnięcie i zaszczyt godny jej potencjału. Siedziała na pseudo tronie, który wcześniej należał do poprzednika, zapewne dzielącego teraz swymi zwłokami miejsce we wspaniałym piachu. Kobieta rozejrzała się po swoim lokalu.
Zobaczycie! Wszystkie burdele będą moje! Zawładne miastem przy pomocy potencjału tych kobiet i nikt mi nie przeszkodzi!
Pomyślała ciężko.

Nikt nie przeszkadzał Ci w rozmyślaniach. Klientów i pracowników jeszcze nie było z racji na wczesną porę. Poza Tobą w głównej sali ustawili się tylko nieliczni strażnicy, którzy akceptowali zmianę władzy. Większość odeszła po śmierci byłego szefa.

Fanny w pewnym momencie zastanowiła się głęboko nad tym co tutaj robi, poczęła stukać swoim palcami w fotel niczym osoba z nadpobudliwością.
Czyli, że zamieniłam posadę kretyna, który stoi cały dzień w miejscu na kretyna, który siedzi cały dzień w miejscu? W życiu nie sądziłam, że wpadnę na gorszy pomysł.
W pewnym momencie niezbyt normalna Fanny - zrzuciła z siebie skórzaną tunikę oraz górną część bielizny i półnaga usiadła na swoim tronie czekając na nudnych klientów.

Przyciągnęłaś tym uwagę kilku strażników, ale szybko odwrócili wzrok, obawiając się, że dolejesz im czegoś do wina lub najzwyczajniej w świecie zwolnisz.
Klienci nie nadchodzili co było dość dziwne. Być może wydarzyło się coś w mieście? Lub po prostu teraz stali bywalcy są w pracy czy w domu.

Niecierpliwiła się dość nerwowo. Nie lubi, kiedy nic się nie dzieję, bo wtedy wpada na durne pomysły, jak np. taki, żeby zostać burdel mamą.
Parsknęła głośno z nudów i zwróciła się do jednego ze strażników.
- Ty! - wskazała nań palcem. - Idź zobacz co się dzieje w mieście.

Zasalutował niedbale i wyszedł.
//Możesz tu rzucić, wiesz? :V//

//to zbyt oczywiste :^//
Wstała z tronu i ubrała się w swoją skórzaną tunike, następnie skierowała swe kroki do wyjścia stąd.
- To ten! Znudziła mi ta posada. Jak ktoś chce to niech sobie zostaję burdel tatą.
Skierowała sie do wyjścia z kompleksu.
Kolejne marzenia spełnione. Zostać burdel mamą. Teraz przydałoby zostać zbirem albo znaleźć męża i urodzić córkę

Strażnicy nie przejęli się zbytnio tym odejściem, a Ty wyszłaś na jedną z uliczek.