- No nie wiem... Koki jeszcze nie brałam. Ile byłoby na dobrą działkę?

- Ile gramów chcesz?

- Przecież pytam, ile gramów będzie na dobrą działkę?

- Na początek? Dziesięć, dwadzieścia góra, żebyś miała na później.

- Dobra, to ile za dziesięć?

- Czterysta.

Kuba:
- Niech będzie. - Podała Ci gotówkę.

Skwarek:
Wraz z ekipą znaleźliście się na końcu slumsów. Zaparkowaliście przy starym domostwie. Wzięliście torby i zabraliście je do salonu, gdzie jedyne co tam było to kanapa. Marcus położył torbę na podłogę i usiadł na sofie.
- Udało się, do cholery!

-Spokojnie, będziemy się cieszyć jak dostaniemy gotówkę. Pamiętajcie, jak coś to nigdy się nie widzieliśmy.

On zaś wręczył jej narkotyk w omówionej dawce, chowając pieniądze do portfela.

Skwarek:
- Taa... Proponuję posiedzieć kilka dni cicho, jak będziesz chciał coś zaproponować to dzwoń na ten numer. - Tutaj Victoria podała Ci swój numer. - Co do pieniędzy... Jutro o dwudziestej spotkajmy się tutaj. Kasa powinna już być.

Kuba:
Klientka odeszła wraz z narkotykiem.

-Na pewno skorzystam z numeru. Mogę zatrzymać MP5?

- Jasne, weź sobie. - Odpowiedziała.
- Dobra, ja popilnuję łupu. - Stwierdził Marcus.
- Hmm, okej. Przejdę się do jakiegoś baru. - Colin opuścił dziuplę.

Wrócił do czekania, zerkając od czasu do czasu na zegarek, aby ruszyć o dwudziestej do magazynu.

-Cóż, no to do zobaczenia.
Pożegnał się i poszedł do baru.

Kuba:
Niestety nikt dalej nie przyszedł, w końcu ruszyłeś do magazynu.
// Zmiana tematu. Zacznę.//

Skwarek:
// Zmiana tematu. Zacznę.//

Radio:
Po kilkunastu minutach dojechałaś do mieszkania matki.

Zapukała do drzwi.

Twój brat Carlos otworzył.
- Cześć!

- Cześć Młody! - Ucieszona przywitała brata i weszła do środka. Półgłosem zapytała:
- Jest mama? -

- Jest. - Zamknął drzwi. - Zawołać ją?

- Nie, nie, nie. Chcę jej zrobić niespodziankę. Gdzie jest? -

- W salonie. Ogląda telewizję.

- Dzięki. - Wzięła 1000 dolarów w zamkniętą dłoń i jak najciszej potrafiła, zakradła się do salonu, za plecy matki:
- Mamooo...Mam dla Ciebie coś fajnego. - Cicho wypowiedziała to zaraz za nią.

Odwróciła się zaskoczona.
- Carmelita... Nie zauważyłam Cię... Miło Cię widzieć. Usiądź. - Wskazała na kanapę.

Usiadła.
- A teraz, droga Mamo, pokażę Ci sztuczkę. - Pieniądze, których matka nie mogła widzieć, schowała w pięści. W drugą dłoń wzięła nóż, który złapała za ostrze. Udawała, że jest to różdżka, którą wykonuje magiczne zaklęcia nad pięścią. Po paru obrotach "różdżki", zamachała, dmuchnęła w pięść i otwarła ją, ukazując tysiąc dolarów:
- Ta-Da! -

Szeroko otworzyła oczy, jeszcze bardziej zaskoczona.
- S...Skąd masz tyle pieniędzy? - Ale była bardziej zadowolona, niż podejrzliwa.

- Można powiedzieć...Że okradłam złodzieja. A to chyba nie grzech, co? - Odpowiedziała wesoło i wręczyła banknoty wprost w dłoń matki.

- Skądże... Zaraz... To dla mnie? Zostaw sobie trochę, to dużo pieniędzy.

- O mnie się nie martw, Mamo, ja sobie poradzę. - W końcu Carmelita miała jeszcze 950$ z sejfu Clinta i 400$ od Bzykadełka, którego ograbiła w South Beach:
- Wydaj to na młodych, im się bardziej te pieniądze przydadzą niż mi. -

- Dziękuje, Carmelito... - Przyjęła pieniądze. - Nie omieszkam na nich wydać. - Uśmiechnęła się.

Również się uśmiechnęła:
- Rosita i Zarita są w domu? -

- Owszem, są. W swoim pokoju.

Kiwnęła głową i poszła do pokoju sióstr. Zapukała krótko i bez odpowiedzi weszła do środka:
- Cześć, dziewczyny. Mam dla was propozycję nie-do-odrzucenia. - Entuzjastycznie zaczęła.

Dziewczyny radośnie Cię przywitały.
- Jaką propozycję? - Zapytała Zarita, wyraźnie zainteresowana.

- Otóż, wpadło mi ostatnio nieco więcej gotówki, i pomyślałam, że zabiorę was na zakupy do Downtown! Co wy na to? -

- Ja chętnie! - Krzyknęła z radością Zarita.
- Mm... To ja też. - Stwierdziła Rosita.

- Chciałybyście pojechać już dzisiaj czy może kiedy indziej? -

- Chodźmy teraz. - Stwierdziła Zarita.
- Czemu nie.

- No, to chodźcie. - Machnęła dłonią i wyszła z pokoju. Przekazała też matce, że wychodzą.

Siostry poszły za tobą.

No i razem poszły do Downtown.

// Zmiana tematu. Zacznę.//

Killer:
Po kilkunastu minutach wylądowałeś w slumsach.

No, to teraz nic innego niż odnaleźć pierwszą ofia-znaczy się dilera.

Szybko znalazłeś jednego z nich.
- Dobry, chcesz trochę towaru?

-A czym "dealujesz"?

- A kokainą, czystą, dobrą. Chcesz?

-Zanim przystąpimy do targowania...powiedz mi, kupywałeś coś od..."Kolumbijskiego Kartelu"? Czy jakoś tak to szło. -sięgnął ręką na tylną kieszeń, udając że szuka portfela a w rzeczywistości przygotowując tasak.
//To się odgrywa w jednym z tych "ciemnych zaułków", tsa?

// Tak.//
- Czy kupiłem to trudno powiedzieć. Powiedzmy, że pożyczyłem. A co? - Cofnął się o kilka krokow.

//Czekaj, on miał NIE zabijać dilerów powiązanych z Kartelem, ta?