Szuka w tej drugiej skrzyni, z której emanowało.

Jakieś paliwo, latarka, baardzo stary model do sklejania, stara ryba, spleśniały chleb i jakiś kryształ.

-O, mój stary model Mk. 1.-bierze kryształ i wsadza.

Nie, to jednak zwykły kryształ.

Babcia sprytniejsza od wnuka. Siada za sterami i sprawdza, co i jak.

Wchodzisz nad Naboo.

Podchodzi do lądowania na Harrowerze.
-Rax, chodź no tu.

Lądujesz.

Wysiada
-Szykować skok na Mandalore. I bardzo się pożarły?

-Zdarły sobie gardła, są w dwóch końcach statku. Podobno Vizsla żyje.

-Twardy Sku*wysyn. No nic, raczej będziemy mieli wspólny front.
Gwizdnął po Raxa.

Tygrys podszedł. Harrower skoczył w nadświetlną.

-Dobry kotek...-pogłaskał go.

-A to co?

-Jakiś duży kot sądząc po cechach anatomicznych... Pierwszy raz widzę ten gatunek...

-A skąd ty go wytrzasnąłeś?

-Skąd ja go wytrzasnąłem? Lepiej się zapytajcie senatora Raxusa, skąd go wytrzasnął.

-Dziwny, bardzo dziwny...

-Ale kot jak każdy kot. Lubi pieszczochy.

-Tylko czy on nas nie pozabija w nocy.

-Z całą pewnością będzie sobie z nas żartował. Ale nas nie pozabija, co nie-do Raxa.

Pobiegł gdzieś w głąb statku.

Leci za nim.

Widzisz go, biegne w stronę stołówki.

-No oczywiście.

Biegnie w tamtą stronę z wywieszonym językiem.

Biegnie w tamtą stronę.
-Dajcie mu ten kawał schabu.

Potrącił po drodze Engineer.

Pomógł jej wstać.

-Dzięki, co to było?

-Duży kot. Bardzo duży.-biegnie na stołówkę.

Widzisz go jak zrobił pazurami dziurę w lodówce.

-Ejejej, spokojnie kolego-odciąga go stamtąd.

Widzisz swojego wujka w drzwiach.
-Czemu nie ubezpieczyłem ją przed atakiem niezidentyfikowanego zwierzęcia?

-Kto mógł przewidzieć. Rax, bo nic nie dotaniesz-zagroził.

-Zapomniałem ci czegoś powiedzieć... Jedi często medytują.

-Wiem, ale z tym... kotem to raczej trudne... RAX! Zostaw tą lodówkę albo nic nie dostaniesz, zroumiano?!

Warknął, wyjął jakieś mięso i odszedł w kąt.

-No co za kot, no co za kot... Nieważne-znalazł sobie jakieś spokojne miejsce i zaczął medytować.

Medytujesz, odczuwasz spokój, nagle widzisz jakieś drzwi, potem Tatooine i jakieś miejsce, które ci się dobrze kojarzyło, potem widzisz wybuchający prom turystyczny.

DAlej zagłębia się w tą wizję.

Widzisz jakąś postać w świetle... I koniec wizji. Przerwały ją wrzaski Bo i Sabine.

Idzie tam i od razu strzela w powietrze na miejscu.

Widzisz całą masę potłuczonych talerzy.

-SPOKÓJ MA BYĆ ALE TO JUŻ!!!-wrzasnął tak, że spokojnie martwych by obudził.

Odwracają się w twoją stronę.

-O co tym razem dokroćset poszło, co?-zaczął sobie rozmasowywać podstawę nosa lewą ręką.
-I niech-dodał po chwili, dosyć krótkiej-mówi jedna z was.

-O to samo że ona nie chce się przyznać że neutralność doprowadziła do tego stanu.

Popatrzył się na nie.
-Słuchajcie. Jak dla mnie, to nie tyle neutralność, co całowite odcięcie się od korzeni. Mówię to z boku. I zaraz pewnie się pojawią teksty w stylu "TEmu dobrze" nie, wcale że nie. Jestem neutralny, a więc to do mnie lecą wszystkie skargi.-powoli sięgnął do napierśnika. Chwycił jakąś folię i zaczął ją zdzierać. Najpierw z lewej klapy, potem z prawej. Na lewej znajdował się symbol Watahy, a na prawej symbol Prawdziwych Mandalorian.
-W mojej rodzinie przewinęły się wszystkie nurty myślowe Mandalorian na przestrzeni ostatnich kilku tysięcy lat. Neokonkwistadorzy, Nowi, Prawdziwi, Wataha i wiele więcej. Ale wasza postawa to jest już ku*wa nienormalna!!!-walnął ręką w stół.
-To co było, mineło! Przeszłości nie zmienimy, ale możemy budować przyszłość. Ale potrzebujemy do tego zaufania i zrozumienia. Bez tego każde społeczeństwo, rodzina i inne orgnizacje się rozpadną. Na piasku nie zbudujemy stabilnego domu, ale na skale już tak. A jak na razie widzę wy jeszcze mielicie ten piasek!

//Pseudo-Watahy zwanej Rojem jeszcze nie było.//
Odeszły.