Ray

- NIE... PRZYBYŁEM, ABY SIĘ... POŻEGNAĆ.

Ray

Pożegnać? Dalekowie to robią? - Jak to pożegnać? - zapytał, nie ukrywając zdziwienia.

Ray

- UMIERAM, DOKTORZE... WSZYSCY KIEDYŚ MUSZĄ...

Ray

- może poprzedni by się tym przejął, ale teraz... - pomyślał przez chwilę. - przykro mi - odparł niechętnie.

Ray

- ŻEGNAJ... DOKTORZE. - odpowiedział Dalek po czym najwyraźniej umarł

Ray

- a ten znowu swoje - podniósł kopułę i zaczął szukać w nim jakiejś iskry życia. Cokolwiek. Przecież nie mógł sobie ot tak zdechnąć.

Ray

Cóż, truchło nie wyglądało najlepiej. Zaczęło się też nienaturalnie szybko rozkładać

Ray

- niestety straciliśmy go - westchnął.

Ray

- Tato... Co teraz zrobimy? Straciliśmy dom...

Ray

- zaznaczam, że po raz drugi. Ale mamy jeszcze mnóstwo innych Tardisów - zajrzał do pierwszego na lewo. - na pewno znajdzie się godny zastępca

Ray

HMMMMMMM
Ciekawy kolor ścian

Ray

Trzasnął drzwiami.
- nie. Ten się nie nada

//XD//

Ray

Cóż. Zawsze jest następny

- Może ten? - zapytała Bri wychodząc z jednej kapsuły

Ray

- niech no spojrzę
Zetknął do środka.

Ray

Duże, szare i z wieloma okrągłymi przedmiotami na ścianach

Ray

- charakter to masz po matce, ale gust odziedziczyłaś po mnie - uśmiechnął się. - Brianna, co ja bym bez ciebie zrobił?

Ray

Wzruszyła ramionami

- To ty mnie wszystkiego nauczyłeś. Co ja bym zrobiła bez ciebie?

Ray

- na pewno bardzo wiele - Roześmiał się. - no dobra, lepiej chodźmy z tego cmentarzyska Tardisów zanim podzielimy ich los

Ray

Bri przepuściła cię, pozwalając wejść pierwszemu. Urocze stworzenie, starszemu ustąpi

Ray

Wszedł do środka.
- jestem krótko po regeneracji ale coś czuję, że jak energia mi przejdzie to będę miał okropny charakter. Wybaczysz tatusiowi jak upije się do nieprzytomności w warsztacie? - mówił poważnie.

Ray

Bri nie odpowiedziała, za to z korytarza w TARDIS wybiegła wysoka dziewczyna, z długimi blond włosami

- Ty kupo złomu, dlaczego nie ma wi-fi?! Zawsze było wi-fi! Co ja mam, na komórkowych lecieć?! - spojrzała na ciebie przelotnie - Cześć Ray. - zaczęła okrążać konsolę - Mówiłeś, że jak zresetuję router to wróci, ale nie wróciło! - zamilkła. Spojrzała na ciebie - Oł. Cześć Ray. Nie zamykałeś drzwi, prawda?

Ray

- no dobra, zadam teraz odwieczne pytanie na które wielu filozofów nie potrafi odpowiedzieć - wziął głęboki wdech. - co?

Ray

- Po tym jak uciekłeś z Bri TARDIS przeniosło o 100 lat w tył. Wiesz, Anioł. Coś świta? - dziewczyna zaczęła kręcić kosmykiem włosów. Swoją drogą sięgających jej do stóp

Ray

Spojrzał na swoją rękę, po czym znów na tę dziewczynę.
- jestem naćpany w cholerę... - ugryzł się w język - Bri, nie używaj takiego słownictwa... I trzeba do mnie gadać jak do przedszkolaka. Więc mam dwa pytania. Pierwsze. Powiedz to jeszcze raz, ale tak, aby moje dwie ostatnie komórki mózgowe to załapały. Drugie. Kim jesteś? Trzecie. Czemu moja ręka ma wcięcia w kształcie żelkowych węży?

Ray

- Dobra, zapomniałam, że jesteś świeżo po regeneracji... - wzięła głęboki oddech. wskazała na swoją twarz palcami wskazującymi - JA - powiedziała, jakby mówiła do osoby, która nie zna jej języka - JESTEM ISHI, A TO - zatoczyła szeroki ruch ręką - JEST TARDIS. TEN, Z KTÓREGO WCZEŚNIEJ WYSZEDŁEŚ. ANIOŁ ZROBIŁ MU KUKU I TERAZ WYGLĄDA INACZEJ. ROZUMIESZ?!

Ray

- rozumiem - skinął głową. - chociaż nie. Jak miałaś na imię, bo zapomniałem?

Ray

- Ishi. Ten sam co latał w posągu pewnego malarza. - odpowiedziała zirytowana - Regeneracja, pamiętasz?

Ray

Przymrużył lekko oczy. Nagle doznał oświecenia.
- no tak! Jesteś moim niemieckim kolegą z wymiany! - uśmiechnął się, zadowolony ze swojego geniuszu. - Zgadłem?

Ray

- Gdybym mogła to bym cię wyrzuciła, ale drzwi TARDISa się zacięły i nie da się ich otworzyć od środka. Tak, witaj w Klubie Izolatki. Przedstawiłabym ci członków, ale się zgubili.

Ray

- jasne, Shishi, czy jak tam cię nazywali w przedszkolu, mam pewną ważną misję. Mianowicie chciałem wysadzić w powietrze Daleków. Albo ludzi, wszystko mi jedno - odwrócił się aby zbadać drzwi. - gdzie moja córka?

Ray

- Jestem tutaj. - stuknęła cię w plecy śrubokrętem dźwiękowym
A co do drzwi to wyglądają na zwyczajnie w świecie nienaoliwione

Ray

Odwrócił się z lekkim rozbawieniem na twarzy.
- drzwi mogę naprawić, ale najpierw muszę obejrzeć nowy odcinek Doctora Daleka w krainie garów. Do telewizora!

Ray

- Jak znajdziesz telewizor to droga wolna. Ja przez sto lat tu siedzę i nadal się gubię!

Ray

- bo widzisz moja droga, ten Tardis ma jedno z najlepszych zabezpieczeń we wszechświecie - uśmiechnął się. - chcesz poznać sekret tej twierdzy nie do podbicia?

Ray

- Tak, wiem, że drzwi nie są naoliwione! Ale w całej tej nieskończonej przestrzeni nie ma ani kropli smaru!

Ray

- nawet ja na haju nie jestem aż TAK tępy. - przywalił pięścią w kokpit. - nie naoliwione drzwi? Kogo mają zatrzymać? Niedogotowane łyse małpy!? - spojrzał na Bri, kiedy zdał sobie sprawę ze swojego napadu agresji. - Bri, córeczko kochana, muszę pogadać z tym Degeneratem, dobrze?

Ray

Skinęła głową

- Tak, to pokaż co potrafisz, panie "Doktor Wojny Mk. 2".

Ray

- żaden Doktor - warknął niezadowolony. Podszedł do kokpitu i sprawdził telefony. Dawno tego nie robił. - jak już masz mnie jakoś nazywać to potwór z budki, destruktor, mroczny lord... Alabaster...

Ray

- Rany, twoje dziewiąte wcielenie też było takie uciążliwe? - co do telefonów: N-Gage, legendarne 3310, pewien znany telefon znany z tego, że wybuchał i jakiś stacjonarny

Ray

Sprawdził czy ktoś dzwonił na stacjonarny.
- Po prostu nie chcę splamić krwią imienia Doktora. Właściwie to może zacznę używać mojego imienia?

Ray

- Z Doktorem Wojny było podobnie, ale chyba pamiętasz co się tak naprawdę stało, co nie? - nikt nie dzwonił

Ray

Sprawdził jeszcze słynną nokię.
- jasne, jasne - odpowiedział, niezbyt zainteresowany tym, co mówi Ishi. - Brianna, możesz przynieść mi wykałaczki?

Ray

Ktoś przebił twój rekord w Snake'u

Ray

Westchnął cicho i jedną ręką zaczął ustalać nowy rekord, a drugą uruchomił asystenta. Jeżeli jeszcze jakiś został, niestety te drony ciągle obijały się o ściany, a on był zbyt leniwy aby je naprawić. Najwyżej poprosi Bri, jak żaden się nie ostał.

Ray

Nie no, masz jeszcze asystenta google, nie zgubił się. A propo Bri to właśnie przyniosła pudło wykałaczek

- Do czego ci to jest potrzebne?

Ray

Wziął od niej pudełko, wyciągnął jedną wykałaczkę i zaczął dłubać nią w zębach.
- coś mi chyba w żeby wlazło. Oraz chciałem wejść do BIOSu Tardisa

Ray

Trafiłeś wykałaczką w dziąsło, które zaczęło krwawić, a ty odruchowo wcisnąłeś nie ten klawisz co trzeba na nokii i przegrałeś w snake'a

Ray

- no nie! - wyciągnął wykałaczkę z ust. - mój rekord...

Ray

Ledwo wylądowałeś na czwartym miejscu :/

Ray

Znów zajął się pobijaniem rekordu.