Ray

Szybko dobiegł do panelu sterowania i aktywował maszynę. Gdziekolwiek, byle tylko zaczął się teleportować.

Febrione
Odetchnęła z ulgą.
- Bri, kochanie... Nie jestem zła, nic z tego. – powiedziała z lekkim uśmiechem.
- Ale uważaj na słowa, przecież wiesz, że może stać się coś złego, od jednego słówka, dobrze? – spytała, obejmując jej dłonie w swoich.

Ray

Wylosowało ci moment stworzenia Wszechświata.

Feb

- No dobrze... Ale mogę dostać śrubokręt soniczny?

Ray

- już się mogło coś stać - westchnął. - mój ojciec to geniusz, tak jak ja. Każdy gest, słowo, fałszywy ruch może być dla niego wskazówką. Ale zapewne wie jakie mogą być konsekwencje bawienia się historią - usiadł na fotelu. - coś jednak mi nie pasowało - zaczął się zastanawiać. - poczekaj chwilkę - ustawił kurs na 3000 rok. - chodźmy, mamy soniczny śrubokręt do zbudowania

Febrione:
Wstała, głaszcząc Bri po włosach.
- Zdecydowanie mu coś to dało. Ale mogę powiedzieć, że raczej nie poznał czegoś więcej niż zakłopotania i ewentualnego podejrzenia o Bri.

Ray

BŁĄD

Febrione:
Spojrzała na Ray'a. Potem na ekran. Westchnęła cicho.
- Dlaczego? – spytała swojego małżonka.

Ray

- Tardis ma jeden z "tych" dni, albo musimy wyjść na zewnątrz. Zgadłem? - pogłaskał kokpit.

Ray

BŁĄD
Liczby na ekranie po chwili same ustawiły się na rok 2039, a lokalizacja to... wasza dawna szkoła.

Ray

- Tardis... Rozmawialiśmy o tym - roześmiał się.

Ray

T̴̴̴̢̠̹̤̳͙̯̼̞̪̥̹͎̻̤̻̫̃͊̌ͤ̋͊ͨͨ̾̇͊ͨͅO̡̧̖̹͉̖̹̫͑̉̈͊̎ͧ͑̂́͛͊̏̏̽̈ͯͭ͟͡ ̨̨̬̬̩͖̀͛ͭ̍ͫ̄̓̏̂̄̂̃N̸̡̢̨̛̮͍̙̱̞͉̲̤͉͈͈̘̦̔̒̎̿̓̒̍̾̔Į̷͍̞̥̜̺̺̲̝̋̎́ͮ͋͋͋̈͜͝E̴͍͖̼͕͈̼̪͙̹̫̜͈̻̪̒̑͗͋ͬ̍ͣ͗ͩ͐̈́̕͡͝ ̵̡̫̘̩̭͎̝͊̓̏ͦ̋̅̎ͭ̋͑͜͟J̴̨̨͕̼͍͈̲̪̭̠͔͎͎͖͔̘̲̤̩̾̒̑̆͊ͣ͡A̷̡͖̜̜̘͖̘̰͚̒́͐́͒ͤ͂͒ͯ̕͢͡

Ray

- aha, czyli umierasz wcześniej, niż sądziłem - odparł niezbyt przejęty tą sytuacją. - WSZYSCY NA ZEWNĄTRZ! NATYCHMIAST! - złapał Febronie i Bri za rękę. Czy to oznacza, że ona znów stanie się czarną dziurą? Ktoś przejął nad nią kontrolę? Bieszczady jej zaszkodziły? A może ona zaczyna regerenować? Czy to jest to, co określała jako "zmienny charakter"? W każdym razie zaczął biec do wyjścia ciągnąc dziewczyny za ręce. Chyba że wielki wybuch jej zaszkodził. To nie powinno być nic szkodliwego, ale nie obędzie się bez naprawy.

Ray i Feb

I tak oto wybiegacie wszyscy na jakieś ruiny.

//Dalsza część w Szkole im Drakuli.//

Ray

- nie! Może i jest moim ojcem ale to nadal zbrodniarz i cham! - przytulił się do Bri. - nie pozwolę mu ciebie skrzywdzić, już ja o to zadbam

Ray

- Tato, czemu jesteś zły na dziadka?

Ray

- bo eksperymentował na ludziach. Co prawda ja też, ale nie bez ich zgody! On zamieniał ludzi w zwierzęta! Wyrywał im kończyny... No i Inferno...

//Spoko tematy do rozmowy z małą córką//

//Ray jest wspaniałym ojcem

Ray

- Inferno?

Ray

- to miał być lek na wszystko... A powstała bezmyślna maszyna do zabijania... - westchnął. - chodźmy już. Mieliśmy odwiedzić dziadków, prawda?

Ray

Bri pokiwała głową ze smutną miną.

Ray

- co się stało?

Ray

- Nic...

Ray

- na pewno? Jeżeli coś się dzieje to możesz mi powiedzieć - uśmiechnął się lekko.

Ray

- Tak... Pójdę do swojego pokoju...

Ray

- a co z sonicznym śrubokrętem? Nie mieliśmy razem go złożyć?

Ray

- Może potem... - zaczęła iść do swojego pokoju wolnym krokiem

Ray

- jakby coś to ja będę tutaj... - podszedł do kokpitu i ustawił kurs na cmentarz, gdzie pochowano jego rodziców.

Ray

Kurs ustawił się prawidłowo. Widzisz, że ktoś położył jakiegoś pilota. Ewidentnie nie wasz.

Ray

Sprawdził co to za pilot.

Ray

No zwykły, ręce, nogi, głowa. Wszystko na miejscu.

Ray

- co to za pilot? - sprawdził gdzie ma baterie.

Ray

Miał całą paczkę baterii w kieszeni wraz z dowodem osobistym i licencją pilota.

Ray

Sprawdził licencję pilota. Do kogo to należy?

Ray

Należała do Rydena Newmana, czyli właśnie niego.

Ray

- kto to może być? Tardis, dasz radę go znaleźć?

Ray

Jasne

Po chwili wyświetliły się dokładne koordynaty.

Ray

Więc zaczął tam lecieć, oraz odpalił kamuflaż, aby nikt nie zauważył Tardisa. Sam pobiegł do szatni i poszukał jakiegoś stroju policjanta.

Ray

No znalazłeś strój policjanta z 2000 roku, z Anglii.

Ray

Przebrał się w ten strój po czym poszedł do centrum dowodzenia, delikatnie uchylił drzwi na zewnątrz i wyjrzał tam.

Ray

Nie ruszyliście się nawet o centymetr z miejsca, w którym staliście wcześniej.

Ray

No to czas na małe show. Wyszedł na zewnątrz.

Ray

//Dalej w Szkole im Drakuli.//

Feb:
Spojrzała na Ray'a.
- zaraz dołączę. – mruknęła cicho, idąc do pokoju córki. Chwilę później zapukała w drzwi.

Feb

Nie dostałaś odpowiedzi.

Feb:
Westchnęła i weszła do pokoju.

Ray

Wszedł do środka i od razu skierował się do pracowni.

Feb

Bri leżała na swoim łóżku. Chyba spała.

Ray

I oto jesteś.

Ray

Wziął głęboki wdech.
- dawno tego nie robiłem - upewnił się, że niczego nie ma na podłodze i przemienił się w Rayquazę.

Ray

Sru, jesteś Rayquazą.