-Kwestia zaufania.

- Powodzenia.

Również się przygotował, po czym wybrał kamień

Twój kompan marine wybrał to samo, tylko tamten trzeci miał na tyle mało szczęścia, żeby wylosować nożyce. Uznał porażkę i po chwili wychylił się, aby przywrzeć do ruin.
- Mają tam przynajmniej trzy CKM'y, poza obsługą jest ich tam może z dwunastu.

-Ta, dzięki.

Skoro to załatwione, to pora się zbierać, nie?

No tylko czy tutaj był medyk z poprzedniej ekipy?

-Mamy coś aby zdjąć te umocnienia, czy musimy się przekraść?-

Vader:
Ciężko zaprzeczyć.
Dustyy:
- Po prostu ich wystrzelamy, najpierw tych przy karabinach maszynowych i stojących obok. Bez nich powinno pójść łatwo.

To ten, z którym już rozmawiał?

-Stąd, czy ustawiamy się gdzieś indziej?-

Dustyy:
- To Ty masz erkaem, wal tak, jak Tobie będzie najlepiej.
Vader:
To nawet ten, z którym byłeś na misji.

Położył się na ziemi, rozłożył dwójnóg i zaczął walić do tych przy karabinach maszynowych
//jaki mam w ogóle RKM? M249, FN Minimi czy L86 LSW?//

//W sumie nie wiem, wybierz sobie jakiś, byleby współczesny :V//
Twoja pierwsza seria była zaskoczeniem i ścięła obsługę pierwszego, ogień w Twoim kierunku otworzyli żołnierze ochraniający karabiny maszynowe.

-Dobra, żeby nie było. Medyk, pakuj się i ruszamy. Takie rozkazy.

//biorę L86, bardziej pasuje do miejsca akcji//
Zmienił pozycję(dalej w obrębie ruin i kontynuował ostrzał

Vader:
- A my? - spytał snajper, który pojawił się niemalże znikną, nie tylko w imieniu swoim, ale i dwójki komandosów.
Dustyy:
Dało Ci to dodatkową ochronę, ale zmniejszyło zasięg rażenia, zwyczajnie nie miałeś jak obrócić się w niektórych kierunkach ze swą bronią. No, ale dwóch i tak ściąłeś.

Poczołgał się za osłonę
-Mam już 3, a wy?-

-Ty chcesz się zaciągnąć do Kompanii Duchów, że tak się skradasz? Oczywiście, że ruszamy razem. Miałem po was się udać.

Dustyy:
- A weź spi***alaj. - mruknął żołnierz.
- Trzech. - odparł marine i wychylił się zza osłony, posyłając tam krótką serię. - Czterech.
Vader:
- A powiedziałem kiedyś, że mnie w niej nie ma? - odparł i odszedł, reszta po chwili dołączyła do niego, zapewne w celu zebrania wyposażenia.

No cóż, mógł się jedynie obejrzeć za nim. Nastepnie się zwrócił do swoich ze Sztyletu.
-Ostatnio się tak bałem snajpera, kiedy wku*wiliśmy dowódcę Dudaskiego na treningu.

Doskonale pamiętali tę pamiętną scenę, kiedy dowódca niemalże wyszedł z siebie, a później, jak gdyby nigdy nic, zapalił fajkę, oparł się o karabin wyborowy i po wypaleniu połowy papierosa wskazał na broń dodając: "Macie dziesięć sekund."

Wychylił się, wystrzelił krótką serię w stronę barykad i schował się

Przynajmniej strzelał kulami gumowymi. Gorzej, że z prototypowym systemem naprowadzania kul w żywe cele.

Dustyy:
Barykad może i nie było, ale i tak zajebiście poszło, bo chyba są w odwrocie. Lub czekają.
Vader:
Tak to właśnie wyglądało. Idąc dalej, pora się zbierać, nie?

-Wycofują się?-

Ta, opuścił ten szpitalek i sprawdził swój sprzęt.

Dustyy:
- Albo czekają.
Vader:
Wszystko w jak najlepszym stanie, ewentualnie uzupełnić amunicję.

Konieczne? Ile jej ma?

-Oby to pierwsze.-

Vader:
Wystarczająco, ale jak to mówią "Amunicji nigdy za wiele."
Dustyy:
Po chwili rzeczywiście wyszło na to, że uciekają, bo przestali strzelać. Tylko co teraz? Wracacie, zostajecie, gonicie ich?

A więc poszedł tam, gdzie zapas można zdobyć.

I z powrotem trafiłeś do kwatermistrza.

-Powinniśmy ich gonić, czy wrócić do okopów?-

- Rób jak uważasz.

-Ty zapewne chcesz ich gonić?-

-Witaj ponownie.

Dustyy:
- Im więcej ich wystrzelamy, tym lepiej.
Vader:
- Co tym razem?

-Też tak sądze. A ty?-
Spytał się swojego drugiego towarzysza

- Skończmy to. - burknął i splunął na bok, przeładowując broń.

Wyszedł z ukrycia i powoli zaczął podążać za bandytami, zachowując tym samym bezpieczną odległość

Nie poszło to do końca po Twojej myśli, bowiem oni zdążyli zwinąć i gdy Wy się naradzaliście, powiększyli dystans, zaś przez Wasze tempo, powiększają go jeszcze bardziej.

-Tylko amunicja na kolejną misję.

Zaczął iść szybciej

Vader:
- Skoro tak. - odparł z ulgą, najwidoczniej ciesząc się, że to tylko tyle, i wskazał Ci na odpowiednie drzwi. - Korytarzem do końca, potem w lewo.
Dustyy:
Tak czy inaczej, straciliście ich z oczu, a odnalezienie kogokolwiek w tym morzu ruin, którego nie znacie, graniczy z cudem i jest jak szukanie igły w stogu siana.

Ruszył tam.

No i znalazłeś się w raju dla każdego amunicyjnego, bowiem w skrzynkach, pudełkach i na taśmach upakowano naboje najróżniejszego kalibru, do najróżniejszej broni.

Zabrał tylko tyle, żeby mieć pewność, że mu wystarczy. Ale w wersji minimum, nie max.

I tak obłowiony, byłeś gotów do oddania jej Bandytom lub Zombie, ale w nieco innej formie.

A więc opuścił to miejsce i... gdzie się udać?