-Tutejszy przywódca, nasz głównodowodzący, chce mnie znowu gdzieś wysłać. A ja mam w tym celu stworzyć mały oddział, więc zastanawiam się, czy nie dołączyłbyś do niego.

Antek:
Mężczyzna wycelował i wypalił ze swojej broni, ale za późno, i ten strzał spudłował, tak jak każde inne zresztą. Gorzej, że zwołał pościg, więc trzeba raczej przyspieszyć i zacząć krążyć, żeby im uciec.
Vader:
- Mam ratować ludzi, nieważne gdzie, kiedy i z kim. A czuję, że przyda się Wam porządny łapiduch, więc wchodzę w to.

Przyspieszył i zaczął szukać jakiejś stacji metra. Mógłby wtedy znaleźć się w innej części miasta i tam się schować przed „mieszkańcami” hotelu.

-Dzięki. A tak poza tym, jak stan ludzi, którzy z nami wrócili od bandytów?

Antek:
Nie było to konieczne, mogłeś równie dobrze zgubić ich w tym morzu ruin, więc pozostaje podjąć decyzję: Zostajesz na powierzchni czy uciekasz pod ziemię?
Vader:
- Nie minęła nawet godzina, nie zajrzałem jeszcze do wszystkich, więc powiem co najwyżej, że żyją. Więcej dowiesz się później, tak jak zresztą i ja.

-Rozumiem. Wiesz może, gdzie znajdę komandosów i snajpera, którzy byli z nami na tej misji?

- Jeśli wiesz, gdzie można napi**dolić się tu alkoholem znalezionym w mieście lub własnoręcznie pędzonym bimbrem to znajdziesz też i ich. A snajper prędzej znajdzie Ciebie, niż Ty jego, tak to już z nim jest.

Postanowił, że zaryzykuje, i zostanie na powierzchni. Zaczął szukać stacji paliw, gdyż mógłby użyć benzyny do koktajli Mołotowa.

-Rozumiem, dzięki. Zbiórka będzie kilka metrów stąd, żebyś miał najbliższej. Nie lubię poganiać lekarzy.
Po tym wszystkim opuścił lekarza, a następnie skierował się na poszukiwanie komandosów, jak i też wystawił się snajperowi, żeby ten nie miał kłopotów z odnalezieniem go.

Antek:
Raczej płonne to nadzieje, właśnie takie miejsca zostały osuszone w pierwszych dniach i tygodniach apokalipsy, zwłaszcza w tak wielkich miastach, jak Londyn.
Vader:
Byłeś tu nowy, świeży i tak dalej, więc za cholerę nie wiedziałeś, gdzie tu się spożywało nielegalnie alkohol, co pewnie utrudni Ci znalezienie pary komandosów.

Poszedł w takim razie znaleźć jakąś aptekę. Mógłby znaleźć tam jakieś leki i bandaże, które mógłby użyć w sytuacjach kryzysowych albo jako towar wymienny.

Aptekę odnalazłeś bez trudu, w jej pobliżu kręciły się dwa Zombie, zwykłe Szwendacze, tak otępiałe, że nawet Cię nie zauważyły, więc możesz się ich pozbyć lub przekraść się obok nich do środka.

Przynajmniej wystawił się snajperowi.

- Takich głupich Szwendaczy nie warto zabijać - może kiedyś założą kabaret pt. Głupi i Głupszy? - pomyślał, śmiejąc się w duchu z wyjątkowo niskiego jak na umarlaki IQ. Postanowił, iż przekradnie się obok nich do środka - nie warto na takie coś marnować naboi.

Vader:
Na pewno Cię widzi, inna sprawa, czy ma ochotę na rozmowę z Tobą.
Antek:
Udało Ci się wkraść do apteki, gdzie zastałeś półki świecące pustkami. Na szczęście było to tylko pierwsze wrażenie, bo może gdzieś zostały jakieś leki, których inni szabrownicy nie zauważyli lub nie chcieli zabrać?

Szukał dalej, może szabrownicy zostawili coś dla niego?

Owszem, sporo przeterminowanych piguł, których branie jest co najmniej złym pomysłem. Ale pomiędzy tymi śmieciami znalazłeś też trochę witaminy C nadającej się do spożycia.

Wziął więc witaminę C i kontynuował szukanie - może znajdą się jakieś bandaże?

Owszem, niewiele, ponieważ część była w krwi. Bardziej wyglądało to, jakby krew skapnęła na nie z góry, niż gdyby owinięto nimi ranę. Niemniej, po usunięciu zakrwawionych fragmentów, zostało Ci na tyle dużo, że mógłbyś porządnie zabandażować nawet poważną ranę.

Wziął więc te bandaże i wyszedł, jednocześnie próbując wyminąć duet Głupiego i Głupszego. Jeśli krew nakapała na te bandaże z góry, to oznacza, że jest tutaj jakieś zwyrodnialstwo.

Jeżeli nie porozmawia, to się niczego nie dowie. A jak się nawet dowie, to nie otrzyma przecież zaproszenia do udziału w tym. Chociaż, kto tam wie, pewnie się wprosi. W takim razie poszukał kogoś od spraw technicznych. Muszą tu mieć jakiś warsztat, jak cywilizowani ludzie.

Antek:
Albo ktoś chciał obandażować sobie ranę, ale kto to teraz wie? Niemniej, opuściłeś aptekę, pozostawiając w tyle parę Zombie. Co dalej?
Vader:
Owszem, znalazło się kilka warsztatów rusznikarskich, samochodowych i tym podobnych, w których uwijali się technicy, inżynierowie, mechanicy i tym podobni spece, zajmujący się naprawą, konserwacją i budową broni palnej, pojazdów i wielu innych urządzeń.

Zaczął szukać sklepu z wyposażeniem dla motocyklistów. Podobno kask motocyklowy dobrze chroni twarz, a kto wie, może i znajdzie się kurtka z utwardzonej skóry.

Taki sklep ciężko Ci było znaleźć, zamiast tego wpadłeś na grupę jedenastu Zombie, z czego dwa były Świeże, która rzuciła się w Twoim kierunku. Rzecz jasna ci przemienieni niedawno poruszali się o wiele żwawiej i wyprzedzili pozostałych w szaleńczej gonitwie po świeże ludzkie mięso.

- I znowu muszę narobić hałasu... - pomyślał zdenerwowany tym, że musi znowu używać broni palnej, ale wystrzelił dwa razy w stronę Świeżych, mając nadzieję na zabicie obydwu lub zranienie ich w taki sposób, żeby wolniej go goniły. Przynajmniej tak planuje uciec od grupy truposzy, którą napotkał.

Zbliżył się do jednego z techników.
-Czołem, spece od sprzętu.

Antek:
Zabiłeś ich, robiąc hałas i tracąc kolejne, cenne i rzadkie jak lód na pustyni, naboje. Na szczęście pozostałe trupy były mniej zwinne i szybkie, więc zgubiłeś wszystkie w rumowiskach i ruinach obecnego Londynu.
Vader:
Skinął Ci głową, nawet nie odwracając się, aby na Ciebie spojrzeć. Był zajęty spawaniem w masce i rękawicach jakichś kawałków blachy, może na prowizoryczne opancerzenie jakiegoś pojazdu?

Spróbował poszukać jakiejś galerii handlowej ze względu na to, iż może tu znaleźć sporo przydatnych rzeczy.

W pobliżu nigdzie takiej nie widziałeś, musisz najpewniej kierować się do centrum lub jego okolic, aby jakąkolwiek znaleźć.

W takim razie spróbował po cichu dostać się do centrum. Niedługo pewnie i tak zmarnuje resztki amunicji.

Oparł się wygodnie i czekał. Jego własny hełm powinien go chronić przed oślepieniem, prawda? Zwłaszcza, że nie był to jakiś tani sprzęt zrobiony przez dzieciaka z Afganistanu.

W centrum miasta zawsze żyje najwięcej ludzi, Londyn nie był wyjątkiem. A im więcej ludzi, tym więcej Zombie po apokalipsie, więc już na obrzeżach centrum odnalazłeś kilkadziesiąt żywych trupów, które od razu ruszyły w Twoją stronę.

Zanim zacznie uciekać, to niech przynajmniej zobaczy, jakie trupy lecą w jego stronę, gdyż jeśli są to tylko zwykłe Szwendacze, to jest jeszcze szansa, że ucieknie, ale jeśli nie, to pewnie strzeli kopytami.

//Tak na przyszłość: Jeśli piszę zbiorczo, że to Zombie, to mam na myśli te zwykłe, najzwyklejsze. Jeśli są tam jakieś inne, to wtedy je osobno wyszczególniam.//
Zwykłe Zombie, Szwendacze, nic wielkiego. Ale i tak uciec im będzie ciężko przez tak wielką liczbę, choć trzeba też wziąć pod uwagę, że jesteś od nich szybszy, zwinniejszy i, co najważniejsze, dużo mądrzejszy.

Zaczął uciekać przed nimi, mając nadzieję, że znajdzie jakąś stację metra, przez którą mógłby je zgubić.

Antek:
Stacji metra akurat nie brakowało, więc jedną znalazłeś bez większych trudności, tylko co teraz?
Vader:
- Czego? - zapytał w końcu inżynier, odkładając narzędzia i ścigając maskę. Nie skończył, ale najwidoczniej te kilka minut stania nad nim działało mu na nerwy tak bardzo, że wolał przerwać pracę i Cię zbyć, niż kontynuować w takich warunkach.

Teraz to trzeba znowu jakoś dostać się do centrum, albo przynajmniej gdzieś w jego okolice. Być może uda mu się "powrócić" do centrum bez napotkania większej hordy trupów przez metro?

-Pogadać przyszłem. A przynajmniej zapytać, czy wśród was jest jakiś szeregowy technik, którego mógłbym "wypożyczyć" na misję.

Antek:
Albo znów spotkasz uzbrojoną drezynę jakichś ocalałych. Ale można spróbować, prawda?
Vader:
- A co to niby za misja? Zresztą, nie widzisz, że wszyscy mamy tu ręce pełne roboty?

Prawda, można spróbować. Z resztą, taką drezynę to mógłby nawet przy następnych stacjach spotykać, przecież podczas takiej apokalipsy absurdalne rzeczy są codziennością.