//Leki działają akurat bardzo szybko i jak to przy znieczuleniu ogólnym - znieczulony nie jest przytomny .-.
Tak więc medyk wyjął pociski po czym odkaził dziury i je jakoś zatamował.
- Dziwne, że nie zemdlał - odparł tylko i zaczął wprowadzać morfinę o ile mieli i wybudzać. A jak nie to zagwozdka co zrobić. Najetyczniej to chyba eutanazja bądź utrzymać w śpiączce farmakologicznej, ale co jak dla innych nie starczy.

Vader:
Mimo położenia w ten sposób około połowy (kilku wyeliminowanych kopniakiem, reszta przewróciła się o leżących towarzyszy) to reszta i tak ruszyła w Twoją stronę, wyciągając do przodu łapska, warcząc i tocząc ślinę z otwartych paszcz.
Adv:
//No popatrz, człowiek codziennie dowiaduje się czegoś nowego.//
Wybudzenie się powiodło, pytanie co chcesz uczynić teraz.

Wycofał się z budynku.

A Zombie za Tobą, te które upadły również ruszyły.

Ten, spróbował im uciec. Aktualnie to nie jego problem.
///Elarid też dzisiaj, plis.

Warto powiedzieć, gdzie biegnie.

Od tych truposzy. Czy pierwszą rzeczą, którą robisz uciekając przed zombie jest obranie kierunku?
Ha

Ha


Ha

Biegnie ulicą prosto, drugi zakręt w lewo, później w prawo, prosto i 3 zakręt w lewo.

///Tak, podświadomie, ale tak

Adv:
//A teraz dawej post do gejmingu, zią.//
Vader:
Bieganie zakrętami przyniosło oczekiwany efekt i zgubiłeś je wszystkie.

Rozejrzał się.

Wydaje się, że jesteś w okolicy opanowanej przez Z-Com, Milicję, wojsko brytyjskie i Armię Światową, świadczyć o tym mogą liczne patrole i w miarę normalne życie cywili.

Poszukał kogoś wyższego rangą z wojskowych.

Najwyższy rangą był tu jakiś porucznik.

Zbliżył się do niego.

///Hmm... czy może na moją postać spaść bomba? nie przemyślałem jej ;-;

Vader:
Zbliżyłeś się do niego (:V).
Adv:
//Nieco to drastyczne, poprzestańmy na pozostawieniu postaci jako bota.//

Zasalutował.
-Poruczniku?

Odpowiedział tym samym, aby następnie Ci się uważnie przyjrzeć.
- Ciebie widzę tu pierwszy raz. Imię, nazwisko, stopień i jednostka.

-Jack Vantablack, jednostka "Sztylet", nie używaliśmy w niej stopni.

- Nie kojarzę takiego oddziału w Armii... Z-Com, czy tak?

-Z-Com.

- Co Cię tu przywiało, żołnierzu?

-Zestrzelono nasze śmigłowce.

- I nikt inny nie ocalał?

-Z mojego nikt.

- A inne też sprawdziłeś?

-Jeden dodatkowo. Z drugiego musiałem się wycofać z powodu zagrożenia ludzkiej rangi.

- Bandyci? - domyślił się. - Czyli wiesz, że to oni Was zestrzelili. Niedawno, z dnia na dzień, ustanowili silną ochronę przeciwlotniczą w postaci działek w najwyższych punktach swoich terenów i wyrzutni rakiet, pewnie Wy oberwaliście czymś z ich repertuaru.

-Świetnie. Przynajmniej wiemy, z czym teraz walczymy.

- Jak rozumie chcesz wybrać się do innych śmigłowców?

-Chcę, ale najpierw muszę dotrzeć do dowódcy. Jego śmigłowiec jak na złość ocalał.

- Nie autoryzowaliśmy żadnych lądowań dnia dzisiejszego.

-No cóż. Z tego co wiem nie zostały zestrzelone.

//ja mam zacząć, czy Kuba zacznie?//

//Ty

Michael wyszedł z transportowca i rozejrzał się. Był to jego pierwszy dzień w Widmach, a on sam nie wiedział co go czeka.

Vader:
- W takim razie wylądowały, lecz nie tutaj.
Dustyy:
//Argh, mogłeś iść do Miami.//
Dość szybko usłyszałeś chrapliwy głos oficera, który kazał Wam w ciągu minuty ustawić się w równym dwuszeregu.

///W Miami nie ma mnie <3
-Gdzie znajduje się główna siedziba Z-Comu?

Jak najszybciej ustawił się w dwuszeregu

Vader:
Usłyszałeś jakieś wołanie, a oficer ruszył w jego kierunku, Tobie wskazując jedynie orientacyjny kierunek ruchem głowy.
Dustyy:
Szczęśliwie udało się to zarówno Tobie jak i każdemu innemu żołnierzowi. Po chwili zobaczyliście swego dowódcą, mężczyznę po czterdziestce z czarnymi włosami przeprószonymi już siwizną oraz gęstymi wąsiskami w tym samym kolorze. Ubrany był w mundur typowego oficera Z-Com, posiadał także insygnia komandora. Zauważyłeś, że przez ramię ma przewieszoną swobodnie strzelbę SPAS-12, a przy pasie dwa rewolwery Magnum 44. Najbardziej charakterystyczna w jego wyglądzie była spora blizna przechodząca przez prawy policzek oraz czarna przepaska na lewy oku. Spojrzał na Was swoim sprawnym, niebieskim, okiem i splunął, a następnie zaczął swoje słowa tak, jak powinien je zacząć dowódca takiego kalibru, czyli od słowa "ku*wa."
- Ku*wa mać i to ma być wojsko?! - spytał i podszedł do Was na kilka kroków. - Z-Com muszą kończyć się żołnierze, jeśli przysyła do mnie takie panienki i żółtodziobów. - powiedział, a następnie zaśmiał się podobnie jak wydał Wam wcześniejszy rozkaz, a mianowicie chrapliwie. Pod koniec zaniósł się kaszlem i znów skierował na Was wzrok.
- Jestem Vest. Dla Was komandor albo sir. Jasne?

A więc ruszył w tamtym kierunku stałym, szybkim marszem. Tym samym ignorował innych niezwiązanych z jego oddziałem, lub dowódcą.

-Zrozumiano,sir.-
Odpowiedział,oczekując takiej samej odpowiedzi od reszty oddziału

Dustyy:
Odpowiedzieli podobnie lub tak samo, choć zawsze była to odpowiedź twierdząca.
- W prawo zwrot i za mną. - powiedział i ruszył powoli w owym kierunku.
Vader:
Czyli ignorowałeś wszystkich, ale w końcu trafiłeś do owej siedziby, która kiedyś mogła być szkołą. Cóż, teraz otaczało ją gęste pole minowe, zasieki z drutu kolczastego, uzbrojeni strażnicy i ciężkie karabiny maszynowe.

Poszukał bezpiecznej drogi do drzwi i spróbował nią przejść.

Ruszył za Vestem

Vader:
Głupio byłoby stracić żołnierzy, którzy wpadliby na własne miny, więc bezpieczna droga była doskonale oznaczona i widoczna. Na jej końcu były drzwi do budynku oraz dwóch uzbrojonych po zęby wartowników w mundurach Z-Com. Byliby z nich żadni strażnicy, gdyby nie zatrzymali Cię, a jeden spytał nawet o powód przybycia, imię, nazwisko, jednostkę i stopień.
Dustyy:
Żołnierze wokół Ciebie rozmawiali cicho, a w miarę marszu okolica drastycznie się zmieniała: Z w miarę zadbanych budynków, w których mieszkali cywile, trafiliście na ruiny, gruz i trupy (szczęśliwe te zwykłe, nie żywe). W końcu dowódca zatrzymał się, Wam kazał zrobić to samo za pomocą gestu, a później odwrócił się do Was i powiedział:
- Panowie, przed Wami Wasze stanowiska. Mnie znajdziecie w kwaterze dowodzenia, a dalsze instrukcje otrzymacie od lokalnego oficera. Powodzenia.
Z tymi słowami odszedł do najlepiej trzymającego się budynku, który musiał być ową kwaterą dowodzenia, a ku Wam zaczął iść jakiś mężczyzna w mundurze brytyjskiej armii.

Czekał aż oficer do nich podejdzie

-Jack Vantablack, jednostka specjalna Sztylet. Nie używaliśmy stopni wojskowych w Sztylecie.

Dustyy:
Nie podszedł za blisko, jedynie machnął do Was ręką, odwrócił się i poszedł w owym kierunku.
Vader:
- A co Cię tu sprowadza?

-A w sumie nic szczególnego, wiesz? Weekend, urlop, turystyka... zestrzelenie mojego śmigłowca i kilku innych na terenach bandytów, przez co Sztylet jest rozbity i jest wiele trupów.