- Hmm ? To jest Bóg orków, zbanicjowałam go po tym jak orkowie zaczęli mi zabijać nieumarłych .

- Co jest Ku*wa? - Spojrzał na abdulaha Z nienawiścią

Poczułeś jakby okolicą wstrząsnęło trzęsienie ziemi, przez chwilę wszystkich rzucało..

-Chyba jako królik bardziej mi się podobał. Czy wróci do swojej Ghorkhannowej formy nim rozwali nam te ściany, które, jak na razie, pozostały cudem w jednym kawałku?

-Szlag... - próbował się gdzieś ukryć

- Ktoś znalazł kamień ogniskujący i go złączył, uwolnił się .


Ork warknął

- Bob zrzuć ją z łóżka bo mam dosyć !

Bóbr

Trzęsienie potrwało chwilę i...jak nagle się zaczęło, tak się skończyło .

// O Ku*wa. Moja wina. Wybacz gość
Spojrzał na Abdulaha
- Ty pieprzony ch*ju.

-Tak mnie teraz naszło. Cały ten czas głaskałam i wlokłam za sobą Boga orków. Miałam na sobie gówno Boga orków. Zmiażdżyłam wampirowi jądra za Boga orków. Doprowadziłam do depresji Boga orków. Czy mogę się tym teraz chwalić każdemu napotkanemu orkowi?

- Jak tylko komuś powiesz o tym ostatnim to cie zamorduję.. nic nie poradzę że Mandragoga to moja słabość .- Julka rzuciła ma spojrzenie pełne pogardy -.

- Jesteś bogiem a tak przyziemne rzeczy cię przytrzymują !- powiedziała -. Jesteś słabeuszem .

Ork wystrzelił w jej stronę potężną błyskawicę jakby znikąd, ta odbiła ją małym palcem ręki rozrywając inną ścianę budynku .

Bóbr

Abudllah leżał na ziemi pół-żywy . Nie dawał znaków życia .

Przeszukal go.

-Nie będę płaciła dodatkowo za ten pokój, jeśli go rozwalicie.
Próbowała zachować zimną krew i dalej przyglądała się Bogom

Miał przy sobie wszystkie pierścienie-pistolety i ów kamień który mu przyniosłeś, jego strażnicy już się podnosili celując do ciebie .

-Szukam czegoś, żeby go ratować, idioci! Szybko, medyka! - Skłamał oczywiście

Gość

- A tak, Bundug to teraz twój problem, status Boga stracił jakieś trzysta lat temu i teraz zna się po prostu na tej orkowej magii .- powiedziała znikając -.

-Czekaj! Mogłam się nim opiekować, gdy był Ghorkhannem! Teraz nie wiem, czy nie zabije mnie przy pierwszej okazji!
Siedziała w ciszy próbując ochłonąć.
-Więc... Chyba jesteśmy na siebie skazani Bundug.

- A wcześniej nie byliśmy ?- spytał swoim ciężkim, już nie podobnym do królikowego głosem -.

Bob patrzył się zdziwiony na Bunduga a Anna prawdopodobnie zemdlała .

Bópr

- Nic mi.. nic mi nie jest .- powiedział kaszląc i powoli siadając kupiec -. Do cholery.. trochę mocny ten kamień był..

-Słuchaj no, grubasie. Oklamales mnie i o mało nie zabiles...

-Wcześniej mogłam spróbować zjeść cię na obiad. Teraz jesteś dużo silniejszym ode mnie orkiem

- Oj tam silniejszym, fajnie mi się z wami podróżowało . Odwiedziłbym jeszcze tych żaboludzi.. ciekawe czy znowu by mnie na poduszce ponosili .- spojrzał rozmarzony w ścianę -.

-Nasuwa mi się teraz kilka pytań. Czy chcesz wciąż z nami podróżować? Czy pomagałbyś nam w zleceniach? Czy próbowałbyś nie dobierać się do Anny i do mnie?

- Na prawie wszystkie pytania odpowiedź to "Tak" poza ostatnim, wolę orczyce .

Bóbr

- A w czym cię niby okłamałem ?

-Z maskotki królika stałeś się właśnie pełnoprawnym członkiem naszej małej drużyny.
Rozejrzała się po rozwalonym pokoju.
-A teraz może spróbujemy opuścić to miejsce i zabić w końcu maga, by zgarnąć złoto zanim ktoś będzie kazał nam płacić za zniszczenia?

-Nic nie było o fali uderzeniowej na końcu... Nieważne. Żegnam. - Pojechał do Pustynnej Włóczni, do karczmy Pijany łowca

Bóbr

Trafiłeś do Pijanego Łowcy bez problemów, jak zwykle to samo . Ale "bylcy" przyzwyczaili się już do ciebie więc nie robiłeś sensacji .

Gość

- Tak ! Zapolujmy ! -. warknął coś po orkowemu -.

-Bob, czy mógłbyś wziąść Annę? - powiedziała i szybko się spakowała.

Podszedł do karczmarza
-Ile będzie kosztować kolejka dla wszystkich?

Bundug stał przez chwilę nic nie robiąc, Bob podniósł Annę i pomógł ci się spakować, w końcu byliście gotowi do drogi .

Bupr

- Zależy czego, jakiego średniaka za pięćset złota .

Położył sakiewke wkrótce w której było 500 sztuk złota.
- Kolejka dla wszystkich!

Zeszła na dół i wyszła z karczmy. Wsiadła na jaszczura.
-Ano właśnie. Nie mamy dla ciebie jaszczura Gho...Bundug.

- Poczekaj..- słyszałaś jak szepce coś pod nosem -. Zurug murg kharamotol ala fus modor kha

Obok was pojawił się gigantyczny dzik, charakterystyczny dla orkowej jazdy zwierz, Bundug wskoczył na niego .

- Gotowe .

Bóbr

Za tobą poniosły się krzyki radości i aprobaty . Karczmarz zagadał do ciebie cicho .

- Twoje zdrowie to co najmniej do jutra będą pić waszmość .- powiedział zaczynając nalewać piwo do kilkunastu kufli na raz , wszystkie stawiał na ladzie . Przychodziły po nie piękne i krągłe elfki roznosząc je najemnikom -.

Również wziął kufel i pił.

- Zdrowie hospodara ! Zdrowie fundatora !-. nawet gdy wypiłeś swoje piwo ludzie nadal wznosili toasty radośnie cię otaczając -.

-Mógłbyś prowadzić do Szczeliny Bob? Nie bardzo pamiętam drogę.

-- Chcecie następną kolejkę? Stawiam!

Bob prowadził waszą malowniczą bandę przez pustynię aż dotarliście do miejsca gdzie powstała wasza dziwna banda..

//Zacznij w "Szczelina Maga Chaosu"//

Bóbr

- Jasne ! Lej !

- Haha !

- Człowiek wie co dobre !

- Niech Bóg mu w kontraktach błogosławi !

-Druga kolejka! - Postawił kolejną sakiewke na lade

Piwo lało się a najemnicy nadal wznosili toasty za ciebie, śmiali się i skakali .

// Napisz kiedy będę nachlany.
Napił się z kufla i śmiał się.

Byłeś już trochę spity po kilku innych kolejkach które wypiłeś za kogoś, nieco kręciło ci się w głowie .

-Kohledzy! Do burdelu idźmy, hik!

- Ta ! Nasz dobrodziej zapłaci !- krzyczeli popychając cię w stronę drzwi i dalej do burdelu, biegła za tobą spora banda najemników .

I poszła wesoła gromadka do burdelu, otworzył drzwi i szukał burdelmamy

Stała przy schodach na górę, wyglądała na zaskoczoną z takiej ilości gości .

-Psze Pani! Panie dhla wszystkich! - Prawie sie przewrócił, ledwo się trzymał na nogach

- Tysiąc pięćset złota !- powiedziała, a ty nawet się nie zorientowałeś kiedy najemnicy odpięli ci sakiewki i rzucili burdelmamie, ta wskazała wam pokoje wszędzie naokoło, najemnicy rozbiegli się .

Pobiegł do jakiegoś wolnego pokoju, przy okazji się przewracajac się przed drzwiami, wstał i otworzył drzwi, Wszedl i je zamknął

Ledwie co wbiłeś do jakiegoś ciemnego pokoju, nie było ich już wiele bo najemnicy z niewyobrażalną prędkością zajmowali wszystkie pokoje .