Juliet
upiła łyk herbaty.
-otworzysz?- zapytała swobodnie. Nawet można by rzec że wesoło

Zoe

W środku był list i mapa.

Zoe
Skinęła głową, czytając list w myślach.

juliet
Chwila! ten list jest do mnie!- czyta jej listy. No ja nie wierzę. Czy ona czuje się jak jej siostra?

Zoe i Juliet

mój najdroższy...

Bla, bla, bla, mapa, willa, to wszystko co musicie wiedzieć. Nie chcę mi się przepisywać tego samego trzydzieści razy jasne?

(Nie) z poważaniem

- ten najmniej kochany

P.S. weźcie ze sobą alkohol

Juliet
Zrobiła wielkie oczy
-od kogo to? Wygląda ciekawie.- pobudziła się

//CHWILA, MOMENT!

"ten najmniej kochany"?

Dobra, lecę na grupę dla MG'ów, pogadamy sobie//

Zoe:
- Nie mam pojęcia. Od najmniej kochanego. – spojrzała na mapę.

Juliet
-nie wiem od kogo to może być- zwykle to z nią zrywali bo nie mogli wytrzymać psychicznie niż ona z kimś

Zoe
Zagrzyła policzek, myśląc intensywnie.

Zoe

Mapa wskazywała na oddalony od miasta punkt.

Zoe
Podała Wafelkowi mapę.

Juliet
-chwila o co tu chodzi?- Spojrzała na mapę. Co mapa przedstawia?

Zoe
Wzięła łyk kawy.

Juliet

Centrum miasta, oraz jakieś oddalone wzgórze. Niezbyt dużo szczegółów.

Juliet
-co jest na mapie?- zapytała księżyca
//tak nazywała zoe kiedyś xD

Zoe
- Przecież ty masz mapę, Waflu. – Zmarszczyła brwi.

Juliet
-tylko co mapa przedstawia. Kojarzysz to miasto?- strzeliła facepalma.

Zoe:
Pokręciła głową

Juliet
-cholera. Chwila to weź wrzuć na skaner.- pokazała małe urządzenie do skanowania które kupiła kiedyś na aliexpress po pijaku. Wstydliwy epizod ale w końcu się przyda.
-wrzucimy to na mapy googla i zobaczymy co to za region

Zoe:
Wykonała zadanie podane przez Juliet

Zoe

Czy ten skaner powinien tak dymić?

//Nie, ale skanuje Centrum Miasta, a nikt nie wie, gdzie ono jest//

Juliet
-eeeee czemu to dymi?- zapytała zoe. Okej jeśli się rozwali to odkupujesz

Zoe:
- Robię wszystko według instrukcji.

Zoe

Skaner rozpadł się na kawałki, po czym podzielił przez zero.

Zoe

//Możesz zacząć Ray?/

Aku

Znalazłeś się w środku miasta, w jakimś zaułku. Niedaleko ciebie leżała Hornet. Miała się dobrze, ale straciła przytomność.

Aku
Rozgląda się dokładniej w międzyczasie zbliżając się do niej

Aku

Ciemna, brudna uliczka. Wszędzie odłamki szkła, puszki po piwie i połamane bagietki.

Aku

Czeka aż się obudzi

Aku

Otworzyła oczy... I przyłożyła ci w łeb.
- Co TY tutaj robisz!?

Aku

Teraz czas na test czy ten kryształ dał mu zdolność mowy.

Próbuje powiedzieć proste  witaj

Aku

- ty... Mówisz? - Hornet była zszokowana, i to bardzo.

Aku

-Długa historia.

Aku

- ale co to ma znaczyć? I co to za miejsce!? To ty mnie tu ściągnąłeś!? - odskoczyła od ciebie. - jak śmiałeś mnie tknąć!?

Aku

-Nie dotknąłem cię.

Ty byłaś tu pierwsza.

Coś w stylu boga mnie tu do ciebie przeniosło.

A po za tym.

Jak się stąd wydostaniemy?

Aku

- skąd ja mam wiedzieć... Zaraz, też go widziałeś? Tego kolesia w garniturze?

Aku

-Nie

Widziałem dziwny kryształ

Dlaczego byłaś nieprzytomna?

Aku

- nie pamiętam... Rozmawiałam z tym mężczyzną a potem... Znalazłam się tutaj - westchnęła. - z tobą...

Aku

-I teraz jesteśmy na terytorium ludzi.

Aku

- świetnie - wspięła się na jeden z dachów za pomocą nici. - więc spotkałeś tego kryształowego, prawda?

Aku

-Przecież mówiłem że tak.

Ech...

Co tam widzisz?

Aku

- wieża Eiffla - odwróciła się do ciebie. - jesteśmy w Paryżu. Dlaczego akurat w mieście miłości?

Aku

-Nie wiem.-

Próbuje się tam wspiąć

Aku

- możesz nie naruszać mojej przestrzeni osobistej?

Aku

-Ech........-

Odsuwa się od niej i patrzy na okolicę.

Aku

Piękne, tętniące życiem miasto. Widoki zapierające dech w piersiach, nawet jeżeli to po prostu zwykłe budynki.
- to niezwykłe jak ludzie potrafią razem zmieniać świat - Hornet spojrzała na górę. - dosięgnęli gwiazd... - uśmiechnęła się lekko. - w sumie to się im nie dziwię. Wygląda naprawdę pięknie, jakby zachęcało aby tam pójść, odkryć coś nowego - spojrzała na ciebie. - a ty? Zamierzasz coś zmienić? - poczułeś jak kwiat który trzymasz w dłoniach zrobił się cieplejszy.

//A w tym samym czasie, w nie tak odległym wszechświecie trwa tu apokalipsa nuklearna. Świat jest piękny//