Zoe
- Mam nadzieję, że podczas walki nie będziesz zamieniać się nagle w duszka. - uśmiechnęła się.

JD:

- Czemu nie? - uśmiech - To też metoda walki. Plus gdybyśmy byli w parze, w ten sposób nie musiałbym cię uderzyć.

Zoe
- Myślę, że to byłaby metoda obrony, niżeli walka, Jason. Wolę poćwiczyć, przy czym to tak na serio. Nie mam zamiaru tylko obraniać, ale także atakować. - powiedziała, uśmiechając się na słowa JD.

Laderas

Wróciła do swojego zajęcia - oblatywania szkoły w nadziei, że wydarzy się coś ciekawego.

Usami

Wyleciał na zewnątrz i westchnął z ulgą, rozpościerając skrzydełka.

Laderas

Bardzo się ucieszyła, widząc inną skrzydlatą istotę.
- cześć! Też umiesz latać? -

JD:

- A właśnie, że to też metoda walki. Jak ktoś się na ciebie rzuca to przenikasz go, materializujesz się za nim i atakujesz. Mało kto by się tego spodziewał, nie wiedząc, jakim rodzajem bytu obecnie jestem.

Usami

- Hm? - spojrzał na nią. - Tak, też potrafię latać~

Zoe
- Możesz dosłownie wbić nóż w plecy. No cóż, przekonałeś mnie. Zapisujemy się?

Laderas

- to super! - odparła uradowana. - jeszcze nigdy wcześniej nie miałam okazji kogoś takiego poznać! Polecimy gdzieś razem? -

JD:

- Jasne, czemu nie.
Wzruszył wymownie ramionami.

Zoe
-...- Zamyśliła się. Przyszło jej jedno pytanie, do głowy, ale szybko się go pozbyła.

JD:

- Chciałaś coś powiedzieć?

Zoe
- Nie, nie. Zamyśliłem się. - palnęła szybko. - To jak, idziemy? - poprawiła kosmyk włosów, który akurat wpadł jej prawie na oko, za sprawą lekkiego wiatru.

JD:

- Jasne - weszli razem do środka.

//Zmiana tematu.

Usami

- Jasne, bardzo chętnie~ A gdzie byś chciała polecieć?

Adrien

- I-idiota... - położył się na plecach.

Laderas

- może do lasu? -

Isaac:

- Cicho. Nie denerwuj mnie.

Usami

- Jeżeli go znasz i się nie zgubimy, to czemu nie? - posłał jej lekki uśmiech.

Xezus:

Znalazłeś się przed szkołą. Widzisz kilku uczniów, ćmę i jakiegoś pokemona.

Xezus

Laderas

- zawsze możemy wylecieć wysoko w górę - zaśmiała się.

Xezus:

Więc tak - pokemon i ćma, para gejów leżąca na trawie, czytająca dziewczynka czy jakaś piknikująca grupka uczniów?

Xezus
Do dziewczynki ! I podszedł do niej.

Xezus:

Siedziała taka na trawie w rozkloszowanej spódniczce i czytała zaciekawiona książkę.

Xezus
-Witam młodą damę !

Xezus:

Spojrzała na niego zaskoczona.
Chyba nie zauważyła, kiedy podszedł.
- Cz-Cześć! - zająknęła się lekko na start.
Posłała mu jednak nieśmiały uśmiech.

//On nie jest pedofilem. On nawet nie wie co to związek czy miłość .-.

Xezus
-Witaj ! Słyszałaś o wyborach do samorządu ?

Xezus:

- T-tak! Kasia Woźna kazała mi na siebie głosować. A co, też startujesz? - zapytała.

Xezus
-Ja nie startuję, ale chcę cię zachęcić do głosowania na Sonię !
Podał jej ulotki.

Xezus:

Dziewczyna zaczęła czytać ulotkę, jednak w pewnym momencie pobladła jak ściana.

- D-D-Dlaczego miałyby powstać szkolne lochy?! A-A-Albo te i-igrzyska śmierci!?

Xezus
-Powstaje problem z ludźmi organizującymi strzelaniny i wampirami wykorzystującymi ludzi.

Adrien

Zamknął oczy. - Opowiedz mi coś o sobie. Lubię słuchać twojego, nie wkurzonego głosu.

Xezus:

- A-Ale czy te lochy to nie przesada? Przecież m-mamy szkolnego psychologa...

Isaac:

- Ja za to cholernie nie lubię opowiadać o sobie - wywrócił wymownie oczami - Zresztą nie ma za bardzo co opowiadać. Dorastałem w sierocińcu, a teraz jestem tu. Tyle z mojej historii - w jego oczach widać było ponure zamyślenie. Jakby przypominał sobie coś jeszcze, ale nie miał ochoty o tym rozmawiać. Coś wyjątkowego paskudnego.

Xezus
-Mamy też piętro II z izolatkami dla klasy XD

Xezus:

- Klasa iks de..? - wymówiła to jak słowo nie emotkę. Zamrugała zdziwiona - A kto jest w tej klasie? N-Nie słyszałam o niej wcześniej.

Xezus
-Ludzie chorzy na choroby lub wyjątkowo niebezpieczni przez swoją dziwność!

Zoe
Poszła najspokojniej w świecie, pod drzewo, gdzie usiadła, wyjęła Wojnę i Mir, i zaczęła czytać.

Zoe
Słońce było jeszcze wysoko i przenikało przez szpary międsy liścmi i opromieniało Twoją twarz. Gdzieniegdzie powiał wiaterek i powstawał przyjemny szelest liści. Doskonała atmosfera do czytania.

Zoe
Rzeczywiście doskonała.
Uśmiechnęła się, kontynuując czytanie. Zostało jej niewiele, bo tylko pięćdziesiąt stron.

Zoe
Zamknęła książkę, kończąc ją.
Potem pomyśli nad sensem.
Na razie będzie wchłaniać wiosenną pogodę, choć i tak się nie opali.
Westchnęła cichutko, obserwując i nasłuchując szumiące liście drzew.

Wiaterek ustał na chwilę, a wraz z nim i szelest liści. Jednakże słońce wciąż świeciło i Cię oświetlało.
O nie.
Zbliżają się chmury. I to duże.

Zoe
Otworzyła oczy. Spojrzała na chmury, a jej uśmiech się poszerzył.
Uwielbiała ulewy.

Chmur z minuty na minutę było coraz więcej. Zaczął wiać też silny wiatr.

Zoe
Czeka aż runie deszcz, obserwując liście, które wieją z wiatrem.

Xezus:

Dziewczyna spojrzała na zachmurzone niebo i zamknęła książkę - M-Możemy przenieść się z tą rozmową do środka?

Zoe:

Kilka kropel deszczu spadło na jej twarz.
Zaczęło lekko kropić. A co jest w tym kropieniu najdziwniejsze? Trawa obok niej była jedynym miejscem, gdzie nie spadła ani jedna kropla. Jakby coś tam siedziało, na co spadała woda zamiast na ziemię.

Xezus
-Ok !
I poszedł tam.

Xezus:

Dziewczynka wstała z trawy. Otrzepała spódniczkę i weszła za nim do środka.

- Rozumiem, że nie chcesz o tym rozmawiać...