Wspólnie razem jeździli przez dłuższą chwilę, po czym sen się rozmył, a Shin obudził się wciąż wtulony w Sullyego.

Spojrzał na chłopaczka. Westchnął cicho i pogłaskał go, przeczesując jego czarne włosy.

Sully nadal spał, słodko mrucząc pod nosem. Na dworze padało, poza tym było całkiem cicho.

Zmrużył oczy. Nie chciał się ruszać, by niepotrzebnie zbudzić chłopaka. Leżał tak więc w ciszy i spokoju.

Sully w końcu otworzył oczy i ziewnął.
- Jak się spało, Shinuś?

-Cudownie.. -uśmiechnął się. -A ty się wyspałeś Sulluś?

- Pewnie! Bardzo się wyspałem, bo jesteś bardzo wygodny, Shinuś. - zaśmiał się Sully. - Co dziś porobimy, jak jest taki deszcz?

-Hm... Będziemy musieli tutaj zostać... -westchnął. -Może jakoś zleci nam ten dzień...

- To... to poróbmu coś... A najlepiej coś zjedzmy. W końcu jesteś za chudy. - zachichotał Sully, łaskocząc Shina.

Szatyn zaśmiał się, próbując wydostać się od Sullyego.
-I kto to mówi? -wykrztusił przez śmiech.

- Ja przynajmniej na razie nie utyję ani jeden kilogram. To bardzo logiczne, w końcu zwykłe jedzenie nie daje mi nic...
Sully przestał łaskotać Shina i po prostu znów się przytulił.

Szatyn objął go mocno.
-No cóż... Kiedyś będziesz musiał przybrać na wadze, bo mi odlecisz przy większym podmuchu wiatru... -nie mógł się powstrzymać i parsknął śmiechem.

- Nawzajem. - prychnął Sully i pocałował Shina w usta. - To idziemy na to śniadanie?

-Oczywiście, głodomorze... -podniósł się powoli przytulając Sullyego.

Po dłuższej chwili Sully zaprowadził Shina do hotelowej restauracji, gdzie dostali omlety.
- Smacznego!~ - rzucił Sully i zajął się jedzeniem.

-Nawzajem Sulluś... -zaśmiał się po czym sam zaczął się zajadać śniadaniem.

Były całkiem smaczne. Sully szybko pozbył się swojej porcji.
- Nuuu... jaka była ta ostatnia karta?

-Hmm... -Shin również skończył swoją porcję. Wyjął woreczek i wysypał karty.

- Ło kurcze... - Sully spoglądał ze zdziwieniem na rozsypane karty. - Trzydzieści... osiem. Czyli zostało tylko piętnaście! - dodał z zaskoczeniem.

Skinął głową uśmiechając się.
-Racja Sulluś... Jeszcze tylko piętnaście...

- To jak, popytamy o tą... złodziejkę? Bo to chyba złodziejka miała tę ostatnią kartę. - zasugerował czarnowłsoy.

-Racja Sully. Trzeba ją znaleźć... Mam nadzieję, że niczego nam przy okazji nie ukradnie.. -mruknął zbierając karty z powrotem do woreczka.

- O tę małą? Pytajcie na obrzeżach, bo tutaj na szczęście nie urzęduje. - westchnęła przechodząca kelnerka.

-Dziękujemy. -uśmiechnął się lekko. -No to Sulluś. Rozpogodzi się wtedy zaczniemy jej szukać.

Na dworze padało trochę słabiej, ale nadal padało.
- A co masz ochotę porobić? - zapytał Sully.

-Hmm... Pogramy w karty w pokoju? -uśmiechnął się. -Tylko najpierw trzeba znaleźć jakąś pełną talię...

Kelnerka przyniosła im talię, więc Sully zabrał Shina do pokoju i zaczął tasować karty.

//Pogramy w makao online?

//Okee~ XD na kurniku~?

Shin usiadł na łóżku. -W co będziemy grali Sulluś?

//Hai hai... zrobisz to tam bo ja niezbyt umiem?

- W makało! - zaśmiał się Sully i usiadł na łóżku.

-Okejka~! -zaśmiał się przeczesując włosy.

//Tylko... Zorientowałam się, że nie umiem w to grać :xx

Koniec końców Shin wygrał dwa do jednego z Sullym.
- Ale ty dobry w to jesteś...

Szatyn zaśmiał się cicho.
-A sam nawet w to grać nie umiałem. Nawet łatwo zrozumieć zasady... -westchnął przeciągając się.

- Ooo... chyba przestało padać. - zaśmiał się Sully patrząc za okno i tasując karty. - Czyli kończymy zabawę.

-Taa... Trzeba znaleźć tą złodziejkę... -Shin wpatrywał się w okno.

Na dworze była nieco przyjemniejsza pogoda. Sully odłożył karty na stolik nocny i wstał, przeciągając się.
- Idziemy czy coś chcesz tutaj... porobić?

Spojrzał pytająco na czarnowłosego. Uśmiechnął się lekko.
-Nie... Raczej nie... -mruknął wstając z łóżka. -Może jak zbierzemy tą kartę... -zaśmiał się cicho.

Sully zaczął niewinnie gwizdać, kierując się z Shinem do drzwi. Gdy wyszli, zostawili klucz pokojowej i wyszli na dwór, gdzie dzieciaki puszczały łódki na kałużach.
- Jak tu uroczo... - rzucił Sully.

-Masz racje... -skinął głową patrząc na bawiące się dzieci.

Cóż, po dłuższej chwili patrzenia poszli pomiędzy tymi kałużami w stronę obrzeży miasta. Było spokojnie, głównym słyszalnym dźwiękiem były dziecięce śmiechy.

-Jak tutaj spokojnie... -stwierdził szatyn. A może chciał przerwać tą ciszę?

- Bo po deszczu mafia suszy proch. - rzuciło jedno dziecko, spoglądając na Shina. - A najbardziej lubią strzelaniny.
Obrzeża były bardziej zaniedbane, ale równie było tam sporo dzieciaków. Dało się słyszeć, że ktoś przebiegł po dachu budynku.

Szatyn spojrzał w górę.
-Po dachu? -mruknął pod nosem zdziwiony.

Zobaczył tam mała dziewczynę, przebiegającą po dachówkach i kurczowo trzymającą torbę.
- A ona nie spadnie?

-No właśnie nie wiem... Ale co ona tam robi?

- Ucieka. - rzucił Sully.
Dziewczyna w końcu zaczęła ześlizgiwać się po czym spadła... w ramiona Sullyego. Spojrzała na niego ze zdziwieniem, w końcu zleciała z kilku metrów.
- Mój ty bohaterze! - zawołała. - Zostaniesz moim...?
- Nope, mam chłopaka. - rzucił Sully, odkładając ją na ziemię.
Spojrzała na niego rozkojarzona, rzuciła w jego stronę kartą i uciekła.

-Ymm... To było dziwne ale.. Czyżby to była ta złodziejka? -podniósł rzuconą kartę.

- Najwyraźniej. Co mnie tal nagle wszyscy kochają? Cuda robisz, Shinuś, hehhe. - zaśmiał się Sully, łapiąc kartę i tuląc się do Shina.

-Ja robię cuda? -zaśmiał się. -To ty jesteś zbyt uroczy. Nikt nie może ci się oprzeć. -pstryknął go w nos po czym pocałował w kącik ust.

- Jakoś wcześniej jedyna osoba, jaka mnie wcześniej podrywała, był zalany w trzy dupy Deus, z tym, że wtedy nazywał mnie jakimś Danielem. - odparował Sully. - Czekaj... a może mylił mnie z tą swoją wielką miłością?

-Pewnie tak... -Shin westchnął cicho i przytulił mocno Sullyego. Sam nie wiedział z jakiego powodu, tak poprostu.