Uchylił okno, ale nie za mocno.
-Widzę cię, wiesz?

Po chwili ślepia zniknęły, a obok okna wbiła się okazała strzała. Po jej wielkości można ocenić, że i łuk musi być spory. A żeby go napiąć Ork musi być lepiej umięśniony niż wszyscy Twoi podwładni z wyspy...

-Nie fair. Ale dzięki za pomoc z dzikiem. Nie przypominasz mi nikogo z moich nieżyjący towarzyszy.

Nikt nie odpowiedział, ale Ty zauważyłeś kartkę doczepioną do strzały za pomocą liny. Warto sprawdzić?

Ściągnął ją i sprawdził.

To są tereny Sfory. A kto nie jest ze Sforą - jest martwy.
Ta jakże krótka wiadomość sprawiła, że nagle przypomniałeś sobie czym jest strach...

Aktualnie Jonathan był neutralny, więc można ryzykować bycie po stronie Sfory. Jednak trzeba być ostrożnym i mieć plan C.

No to najwyższa pora, by go wymyślić.

Jeszcze nie, jak na razie aktywny jest plan A- próba dołączenia do Sfory, później jest B- wybicie Sfory, gdy będą próbowali zabić. Plan C to może być ucieczka, bądź dołączenie do jakiejś większej organizacji i ukrywanie magii mroku. Czyli Paladynopodobni odpadają.

//Wybicie Sfory?
Ahahahahahahahahahaha!//
Skoro plany są to pora wcielić któryś w życie.

Sprawdził, czy tamten nadal jest.
///Bardzo mnie zachęcasz do dalszej gry, bardzo.

//Ich jest kilkuset, jak nie lepiej. Ja Cię ostrzegam.//
Niestety nie. A przynajmniej Ty go nie widzisz.

-Możliwe jest udowodnienie, że nie jestem wrogiem Sfory?! Lub jak wolicie zostanie po jej stronie?!

Krzyknąłeś, jak na razie brak odpowiedzi.

Pozostało czekać. Jak w jakiejś kiepskiej komedii wędrownych aktorów, osaczony przez nieznane zagrożenie.

W końcu nadszedł zmrok. Czekać dalej?

Nie, iść spać. I to zrobił.

Mimo wszystko zasnąłeś szybko i obudziłeś się nazajutrz.

Czy coś się zmieniło?

Tak, z okna widziałeś jak w okolicy domu krąży okazały dzik i dwa czarne wilki.

Zaraz, ze sobą?

Na to wygląda.

Czyli był uwięziony, a prawdopodobnie atak na te zwierzęta będzie się równał z wrogością dla Sfory. Pozostało sprawdzić, czy wszystkie drzwi i okna są dobrze zamknięte.

Wszystkie, poza tym, z którego patrzysz.

Je również zamknął.

No i zamknąłeś.

Pozostaje czekać i liczyć zapasy.

Zapasów masz sporo, wytrzymasz około miesiąca takiego "oblężenia," a może i dłużej.

Doskonale. Trzeba jednak wątpić w to, że na tym się skończy.

No cóż, możesz podjąć jakieś kroki osobiście, a nie tylko czekać.

Czy aby na pewno wyjście naprzeciw dzikowi i dwom wilkom to rozsądny pomysł.

Nie wiesz jakie mają zamiary, więc...

Tak, ale jak skoczą i przygniotą go do ziemii będzie za późno.

Takie pesymistyczne myśli przerwało Ci... pukanie. A więc dzik i wilki są bardzo dobrze wytresowane, albo jest tu ktoś poza nimi.

Otworzył drzwi, ale lewą rękę trzymał luźno na mieczu.

Zauważyłeś jakąś postać w cieniu drzew, przed nią dzika, a po jej bokach wilki.

-Mam podejść?

Nikt nic nie odpowiedział, ale w sumie to wypada.

Ruszył w jego kierunku. Przy sobie jedynie miał miecz, ale i jego obrócił go [pas] tak, żeby nie był pod ręką.

Ruszyłeś i żadne ze zwierząt nie rzuciło się na Ciebie, co możesz uznać za plus. Tymczasem postać wyszła z cienia i okazało się, że jest to masywny Ork o pomarańczowej skórze, ostrych kłach, wielu tatuażach i jeszcze więcej bliznach i szramach. Ubrany był w uszyte ze skóry jeleni buty, spodnie i kaftan bez rękawów. Poza nimi miał też pas, a za nim zatknięty był wielki, ząbkowany nóż. Na plecach posiadał kołczan pełen dużych strzał, a w prawej dłoni dzierży on łuk długi.

-Jeżeli się nie mylę, to tobie powinienem dziękować za pomoc z ostatnich dni.

- Dokładnie.

-Więc dziękuję.

- To też ja jestem autorem wiadomości, którą dostałeś. Jaka jest Twoja odpowiedź?

-Szczerze bardziej interesującą opcją jest bycie po stronie Sfory, niż bycie trupem. Mogę jakoś udowodnić, że jestem po jej stronie?

- Możesz.

-Co więc musiałbym zrobić?

- To już pozostawiam Tobie. Jesteś Magiem, powinieneś być sprytny i pomysłowy.

-I dodatkowo niezaznajomiony z interesami Sfory. Niestety, ale długi okres spędziłem na wyspie.

- Nienawidzimy kilku Magów i Stalowych Ludzi.