Jeśli użyję magii cienia to jak bardzo się od nich oddalę zanim znowu się pojawię?

Zależy skąd i gdzie chce się teleportować.

Około 20 metrów od bramy i w kierunku gór.

Da się, jeśli podejdzie do bramy tak blisko, jak tylko się da.

Podszedł w okolice bramy udając że tylko przechodzi.

Straż w sumie miała to gdzieś, a przynajmniej dopóki jeden się nie ożywił i nie szturchnął kompana. Później zaczęli mówić do siebie szeptem, od czasu do czasu wskazując na Ciebie lub przyglądając Ci się. Czyżby wieści rozchodziły się tu tak szybko?

Być może. Zaczął podchodzić do bramy uważnie obserwując zachowanie strażników.

- Stój, ku*wa! - krzyknął nagle jeden, z halabardą, drugi zaś wycelował w Ciebie kuszę. - Cho no tu!

- Spokojnie już idę. - Odparł i zaczął powoli podchodzić, będąc gotowy do ucieczki z użyciem magii.

Ucieczka to dobry pomysł, bo jeden ze strażników pobiegł ku Tobie, dołączyło do niego dwóch kolejnych z przechodzącego obok patrolu. Trzeci jego członek oraz strażnik spod bramy wycelowali w Ciebie kusze, ale tylko ten drugi strzelił, celując nisko, po nogach, żeby Cię unieruchomić.

Magia cienia jak najdalej w góry a dalej biegniemy zygzakiem.

To już okazało się zbędne, nim weszli na dogodne pozycje do strzału, byłeś już poza im zasięgiem, głęboko w górach, na jednym ze szlaków.

Odszedł jeszcze mały kawałek i zaczął szukać śladów które by go naprowadziły do ludzi czy innych humanoidów. Jeśli nic takiego nie znalazł to przywołał towarzysza.

Nie znalazłeś, a więc teraz pora się wspomóc.

Zanim przyleci to lepiej przyrządzić jakoś to szczuropodobne zwierzę.

No fajne, ale niby jak?

Rozpalić ognisko i upiec kawałek?

No to pora działać.

Zaczął zbierać chrust kamienie i wszystko co nadawało się na podpałkę.

W górach to drewna było od cholery, tak że tylko kilka krzaków i karłowatych drzew nazbierałeś. No, ale chociaż kamieni miałeś pod dostatkiem.

Zaczął układać drewno w formie stożka. Do środka włożył liście i mniejsze patyki. Otoczył całość kamykami po czym wziął 2 nadadające się do krzesania kamienie i podjął próbę rozpalenia ogniska.

Potrzeba było kilku konkretnych uderzeń, żeby wywołać iskrę, a później kolejnych kilka iskier, ale w końcu, w bólu, narodził się ten wspaniały twór jakim jest trzaskający wesoło ogień.

Wyjął szczurowate zwierzę i uciął mu nogę nożem. Usiadł przy ognisku i zaczął piec mięso patrząc czy jakieś zwierzęta nie nadchodzą.

Teraz nie, jednakże wkrótce może się to zmienić. Zaś coś w głowie podpowiedziało Ci, że szczur z wnętrznościami, sierścią, kończynami i głową za smaczny nie będzie.

Sierść się zdejmie, wnętrzności i głowę dam towarzyszowi, a z resztek zrobię przynętę.

Z tym, że dobrze byłoby to zrobić przed pieczeniem.

Tak.Ale najpierw oskórujemy tą nogę.

Udało się, choć miał ich więcej, niż jedną.

Najpierw smażymy pierwszą. Później przyjdzie kolej na pozostałe.

Dużo mięska to tam nie było, ale upiekłeś w końcu wszystkie.

Zaczął konsumować to wyrafinowane danie.

Ch**owe, głównie dlatego, że mięska mało, a przypieczona sierść też smaczna nie była.

Czas na odcięcie głowy i oskórowanie reszty ciała.

Udało się, choć wnętrzności też dobrze byłoby się pozbyć, tak jak ogona i sierści.

Uciął mu dwa ogony, usunął wnętrznosci i sierść, a pancerzyk schował.

No to teraz pora wypiec najlepsze mięsko, jakie zostało.

Tak.

Było mdłe i ogółem niezbyt smaczne, ale jako tako Cię nasyciło.

Teraz tylko czekać na towarzysza.

Ptok w końcu wrócił, co można uznać za sukces.

-Znajdź mi jakieś wyjście z tego miejsca.

Oczywiście, usłuchał, jednakże wyjście z krasnoludzkich gór jest sporym problemem dla osoby nie będącej Krasnoludem, która takowych nie zna.

To czas je poznać. Poszedł pierwszą lepszą drogą.

No i jakoś to idzie, ot zwykła i monotonna górska ścieżka.

Szedł dalej. Jeśli po dłuższym czasie na nic nie natrafił, to poszedł inną drogą.

Tak się składa, że na nic nie trafiłeś, ale i nie miałeś innej drogi, chyba że nabrałeś ochoty na wspinaczkę po urwistych zboczach i skręcenie sobie karku.

A skrzydlaty kręgowiec coś znalazł?

Możliwe, acz jeszcze ze swego zwiadu nie wrócił.

To czekam.

Czekanie zostało nagrodzone jego powrotem.