-Czyli klasyka... Dobra... -Leci do domu.

I jesteś przed domem.

Wyszła z Avwngera.
-Do pojemnika próżniowego w laboratorium go wsadź... - Po czym poszła do Frierdricha

I zbroja odleciała do laboratorium.
-Gdzie byłaś?

-Niedaleko... To może... Zaczniemy uczyć się czytać?

-Nieee.

-To nie była prośba.

-Znoeu mity nordyckie?

-Nie... Czerwony Kapturek.

-Taak

-To co?

Poszedł po książkę

I zaczęła z nim naukę.

I tak minęły dwie godziny

-No to niw aż takie straszne, co?

Gdy na telefon Frida zadzwonił numer jej siostry, była zdziwiona, ale nie aż tak.
-Halo?
-Frida, słuchaj... Jest sprawa... Mam tu dziecinę, niedawno widziała śmierć rodziców... No i pomyślałam, że...
-Rozumiem. Przynieś ją. Friedrich od dawna mi smęcił, że chciałby siostrę.
-Frida, nie wiem, jak się odwdzięczę.
-A, nic takiego... Po prostu czasem jakieś przysługi... No wiesz...
-Dzięki! - I się rozłączyła.

-Kto dzwonił?

-Twoja ciocia. Będziesz miał siostrzyczkę.

-Siostrę?
Słyszysz odgłos otwierania portalu przed domem.

-Ano. Przepraszam... - Wyszła przes dom i od razu spojrzała się na Anię.
-Cześć Aniu. Jestem Frida. -Podała rękę.
Vanetina tylko lekko zasugerowała, by podała rękę Ania.

Ania miała dalej wygląd symbiotowy, niechętnie podała rękę.

Magda ją delikatnie chwyciła.
-Aniu... Możesz kontrolowqć symbiota i nakazać mu, by zniknął...

-Ale ja nie chcę

Vanetina
-Nie ma, że nie chcesz... Musisz. Symbiot ma być twćj, nie ty symbiota.

Vanetina:
//To dziewczynka jakieś 11 lat, symbiot raczej by ją kontrolował, i tak dobrze że nie zaczęła z wami walczyć//
-Ale taki wygląd mi się podoba.

Magda westchnęła.
-No dobrze... Wejdź.

//to fajna Magda//

//Znaczy Frida. Patrzłem, że Magfy Fergusson.

Vanetina:
I otrzymałaś powiadomienie o zamachu w metrze moskiewskim.
Frida:
Nagle symbiot jej się wyostrzył.
-Jest tutaj, drugi...

Vanetina
-No nieźle...
Magda
-Ej, Aniu, Aniu. Patrz na mnie. Uspokój się.

Vanetina:
Nie żyje 30 osób w tym jakaś grupa muzyczna.
Magda:
-Drugi...
Zaczęła się kierować w stronę wejścia do twojego laboratorium.

Frida ją chwyciła za rękę.
-Nie wchodź tam.
Vanetina do Fronterina.
-Nie ingerować... Warunek Putina.

//Czemu piszecie, że Frida to Magda? To nie była Hamda?

//Nie czepiaj się, proszę... Mam zły dzień...

//Dobra, dobra...

Frida:
Jej twarz pokryła się symbiotowym wyglądem.
-Drugi symbiot...
Wyrwała się.
Vanetina:
//Rozmowa w Bazie, tylko że już twoje słowa tam napisałem w odpowiedzi Skwarka//

Frida chwyciła ją telekinezą.
-A ty dokąd? Odyn, zbroja z obiektem S do mnie...

Frida:
Próbuje się wyrwać. Zbroja przylatuje do ciebie.

Frida dalej ją trzyma.
-Spokój!- i włazi do umysłu.

Miejsce aktualnie pełne wspomnień z rodzicami.

Ośrodek kontroli.

Aktualnie prawie całkowitą kontrolę przejął symbiot. Prawie. Tak właściwie to widać że Ania chwilowo sama oddała mu kontrolę

-Aniu! Co się dzieje?

-Chwilowo oddałam mu kontrolę.

-Ale... Dlaczego?

-Bo prosił. Na chwilę mu dałam. Na chwilę.

-On wyczuł drugiego i... To może być źle!

Widzisz że symbiot w pojemniku który ma zbroja zaczyna się szamotać. Bardzo szamotać, chce zaatakować tego symbiota co ma Ania

Wróciła do swojej jaźni. Wlazła do zbroi i przyttzymała pojemnik.
-Spokój!

-Ten symbiot nie ma dobrych zamiarów... Ten w tym pojemniku...