Sprawiło to nieco problemu, ale po chwili znalazł się na miejscu pilota.

Ci kolesie już sobie poszli? ;_;

Nie było ich nigdzie w zasięgu wzroku.

Nie wiem, jak to się powinno odbywać, ale jeśli trzeba, dał jakiś sygnał o swoim wylocie.

Nic się nie wydarzyło. Przynajmniej na razie.

To znaczy, dał ten "sygnał"?

//Tak, wysłałeś uniwersalny sygnał startowy, czy coś w tym rodzaju.

Czekał na coś.

Po paru minutach właz za statkiem się zamknął. Logicznym było przypuszczać, że za chwilę śluza się otworzy.

Czekał na to.

Po chwili zewnętrzny właz stał otworem.

Wyleciał z niego.

Śluza zewnętrzna została już otworzona. Mógł wylecieć na powierzchnię.

Zrobił to.

Na powierzchni wiele się nie zmieniło - ciężko o zmiany w warunkach zerowej erozji.

Leciał we wskazanym przez "kolesi" kierunku.

Omeg12 pisze:
Wyszli jednocześnie z nim.
- Plan jest prosty: Wystartujesz tym swoim stateczkiem i polecisz na drugi koniec planety. Za jakąś godzinę wyślemy sygnał, po którym polecisz na punkt orbity geocentrycznej ponad bazą i zestrzelisz okręt główny przeciwnika. Kiedy wszyscy odlecą wrócisz triumfalnie do bazy. wszystko jasne?

// Słyszałem tylko o geostacjonarnej... Na czym polega "geocentryczna"?

//Skoro nie czepiłeś się wcześniej, to wiesz, o co mi chodziło//

// Pomyliło mi się z właśnie geostacjonarną, teraz się skapnąłem, że to nie to ;-;

//O to właśnie mi chodziło. Zdarza mi się popełnić litrówkę od czasu do czasu//

Dobra, w takim razie poleciał na "drugi koniec planety", nie mam pojęcia, jak to inaczej zapisać.

Statek skierował się w stronę bieguna południowego planety. jak na razie stan leciał nisko nad powierzchnią, co mogło grozić wypadkiem, jeśli natrafi na jakąś górę. Z drugiej strony wzniesienie się ułatwiłoby potencjalnym wrogom wykrycie statku.

Postanowił lecieć ciut wolniej, a w przypadku napotkania się na wzniesienie podnieść lot. Oczywiście po minięciu takowego wrócić do poprzedniej pozycji.

Mijał kolorowe wzniesienia planety, ale żadne z nich nie przeszkodziło mu w locie. Po pewnym czasie zauważył, że ktoś wymienił pochłaniacze ciepła w statku.

// Pochłaniacze ciepła? Do czego służą?
// Oczekuję odpowiedzi typu "pochłaniają ciepło" ;_;

//Nie, skupiają tylko energię chaotycznego ruchu. Znaną także jako ciepło. Są przydatne, gdy statek jest narażony na działanie ekstremalnych temperatur lub stara się uniknąć wykrycia//

W takim razie ucieszył się lekko. Leciał dalej, jeśli te pochłaniacze nie były włączone i nie działały automatycznie, to je włączył.

Pochłaniacze zostały włączone. Po jakimś czasie Stan zbliżył się do bieguna południowego. Niedaleko stąd znajdował się niewielki magazyn biomasy, ale po za tym region był wyludniony.

Zatrzymał się. Wylądował wręcz. Czekał na sygnał.

Bez problemów udało mu się wylądować.Sygnał jeszcze nie nadchodził. W międzyczasie mógł podziwiać gwiazdy, złapać jakąś transmisję lub liczyć do nieskończoności.

// Transmisję?
Wybrał opcję nr 1.

Gwiazdy świeciły jasno, a raczej były dobrze widoczne ze względu na brak atmosfery. Na tle nieba wyróżniał się Jowisz, u którego widać było nawet cieniutkie pierścienie. Stan zapatrzył się w ten widok i niemal zasypiał, kiedy aktywowało się radio pokładowe.
- Możesz wracać. Radar pomoże ci rozróżnić nasze okręty od wrogich.

Odezwał się do mikrofonu, czy co to tam miał.
- Wracać?

- W sensie wracać ponad obszar bazy. Orbita geostacjonarna jest tutaj dość nisko... i włącz pochłaniacze ciepła. Nie możesz dać się zestrzelić zbyt wcześnie.

- Ale... Naszej bazy? To gdzie jest ten okręt?

- Jakieś trzy tysiące kilometrów nad nami. Ale nie martw się. Wszystko zostało zaplanowane. tylko nie trać czasu - połączenie się urwało.

Może teraz robię coś głupiego, ale mój mózg jest poturbowany. Poleciał na orbitę geostacjonarną nad bazą.

Gdy zbliżał się do celu radar zaczął wskazywać zaprzyjaźnione (a przynajmniej korzystające z tej samej częstotliwości) statki wykonujące manewry w próżni, okrążając niesprecyzowany obiekt, który zapewne był okrętem przeciwnika. I to sporym.

// Skoro korzystamy z tej samej częstotliwości, to mamy kontakt, nie? Nie znam się na tym ;-;
Również zaczął go okrążać. Czekał na coś w rodzaju rozkazu do ataku.

Okazało się, że obiekt był faktycznie dużym okrętem, lecz otaczał go pierścień wrogich myśliwców. Całość przypominała ogromną klatkę więżącą przeciwnika.
- Miło że się pojawiłeś. Znasz się na manewrach bojowych? - Z radia rozległ się niski, męski głos.

- Tak jakby.
// Choć mógłbyś zrobić coś na wzór samouczka :V

//No weź, to nie jest zbyt skomplikowane :L//
- Świetnie. Krąż aż powstanie wyłom w ich formacji.

Zastanawiał się, po co nam wyłom w formacji, jednak wykonał polecenie.

Po paru okrążeniach myśliwce wroga zaczęły tracić synchronizację. W pewnym momencie cztery z nich znalazły się jednocześnie po jednej stronie.
- Mamy szansę. Strzelać!

// Myśliwce wroga? Zaraz... To wszystko zmienia! Przeczytałem "wyłom w formacji", więc pomyślałem, że w naszej ;_;
Zaczął strzelać w któryś z myśliwców.

//1//
Seria chybiła i trafiła w jednego z sojuszników po przeciwnej stronie "klatki", którego statek został uszkodzony i zaczął się wycofywać. Resztę to zdezorientowało i wybiło z rytmu, przez co wspólna salwa przekształciła się w bezładną strzelaninę pełną laserów i torped. A statek Stana znajdował się w jej centrum.

// Powiedz coś tej kostce :V
- Ups...
Strzelił ponownie, tym razem ostrożnie. Miał nadzieję nie zestrzelić kolejnego sojusznika. Przyglądał się sytuacji.

//3//
Tym razem nie trafił sojusznika. Niestety wroga też nie. Jeden z myśliwców przeciwnika trafił statek Stana. Obrażenia były ciężkie do ocenienia, ale z pewnością nie ułatwią dalszej walki.

// W większości filmów jest od tego jakiś panel :V
Wycofał się lekko. Nie całkowicie, krążył dalej, jednak trochę dalej. Oddał strzał w przeciwnika, wokół którego nie byłoby żadnego sojusznika.

//3//
Niestety strzał znowu chybił. Jeden z przeciwników spróbował zaszarżować, ale zanim zdołał się zbliżyć został trafiony przez sojuszniczą torpedę.
- Nie zdziałasz tu zbyt wiele. Zejdź na powierzchnie i zostaw tę robotę profesjonalistom - z radia odezwał się znajomy głos.