Taczka:
- Właśnie dlatego chcę wcześniej zarobić tyle, żeby ich spłacić i mieć święty spokój.
Vader:
Owszem, musi...Tak czy inaczej, zebrałeś pod sobą oddział chłopów liczący dwudziestu pięciu ludzi, mężczyzn w sile wieku, na czele z sołtysem.

-Gotowi, prawda? Ruszamy po innych, czy to wszyscy?

-A ile jesteś im winny?

Vader:
- Wszyscy z jednej wioski, a nawet innej osady byśmy nie wzięli, więc co dopiero zamku...
Taczka:
- Łącznie wszystkim? Około dwóch i pół tysiąca złotych monet.

-To chyba nie będzie takie proste... A ile mamy czasu, żeby to oddać, jak myślisz?

-Niezbyt zrozumiałem twój tok myślenia.

Taczka:
- Wystarczająco... Zaraz, zaraz: Mamy? Na serio chcesz się w to bawić?
Vader:
- Są z nami wszyscy chłopi z jednej wioski, ale to za mało, żeby zdobyć jakąś osadę, a co dopiero zamek naszego pana. - powiedział w nieco bardziej zrozumiały sposób.

-I tak nie mam co robić, więc myślę, że mogłabym ci pomóc...

-Nie chcemy zdobyć innych osad, a doprowadzić do buntu w innych wioskach waszego pana.

Taczka:
- Niech tak będzie, ale nie licz na drobne zleconka... Kiedy jesteś w stanie wyruszyć?
Vader:
Pytań i przeciwwskazań brak, więc możesz kontynuować.

-To możemy ruszać, by sprawdzić, ilu mężczyzn dołączy do naszego buntu?

-Najlepiej jutro... Strasznie długo trwała podróż do tego miasta. - Ziewnęła.

Vader:
Ponownie, żadnych pytań i przeciwwskazań.
Taczka:
- Masz tu jakieś lokum? Ja wynająłem sobie pokój w karczmie, w sam raz dla dwóch osób.

-No... Tak jakby nie mam już za wiele pieniędzy, ale pozwolisz mi się przenocować, prawda?

Czyli ruszył do kolejnej wioski dając znak innym, żeby ruszyli z nim.

Taczka:
Przecież mówię, że jest w sam raz dla dwóch osób. - powtórzył i odwrócił się na pięcie, idąc zapewne w kierunku owej karczmy.
Vader:
Kolejna wioska nie różniła się wiele od tamtej, może poza posiadaniem wielu rybackich chat, oczywiście z racji sąsiadowania ze sporą rzeką, która przepływa nieopodal i wiła się dalej, aż po horyzont, być może nawet w kierunku Złotych Włości.

Ruszył na poszukiwanie sołtysa.

Sam wyszedł Ci naprzeciw, w końcu tutaj niecodzienny widokiem jest ślepiec prowadzący tłum zbrojnego chłopstwa, prawda?

Poszła za nim.

-To czas buntu, sołtysie. Koniec rządów twojego pana.

Taczka:
Trafiłaś do podobnej karczmy, ale z wnętrza, a nie z zewnątrz, o nazwie "Szczękogryz." Nord od razu ruszył na górę, a później do jednego z pokoi, gdzie zastałaś przede wszystkim dwa łóżka, ale również skromne umeblowanie w postaci dwóch krzeseł, kufra, stolika, kilku szafek i tym podobnych.
Vader:
Jemu, akurat nie trzeba było dwa razy powtarzać, wybuch radości, jaki zauważyłeś, był idealną odpowiedzią na Twoje słowa.
- Czas buntu? Czas zemsty! - krzyknął, wzbudzając uwagę mieszkańców wsi. - Masz moje wsparcie... A więc i tych chłopów. Kimkolwiek jesteś.

-Magiem. I sojusznikiem, który zajmie się robotą.

-Zapomniałam spytać... Czemu wynająłeś pokój na dwie osoby?

Taczka:
- Skończyły się jednoosobowe, przede mną w karczmie zakwaterowała się spora grupa handlarzy.
Vader:
- Czego od nas oczekujesz?

-Zaoferowałeś pomoc. Na tym poprzestanę, bo nie zamierzam być dla was kolejnym problemem.

- No dobrze, ale jakiej pomocy Ci potrzeba?

-Tylko chłopów, by sam szlachcic opuścił swoją kryjówkę.

-Widzę, że jesteś bardzo oszczędny, jak na gościa z tyloma długami... - Powiedziała, po czym położyła się na łóżku i natychmiastowo spróbowała zasnąć.

Vader:
- Ale... Czemu miałby to zrobić? Ma swoich siepaczy, załoga wytrzyma oblężenie i pozabija nas wszystkich.
Taczka:
Odmruknął coś w odpowiedzi, ale nie usłyszałaś co, zbyt szybko zasnęłaś. Obudziłaś się tego samego dnia, wieczorem, sama w pokoju.

-A ja dysponuję magią, która może zawalić mury i zniszczyć główną bramę.

- I gdy to zrobisz, my mamy zaatakować, tak?

Wstała z łóżka, wzięła swoje rzeczy i poszła poszukać Lorna w karczmie.

-Nie, macie robić wrażenie, by jak najwięcej jego głów spadło.

Taczka:
Siedział przy jednym ze stolików w rogu karczmy, spokojnie popijając piwo.
Vader:
Wzruszył ramionami i zaczął szykować ludność do powstania, niewiele z tego pewnie rozumiał, ale Ci zwyczajnie zaufał.

Można i tak.

Po chwili do Waszej zbieraniny powstańców dołączyli też chłopi z tej wioski, zbrojni podobnie jak reszta, w łącznej liczbie dwudziestu ośmiu na czele ze swoim sołtysem.

-Hej, to jak, szukamy zleceń? - Usiadła przy tym samym stoliku co Lorn.

Kiwnął głową.
-Zostało jeszcze kilka wiosek do zwerbowania.

Vader:
//Jeśli ma to tak wyglądać, to przewijamy do końca dnia i werbunku?//
Taczka:
- W Hammer nie ma wielu zleceń, dlatego wyjeżdżamy do Nowego Gilgasz. Znalazłem nam podwózkę, a do tego wypłatę, bo jedziemy razem z kupcem, którego będziemy chronić na szlaku.

///Tak///

-Dopiero co tutaj przyjechałam... - Mruknęła. - Dobra, to kiedy wyjeżdżamy?

Vader:
Teoretycznie, mając ponad setkę zbrojnych można byłoby myśleć o ataku na zamek. Ale Ty masz setkę chłopów, także lepiej, żeby plan wypalił, bo inaczej dojdzie do rzezi niewiniątek, a ich krew splami Twoje ręce.
Taczka:
- Nie mu tu raczej nic ciekawego, to miasto jest zbyt spokojne. - odparł Nord. - Dziś, za jakieś dwa kwadranse, właśnie miałem skończyć piwo i pójść Cię obudzić.

O tym przekonają się później. Jak na razie postarał się dostać tak, żeby być daleko od zamku ich władcy, ale mieć go w zasięgu magii.

Nie będzie to tak wiele, jakbyś chciał, co najwyżej trzydzieści, w porywach czterdzieści, metrów od murów, a wiec w zasięgu wzroku żołnierzy oraz machin i strzelców na murach.

Musi starczyć, więc postarał się uderzyć Magią Szybkich Wiatrów. By pozbyć się machin, a najlepiej części murów.

Twoje dziwne wygibasy mogłyby wzbudzić zainteresowanie strażników na murach, ale nie stało się tak. Odmieniło im się dopiero po chwili, gdy wykonałeś celny atak, który to jedną z pięciu zamkowych wież, grzebiąc przy okazji w jej gruzach przynajmniej kilku strażników.

Kiwnęła głową.
-Kupiłbyś mi coś do jedzenia? - Zapytała cicho. - Nie mam już za wiele złota...

Teraz to też zaczęlo być niebezpiecznie, dlatego podwoił wysiłki na zniszczenie przedniej części murów. Głównie zależało mu na uszkodzeniu machin.

Taczka:
- U mnie też jest krucho. - westchnął, ale mimo to ruszył do lady, wracając z kuflem wypełnionym, o dziwo, wodą, a nie piwem, wraz z chlebem i smażonym mięsem, które to Ci wręczył.
Vader:
Zmiotłeś większość ledwie jednym zaklęciem, ale jedna balista się ostała, zaś jej załoga wystrzeliła w Twoim kierunku monstrualnych rozmiarów pocisk.

Pocisk nie zmieni kierunku w locie.
-Na boki! Odskakiwać!
Odskoczył w prawo z przewrotem licząc na to, że wieśniacy nie są aż tak głupi.