Czekał, przy okazja obmyślając plan rozszerzenia Karak'Akes.

Vader:
//Spieprzyłeś na stracie :V//
- Wassi... Andersen... - mówił karczmarz cicho starając sobie przypomnieć o kogo chodzi. W końcu w jego oczach zobaczyłeś zrozumienie i zawołał:
- Mira!

Czekał.

Vader:
Do lady podeszłą kobieta o głębokich, zielonych oczach, białych włosach, czerwonych ustach i sporych krągłościach w czerwonej sukni.
- Tak, Edo? - zapytała karczmarza.

//CZY TY WIDZISZ MOJE KOMENTARZE?!//

//Poprawiłem ten błąd we wcześniejszym komentarzu.//
Czekał na rozwój sytuacji.

Dark Lord:
//Nie. A Gilgasz?//
Z zamyślania wyrwał Cię kowal niosący tarczę w kształcie prostokąta przewyższającą Cię wzrostem.
- Największa jaka była. Będzie z 2500 złota.
Vader:
- On do Ciebie. Mówi, że nazywa się Wassi. - powiedział karczmarz.
Mira spojrzała na Ciebie i zapytała:
- To prawda?

-Tak, mam paczkę od Pana Andersena.

-Masz...
Dał ową cenę.
Po czym wziął tarczę, wyszedł, i szukał miejsca gdzie kupi konia.

Dark Lord:
Nie widziałeś takiego miejsca.
Vader:
Mira nagle otworzyła szeroko oczy, wzięła Cię za rękę i zaczęła ciągnąć po schodach na piętro.

Więc rozkazał smokowi wznieść się nad miasto, i zobaczyć czy nigdzie nie widać targu.

Dark Lord:
//A nie lepiej szukać stajni?//

//Czy ty naprawdę...//
Wiec rozkazał swojemu smokowi by znalazł stajnie...

- "Pod Czarnoskrzydłym", co? Cóż, mogłem się tego spodziewać - popatrzył na karczmę z krzywym uśmiechem. Nie podobał mu się kolor tego budynku. Kłuł w oczy swoją innością. Mimo to, Liszaj znów przełożył kostur do drugiej ręki i wszedł do gospody. Zagaił karczmarza w sprawie wolnych pokoi na nocleg i przy okazji zapytał o drogę do siedziby paladynów. Jeśli wszystko poszło bez przeszkód, zamierzał zjeść coś ciepłego, zapłacić za to, jak i za izbę, po czym uderzyć w kimę - po podróży był wykończony, a rano chciał zobaczyć się z bratem przynajmniej bez sinych worów pod oczami.
//jeśli ci to nie przeszkadza, Dżejkob, to będę tak przyspieszał te nudnawe rozmowy z npc'tami, ty jedynie powiedz, ile za jedzenie i pokój miał zapłacić i lecimy dalej//

Dark Lord:
Znalazł, ale wrócił do Ciebie z bełtem z kuszy w skrzydle.
Liszaj:
//Jak wolisz, ale najpierw zagadaj karczmarza co chcesz zamówić i na ile pokój.//

- Dobry wieczór, panie karczmarzu - powstrzymał nabyty ruch do zdjęcia kapelusza, po tym, jak przypomniał sobie, że takiego przecież nie ma.
- Chciałbym spytać, czy polecacie jakąś ciepłą zupę na strudzenie wędrówką i macie przy okazji wolne pokoje, hm? Z chęcią zapłaciłbym za obie z tych rzeczy - powiedział, wymuszając resztki grzeczności, jakie zostały mu na dzień dzisiejszy.

-Serio?
-Choć tu, może znajdziemy jakiegoś lekarza.
Jak powiedział, tak zrobił. Poszedł szukać kogoś, kto uleczy smoka.

Szedł za nią.
-Nie musisz prowadzić mnie za rękę...

Dark Lord:
Smoki są rzadkie więc raczej nie znajdziesz nigdzie tabliczki z napisem "Uleczę Smoka!!!."
Liszaj:
- Mamy i to i to. Za pokój będzie sześć srebrników na noc, a jedyna zupa to pomidorowa. Cztery srebrniki za talerz.
Vader:
- Cicho. Nie mamy czasu. - powiedziała groźnym tonem.
Zaprowadziła Cię po schodach do pokoju. Było tam łóżko z baldachimem, okna, kilka szafek i spora skrzynia, która najbardziej zwracała Twoją uwagę. Mira zamknęła drzwi i powiedziała:
- Dobra. Więc co masz do powiedzenia?

-Ja nic. Tylko przynoszę paczkę od Pana Andersena.
Podaje jej paczkę.

Vader:
Otworzyła ją i z drewnianej szkatułki wyjęła mały, czerwony kryształ o gładkich krawędziach. Stała tak chwilę po czym zapytała:
- Skąd to masz?

-Od Pana Andersena, dał mi tą paczkę i zabronił otwierać.

Vader:
- Andersen... Tak... Kojarzę go. A Ty jakie się nazywasz?

Wyciągnął z mieszka dziesięć srebrników i przysunął je w jego stronę
- Za pokój na dzisiaj i za zupę - powiedział i usiadł gdzieś przy wolnym stoliku. Zupę zjadł, potem poszedł spać, a następnego ranka znów podszedł do karczmarza pytając o drogę do ratusza. Gdy ten raczył mu już ją opisać, burczenie w brzuchu Liszaja przypomniało mu o śniadaniu.
- Macie może ćwiartkę gomółki sera i pajdę chleba z jaką szynką? Z chęcią przekąsiłbym jeszcze coś przed wyjściem -

-Waasi, Xavier Waasi.

Liszaj:
- Sera i chleba mamy sporo, ale mięsa już nie. Zostało mi chyba pętko kiełbasy na zapleczu.
Vader:
- Wassi... Znasz Arena Wassi? - zapytała.

-Nie, nie znam go.

- Jasne, zapłacę - powiedział, opierając się o blat lady. W międzyczasie, gdy karczmarz poszedł po kiełbasę, omiótł ukradkiem lud w karczmie.
- Znacie, panie karczmarz, przypadkiem jakieś miejsce, gdzie potrzebowaliby uzdrowiciela i gotowi byli za jego usługi zapłacić? - spytał podniesionym głosem, aby też właściciel gospody go usłyszał

Liszaj:
Wrócił z pętkiem kiełbasy i sporym nożem do krojenia.
- Paladyni szykują jakąś akcję więc na pewno im.
Vader:
- Dziwne. To jest Twój ojciec. A właściwie był... - powiedziała.

-Czyli najgorsze okazało się prawdą. Nie znałem go, jednak miałem nadzieje że żyje.

- Mhm... Chcę jeszcze tamtego sera i chleba - mruknął jedynie i czekał z pieniędzmi, aż szynkarz poda mu jedzenie.
- A co plotki mówią? Jaka to może być akcja? Jak uważacie? -

Więc począł szukać mistrza.

Vader:
- Nie powiedziałam, że zmarł. Po prostu... Odszedł. Odszedł z Verden i nie wiem gdzie poszedł... A skoro jesteś synem to... to wszytko jest Twoje. - powiedziała wskazują na kufer.

Stał chwilę w miejscu jak wryty.
Następnie powoli podszedł do skrzyni i otworzył ją.
Bał się poznać prawdę, jednak wiedział, że musi to zrobić.

Vader:
Były tam sakiewki ze złotem, zdobiony sztylet, łuk, kołczan, strzały i mały portret. Poza tym mały list i kilka ksiąg w czarnej i czerwonej oprawie.
Michał:
Na razie go nie widzisz.
Liszaj:
- Za kiełbasę, ser i chleb będzie razem 2,5 sztuki złota. Jak da pan jeszcze 0,5 to dodam coś do picia.

- Raz, dwa, trzy... - podał pieniądze, chwycił kiełbasę, chleb, ser i coś do picia, pożegnał karczmarza i zagryzając prowizoryczne śniadanie w drodze do ratusza. Gdy już tam dotarł, zaczepił jednego z paladynów
- Wybaczcie, mości rycerzu. Szukam paladyna Vikara, wiecie, gdzie mogę go znaleźć? -

Obejrzał portret, a następnie przeczytał list.

//JA szukam lekarza, a nie lekarza do smoków .-.//

//panie dark_lord_, w takim razie niech pan napisze, że pańska postać zaczepia moją po drodze, koniec końców moja jest uzdrowicielem, możliwe, że dałaby radę ci pomóc//

//Panie Liszaj, a gdzie ty się teraz znajdujesz?//

Liszaj:
Pod Ratuszem było wielu różnych Magów, Kapłanów i Paladynów. Ten, którego zaczepiłeś powiedział:
- Nie kojarzę... Podasz jakieś konkrety?
Vader:
Portret przedstawiał mężczyznę w lekkim pancerzu i z bronią jaka była w skrzyni. Był dość podobny do Ciebie. Oczy mieliście identyczne. Uśmiechał się zawadiacko i wyglądał na pewnego siebie.
A w liście było napisane:
Drogi Xavierze!
Jeśli to czytasz to pewnie nie żyje, albo opuściłem Verden. Nie mam wiele czasu więc napiszę tylko kilka słów: Jeśli chcesz dowiedzieć się czegoś o mnie pytaj Mirę. Ona przejrzała mnie na wylot. Andersen nic nie wie. Podrzuciłem Cię pod jego chatę w nocy. Nie miałem wyboru. Kiedyś może dowiesz się czemu... W tym kufrze jest cały mój dobytek. Broń, trochę złota i moje księgi. Jeśli do nich zajrzysz dowiesz się kim byłem. Ale nie musisz iść w moje ślady. A najlepiej tego nie rób. Idą po mnie. Cholera. To tyle ode mnie. Może Pradawni sprawią, że kiedyś jeszcze się spotkamy.
Żegnaj.
Twój ojciec, Aren Wassi.

//zje*ałeś list Kuba ._. Patrz: Moja karta postaci.

Schował list i portret. Resztę rzeczy ze skrzynki schował w kieszeniach płaszczu.
-Znałaś mojego ojca, możesz mi o nim opowiedzieć?

//pod ratuszem miasta, jak na razie//
- Nie kojarzy pan? Aha. Konkrety? No tak... Brat Vikar, rosły chłop, mojego wzrostu. Oczy zielone, włosy brązowe za uszy. Niegdyś mienił się Odomem von Anderburgiem, teraz kojarzycie może? Albo znacie kogoś, kto by kojarzył?

Pobiegł pod ratusz, i poszukał kogoś kto wygląda na uzdrowiciela.

No Liszaj nie wyglądał może jak typowy uzdrowiciel; nie paradował w białych szatach z kadzidłem w ręku, jednak można powiedzieć, że gdy przechodził obok niego dało się poczuć zapach suszonych ziół. Swoją drogą rozmawiał również z paladynem, co oznaczało, że albo skarżył się na jakieś plugastwo, które pożarło mu rodzinę, albo oferował pomoc rannym, gdy już takich paladyni sobie "załatwią".
W każdym bądź razie, rozmawiał teraz ze wspomnianym paladynem i nie wiadomo do końca, czy wcinanie się w środek rozmowy to najlepszy pomysł, ale - droga wolna.

Poczekał aż nie znajomy pachnący ziołami skoczy rozmawiać z paladynem.

//na to jednak musimy poczekać na odpis Kuby //

//Tak .-.//

Vader:
//List nie musi być zgodny z prawdą. Przekonasz się potem.//
- No cóż... Szarmancki, uwodzicielski, odważny, ale był lekkim wariatem. Miał sekrety, ale nie zbyt wiele. Był przemytnikiem i najemnikiem, ale miał własne zasady. Honor. Mieliśmy romans, ale zanim przerodziło się w coś więcej musiał uciekać. Paladyni podejrzewali go stosowanie Magii Ciemności więc musiał uciec. I tyle go widziałam. Ale byłam pewna, że wróci. A jeśli nie on to jego syn.
Liszaj:
- Nie jestem stąd, ale kojarzę takiego. Widziałem go chyba gdzieś tam. - powiedział wskazując na formujące się oddziały Paladynów.

-I zjawiłem się ja. Dziękuję za przechowanie jego rzeczy.