Niezbyt rozumiem nieruchomości, poza tym jest okej.

Ruiny to przebiegłe bestie, odwrócisz się na moment i już kradną kasztel po twojej matce, prawie jak Soplicowie

To jakiś miszmasz w resztkach z początku, wywalony

Teraz okej. Akceptuję.

Imię: Nawłoć
Nazwisko: Strzępistruna (Porzucił nazwisko swojego rodu [de Armanalido], gdyż nie kojarzyło mu się zbyt dobrze)
Rasa: Człowiek
Pseudonim (opcjonalne): Po prostu Nawłoć
Charakter: W grze
Wiek: 22 lata
Towarzysz: Brak, często brata się z innymi wędrowcami, jednak nigdy jeszcze nie spotkał kogoś, przy kim zostałby na dłużej.
Majątek + nieruchomości: 625 sztuk złota, kolejne 800 sztuk złota ma zdeponowane u Lichwiarza. Mały dworek, obecnie jest w dzierżawie jakiegoś majętnego szlachcica.
Historia: Krótko o Nawłociu - Urodził się w średnio zamożnej rodzinie szlacheckiej, jako najmłodszy z pięciu braci (niektórzy mówili, że jest owocem miłości jego brata z jedną z służek). W jego rodzinie panowała dosyć toksyczna atmosfera, większość domowników niemalże w każdej chwili warczała na siebie, następywała, rodzice kłócili się między sobą, a jego bracia często się nad nim znęcali. Przez to, Nawłoć nierzadko uciekał z domu i udawał się do pobliskiej wioski, dokładniej do karczmy, gdzie często przygrywał jeden stary muzyk. Nazywał się Strzępistruna, robił za jednoosobową kapelę. Pewnego razu, Nawłoć zaczepił starca przy wyjściu z karczmy i pochwalił jego grę. Wywiązała się między nimi rozmowa, po której Strzępistruna został wielkim przyjacielem młodzieńca. Gdy ten już uciekał z domu, to właśnie do niego - Starzec uczył go tajników muzyki, korzystając z własnego doświadczenia. W międzyczasie, bracia Nawłocia wybywali z rodzinnego domu, ruszali w świat - Jeden ruszył do zamorskich krajów w poszukiwaniu przygód, drugi ożenił się i objął w posiadanie małą wioskę, trzeci został bogatym oraz szanowanym krawcem, a czwarty zbiegł z wcześniej wspomnianą służką i założył karczmę w spokojnym mieście, umarła też matka młodego muzyka. Nawłoć z jego niedowidzącym, schorowanym ojcem zostali sami w dworku, przez co na młodzieńca spadł obowiązek zarządzania dobrami. Nie rozumiał on tego całkowicie i zrozumieć nie chciał, toteż zaraz, gdy jego rodziciel zmarł, oddał budynek w dzierżawę bogatemu szlachcicowi, zabrał nieco rodzinnego majątku, zakupił wysokiej jakości mandolinę i podjął żywot wędrownego grajka - Zabawiając ludzi na traktach, w wioskach i karczmach.
Umiejętności:
- Pięknie gra na mandolinie, lirze, oraz flecie.
- Posiada wspaniały, melodyjny głos.
- Jest całkiem skoczny oraz zwinny.
- Kondycję też ma nie najgorszą.
- Nieźle oddaje strzały z łuku.
- Magia dźwięku na bardzo niskim poziomie - Nawłoć nawet nie wie, że ją posiada.
Wady:
- Nie posiada wielkiej siły fizycznej.
- Nijak potrafi bić się. Czy to miecze, topory, pałki, a nawet gołe dłonie, Nawłoć po prostu nie został stworzony do walki.
- Nie oszukujmy się, chłopak nie jest wojownikiem, jest strachliwy, a w obliczu pojedynku z pewnością by stchórzył.
- Jego pismo oraz czytanie jest na bardzo niskim poziomie. Potrafi, lecz przychodzi mu to z wielką trudnością.
- Słaba głowa (Pozdrawiam użytkownika Gulasz88).
Specyfikacje: Jest czarny
Zawód ; Wędrowny Bard
Ekwipunek:
- Ubranie oraz pancerz, przedstawiony na obrazie wyglądu.
- Wysokiej jakości mandolina
- Flet
- Samodzielnie wykonany łuk
- Parę strzał
- Materiałowy kołczan
- Torba podróżna
- Bukłak wina
- Bukłak wody
- Dwa bochenki chleba
- Dwie garście suszonego mięsa
- Przenośny kociołek
- Krzesiwo
- Krótka mizerykordia
- Płaszcz
- Bogato zdobiony kubek
Wygląd:

Ubranie: Takie samo, jak na obrazie przedstawiającym wygląd.

Ekhem.

Czy to Hitler? xD

Była gównoburza o Jezusa jako wygląd, teraz może wybuchnąć fekaligedon, a prosiłem, żeby sobie odpuścić.

Spoko, tylko śmieszkuję. Ogólnie to planuję jakiegoś trubadura z koprem na nosie, a wstawiając komtura Hitlera, byłem ciekawy reakcji.

Imię: Oktawiusz Bencjusz
Nazwisko Fliopottevium
Rasa Człowiek
Pseudonim Zielony
Charakter W grze
Wiek 47 lat
Towarzysz Koń Maluch

Majątek + nieruchomości 250 sztuk złota, koń.
Historia Oktawiusz Bencjusz od dziecka interesował się magią, jednakże nie w tym pojęciu, co wielu innych. Otóż nie zaczął on szkolić się w magii by zabijać, lecz by pomagać. Najpewniejszym powodem co do tej decyzji jest to, że gdy miał siedem lat jego siostra ciężko zachorowała i tylko pomoc ściągniętego z Hammer Maga Leczenia ją uratowała. Zauroczył się, a nawet zakochał w tej dziedzinie magii, więc jako nastolatek rozpoczął krótką, lecz intensywną naukę, by być jednym z najlepszych w tej dziedzinie. Chociaż nie przebił poziomu nauczyciela, to jednak wyrówał, tym samym stając się mistrzem w tej dziedzinie. Następnie, już mając dwadzieścia trzy lata, rozpoczął naukę magii natury, którą tak naprawdę uczy się nadal, lecz naukę oficjalną skończył mając trzydzieści trzy lata i dwójkę Elfich Mistrzów nad sobą. W międzyczasie jego ojciec nie pozwolił mu zaniedbać walki, przez co nauczył się posługiwać Naginatą, żeby mieć, w razie najgorszego przypadku, czym się bronić. Obecnie Zielony podróżuje po całym znanym sobie świecie, gdzie to za nocleg, czy posiłek leczy innych. Bardzo tani Uzdrowiciel, a na dodatek przyjazny wszystkim. Raz, mając dwadzieścia dwa lata, został podczas podróży pojmany przez bandytów. Los chciał, że w tym samym czasie jedyny syn herszta bandytów ciężko zachorował. Zielony uwolnił się dzięki temu, że go uzdrowił, tak samo jak wszystkich rannych w obozie. Dzięki temu zyskał dodatkowo, chociaż sam o tym nie wiedział przez długi okres czasu, pewną neutralność ze strony bandytów. Herszt tej grupy rozniósł wieść, że podrózuje po krajach czarodziej w zielonych szatach, który wyzdrawia innych nie patrząc na ich pochodzenie. Tym samym oto Oktawiusz zdobył sobie dobrą opinię. Nie zapomniał on jednak, że nie wszyscy będą przychylni co do neutralnego Maga - nawet tego od leczenia - więc wykupił dwie mikstury śmierci i zaczął na stałe nosić przy sobie Naginatę, by mieć jakieś szanse w walce z niechcianym wrogiem.
Umiejętności Mistrzowska magia leczenia, dobrze posługuje się Naginatą, umie jeździć konno.
Wady Ogranicza się do Magii Leczenia, i Naginaty.
Specyfikacje Bardzo lubi krasnoludzkie ziele, jednakże nie jest od niego uzależniony.
Zawód Wędrowny Lekarz
Ekwipunek Naginata, zapas żywności i wody pitnej, siedem mikstur leczenia, dwie mikstury śmierci, zapas krasnoludzkiego ziela, fajka, ubranie, mapa.
Wygląd/Ubranie

myslałem, że zrobiłeś KP konia

Też.

Yup.

Heh.

Skończyłem mego trubadura.

Radio:
Akceptuję.
Vader:
Zmień naginatę na zwykłą glewię, jedna Magia do wywalenia (jeśli chcesz mieć mistrzowską) lub do osłabiania (jeśli chcesz mieć zaawansowaną i podstawową lub zaawansowaną i zaawansowaną). No i w sumie spodziewałem się na początku czegoś bardziej rzymskiego, ale to już nie wymaga poprawy :V

Mógł bym dodać sobie osła? Podczas mszy wpadłem na to, że przydatnym może być posiadanie środka transportu.

Naginata zostaje, mam gdzieś twój klub KKK i rasizm w butelce śliwowicy. I ten, magia jedna jest prosta do nauki, więc nic nie przemiawia za informacją, żeby była OP na starcie. (Zwłaszcza wtedy, kiedy jest to magia leczenia. Co niby zrobię przeciwko wrogom? Wyleczę im świerzb?).
To, plus wiek, plus w historii stwierdzenie o dwóch nauczycielach.
Coś ty się kurna stał taki rygorystyczny? ;V

Radio:
Kart się nie edytuje po zaakceptowaniu, najwyżej sprzedam Ci jakiegoś po taniości w czasie gry.
Vader:
Nie ma Japońców, nie ma Samurajsów, nie ma ryżobroni, czyli katan i innych pierdół, glewia to glewia.
Masz zmienić Magię, na logikę to bym się z Tobą zgodził, ale już tłumaczyłem, że takie są zasady, których nie można obejść łatwością danej Magii, wiekiem, nauczycielami i tak dalej.

Już.
I nie, że nie ma. Niektóre z moich postaci dysponują japońską bronią, tzn. o budowie japońskiej.

Ale jeśli nie ma Samurajów to nikt nie wymyślił takiej nazwy - ergo broń może istnieć ale nazwa ją nazywającą już nie. Czyli nazwij ją sobie nawet i "GLEFIA ROZPIERDZIELATROX 1000" byleby nie nawiązywała do broni japońskiej.

To ja stworzyłem tę nazwę, żeby dać Kubie łatwy pogląd na to. Nie będę w trakcie gry tego tak nazywał i tyle w temacie.

Magia nadal nie jest poprawiona: Jak chcesz mieć mistrzowską, to masz jedną, jak chcesz mieć dwie to masz albo dwie zaawansowane albo jedną zaawansowaną i podstawową.

Pie**olę takie podsumowania ku*wa twoja mać.

Poprawione.

Pie**olę takie karty ku*wa twoja mać.

Akceptuję.

Imię:Gaardos
Nazwisko: Resna-Woor
Rasa :Człowiek
Pseudonim :Ludzka broń, Litościwy, Gaar
Charakter :Łaskawy, niezłomny, wrażliwy, kocha naturę, straszny śmieszek
Wiek :27 lat
Towarzysz :Nie posiada
Majątek + nieruchomości : 1500 sztuk złota, i średniej wielkości dom
Historia :Gaardos, pierworodny zubożałego szlachcica, nigdy nie miał łatwego życia. Mając dwóch braci, w tym jednego inwalidę a drugiego pupilka było naprawdę ciężko. Gdy najmłodszy braciszek miał 2 lata, a drugi 4 matka została porwana przez mroczne elfy. Od tego czasu inicjatywę przejął tata. Tylko Albert, średni brat znał jego imię. On i mały Septh musieli się do niego zwracać Ojcze. Po tych wydarzeniach było tylko gorzej. Ojciec wymagał od niego perfekcyjnego władania każda bronią. Raz że to było niemożliwe, dwa, że Gaar interesował się magią. Szczególnie interesował się magia elektryczności i rumu. Gdy najmłodszy brat Gaara, Septh został inwalidą przez wypadek z młotem bojowym (Cios zadał mu średni brat), ojciec za namowa matki pozwolił mu się uczyć magii. Uczył się jednak magii leczenia i elektryczności, gdyż nie pozwolono mu zgłębiać tajnik magii rumu (Albert mógł, pupilek tatusia). Miał 15 lat gdy zaczął naukę. Nauczycieli zmieniał często, miał wiele wypadków z piorunami, często trafiał w nauczyciela. Dla jednego, gdyby nie szybka reakcja Gaara i uzdrowienie poparzenia trzeciego stopnia na piersi nauczanie skończyłoby się śmiercią (Gaardos wtedy po prostu był strasznie skupiony, nie powtórzyłby tego). Gdy miał 25 lat, próbował choć nieznacznie wyleczyć kalectwo brata. Nie udało mu się (ale może przysiąc że Septh ruszał palcami). Obecnie otrzymał domek i nieznaczną ilość złota na późniejsze życie, ale rzadko do domku wraca. Tuła się i szuka zleceń, bo czemu nie? Z czegoś trzeba żyć.
Umiejętności: Zaawansowana magia elektryczności i leczenia, dobrze posługuje się lekkimi mieczykami i sztyletami
Wady : Ciężka broń nie wchodzi w grę, obecnie jest w stanie poddepresyjnym, bo nie mógł pomóc bratu, odbija się to negatywnie na walce, magia rumu była, jest i będzie dla niego niedostępna póki tata żyje.
Specyfikacje : Skłonny do depresji, obecnie w stanie poddepresyjnym.
Zawód :Wędrowny Mag ( jeśli można)
Ekwipunek : 500 sztuk złota, lekka zbroja skórzana (Zielona, lubi być stylowy, nawet w walce), ozdobny gladius, trochę suszonek i wędzonek na drogę, ok. 3 kg jedzenia łącznie
Wygląd :Krótkie, brązowe włosy, zgolone po prawo, okrągła, koścista głowa, brązowe oczy, mały nos, małe usta. Dosyć muskularny, ale bez przesady, łopatki tak wystają że mogą służyć za broń, średniego wzrostu, blizna na przedramieniu po popisywaniu się toporem, skóra blada, ale bez przesady.
Ubranie :Niebieska szata i kapelusz do zestawu, czarne rękawice, skórzane buty, czarne spodnie i koszula

Charakter albo bardziej rozbudujesz, albo przedstawisz w grze. No i wypadałoby wydłużyć trochę historię.

Dobrze

I jakbyś nazwisko zmienił, to byłbym bardzo zadowolony, bo użyłeś w nim tytułu, który raczej nie pasuje do postaci, która nie jest z pustkowi czy pustyni.

Daj znać w tym temacie jak poprawisz.

bulorwas pisze:
I jakbyś nazwisko zmienił, to byłbym bardzo zadowolony, bo użyłeś w nim tytułu, który raczej nie pasuje do postaci, która nie jest z pustkowi czy pustyni.

Nie masz monopolu na Arabusów, Bulwę :V

Kuba1001 pisze:
Nie masz monopolu na Arabusów, Bulwę :V

Ale to nie jest Arabus! Dlatego mnie to wku*wia. Do tego czuję się związany z tym określeniem, sam chyba wiesz dlaczego. Khan tak bardzo...

Nie przeżywaj, mi tam nazwisko nie przesadza.

Okej, zmienię, poza tym chyba już wszystko dobrze

Niech już będzie, akceptuję.

Gdzie najlepiej zacząć?

Gilgasz.

Morda, Wiewiur.

Imię: Kassander

Nazwisko: Binkoris

Rasa: Wróżek

Pseudonim:Żuk

Charakter: Kreuje samolubnego i wyrachowanego, jest mocno uczuciowy i wrażliwy

Wiek: 19

Towarzysze: Szajka złodziejska "Chmara", zajmująca się głównie włamami i zleceniami :

•Aertik Maar "Złotook"(paser, antykwariusz, poloman, zaawansowany mag umysłu, opanowany i zgryźliwy, głównie on planuje skoki i odbiera zlecenia)

•Awelia Amer "Imago" (złodziejka, 140 lat, sekretarz burmistrza, elfka, ostoja spokoju, niepozorna, pogodna, zwinna i szybka, mistrzyni otwierania zamków)

•Tija Amer "Nimfa" (zmiennokształtny, 230 lat, udaje bliźniaczkę Awelii przyjmując większość czasu w postaci samej Imago, ekspedientka w sklepie Złotooka, pełen życia i charyzmatyczny, świetny w infiltracji, zaleczone uzależnienie od krasnoludzkiego ziela, ma w arsenale postać orkologa nazywanego Pędrak, służącą do zastraszeń)

Białorudy duży kot domowy

Majątek + nieruchomości: Nowonabyty dom z małym laboratorium alchemicznym i stragan na targu w Gilgasz
800 złota
mała kryjówka kilometr poza miastem - bardzo niewielka drewniana chatka z jednym łóżkiem, skrzynią i pustą piwniczką, do której wejście planuje zamaskować

Historia: Rodzice magowie, alchemik i mag wody, alchemii uczył się od małego
Zawsze wyjątkowo niski, nawet jak na wróżka, traktował to jako zaletę
W dzieciństwie był na tyle drobny, że został prawie zjedzony przez szczura, od tego czasu nieznosi tych stworzeń i ma kota
Od zawsze lubił wchodzić w miejsca niedozwolone, był bardzo ciekawski
Zostawił rodziców w wieku 15 lat chcąc jak najszybciej się usamodzielnić
Szybko zajął się kradzieżą, traktował ją jako sposób na życie i zabawę
Naturalne predyspozycje zręcznościowe i rozmiarowe do tego fachu
Nauczył się magii pustki od kolegi po fachu, szlifował z książek
Bardzo sprawny w fachu włamywacz szybko został wciągnięty w skrytobójstwo
Wykonał jedno tego typu zlecenie, ale uznał, że to nie dla niego, miał pewne wyrzuty sumienia
Musiał parę razy przemieszczać się z miasta do miasta przez konflikty z lokalnymi stróżami, dwa razy ktoś go wsypał, raz dał się wytropić, raz został wrobiony, zawsze udawało mu się zbiec
Po dotarciu do Gigasz kupił dom z laboratorium dla przykrywki
Pierwszy włam w nowym mieście okazał się bardzo szczęśliwy - włamał się do antykwariatu Maara
Poloman znalazł go tylko dlatego, że próbował sprzedać skradzione dobra jego koledze
Maar zaprosił go do szajki, Kassander się zgodził z entuzjazmem
Przez te 13 miesięcy mieli 5 udanych większych akcji
Poloman obiecał, że szykuje się robota większa i ciekawa

Umiejętności: Alchemia (zaawansowany)
magia pustki (podstawowe)
Zręczność i zwinność, cichy chód
Umiejętność otwierania zamków (średnio zaawansowany)
Niewielkie rozmiary
Dobry kłamca
Walka krótkimi sztyletami i małym rapierem

Wady:Bardzo mała siła
Nigdy nie korzystał z broni dystansowych
Niewielkie rozmiary
Z powodu tego i małej siły praktycznie nie może nosić zbroi
Zbyt duża wrażliwość
Słaba głowa, łatwo się upija
Brzydzi się, a nawet trochę boi, szczurów i myszy

Specyfikacje:

Zawód: Alchemik, złodziej

Ekwipunek: 5 Mikstura Leczenia na handel
Porządny zapas składników alchemicznych
2 sztylety pod jego wzrost ukryte w ubraniu
Długa lina z kotwiczką
Fiolka trucizny otępiającej (trucizna szybko wędruje z krwią otępiając układ nerwowy, powoduje kilkugodzinne odrętwienie i otumanienie, podawane z pokarmem lub bezpośrednio do krwioobiegu)
Czarne aksamitne ubranie na zmianę, używane tylko na akcjach
200złota (reszta majątku ukryta w domu)
Zestaw narzędzi włamywacza typu wytrychy, łom, itd.

Wygląd:Wysoki na niecały metr
Chudy i drobny
Jasne, niebieskie oczy
Długie do ramion kasztanowe włosy, lekko przetłuszczające się
Szczera, pogodna, trójkątna, dziecięca twarz
Ogorzała i opalona cera
Lekko zadarty nos
Ciękie brwi

Ubranie: Ciemne buty, miękka, tłumiąca podeszwa
Długa, niebieska tunika z szerokimi rękawami
Zielona kamizelka
Szeroki płócienny pas z kieszonkami
Skórzana torba na ramię
Rękawice i gogle ochronne alchemicznie

WIP to WIP, ale z góry mówię, że charakter albo w grze, albo tutaj, nie da się opisać go tak pół na pół.

Ok, po prostu jeszcze nie wiem, którą opcję wybiorę

Jak teraz?

Jest zdecydowanie za młody, żeby pamiętać lub brać udział w czymkolwiek, co związane jest z ojczyzną Wróżków, całe życie powinien spędzić na kontynencie.
Opisz tę Truciznę Otępiającą, przy okazji wrzuć ją do Kącika Alchemicznego po zaakceptowaniu postaci, i wywal granat.
Wróżkowie nie mają skrzydeł.

Poprawione

Polomon, pamiętaj. Nie "poloman." Poza tym historia nieco boli w oczy, ale to nic, co wymaga poprawki.
Z mocy nadanej mi przeze mnie, akceptuję.

Dzięki, zapamiętam. Zawsze uważałem, że zapisanie w punktach poprawia czytelność, postaram się tego więcej nie robić. Mogę ortografię polomonów jeszcze pozmieniać, czy już za późno?

Przecież piszę, że nie.

W.I.P
Imię:Ferdanus
Nazwisko:Kiepskus
Rasa:Człowiek
Pseudonim:Mendziak
Charakter:Uparty,łatwo się denerwuje,woli się dogadywać niż bić
Wiek:30
Towarzysz:
Przy nim jest jego dwóch niezawodnych przyjaciół:
Arnus Schab,łagodny dla przyjaciół,ale bezwzględny dla wrogów barbarzyńca w wieku 30 lat.Lubi się obżerać i upijać,zawsze nosi przy sobie swoje dwa stalowe topory.Jest Nordem.Bardzo umięśniony,zbroja i wygląd jak na obrazku poniżej:

Marianel Paździs,złośliwy ale uczciwy mag.Konkretniej włada magią ognia-opanował ją w stopniu zaawansowanym.Zna się również całkiem dobrze na leczeniu magią.Jest człowiekiem.Czasami skłóca się z pozostałą dwójką,ale zawsze jakoś się dogadują.Jest w wieku 50 lat.Wygląd i ubranie jak na poniższym obrazie:

Majątek:2000 sztuk złota,spory dom w mieście Kasuss (mieszkają w nim razem.NO HOMO)
Historia:
Ferdanus urodził się w mieście Kasuss.Jego rodzicami byli najemnicyz Kartelu,którzy wytrenowali go w walce mieczem i przyzwyczaili do zbroi,na wypadek gdyby ktoś postanowił ich wygryźć.Tak też się stało-zostali zamordowani gdy Ferdanus miał 15 lat.