Zder

- ledwo zaczyna się gra a ty już zdążyłeś zdradzić całe królestwo - zaśmiał się.
- Sylwester dobiegł pierwszy. Wycieńczony doszedł przed tron króla, ojca Chris'a. - cóż się stało? Gdzie jest mój syn, którego miałeś chronić? - zapytał. Chris tymczasem powoli dochodził do zamku. Dostrzegła go straż która natychmiast się nim zajęła. Wezwali po pomoc czarownicę, która zaczęła szukać leków. Co zrobicie?
- ja najpewniej będę nieprzytomny więc... Sylwester?

Zder

- "Napadli na nas, mieli przewagę liczebną. Ledwo uszliśmy z życiem!" odpowiadam, jakby tak serio było.

Zder

- Rozumiem - odpowiedział król. - ale w takim razie co się stało z moim synem? Mówiłeś, że ledwo uszliście z życiem. Sir Chris zaczął powoli się budzić. Nadal jednak dokuczały mu liczne rany zadane w walce.
- ja się czuje nasz księciunio? - zapytała wiedźma o niezbyt urokliwym wyglądzie -
- tłumaczę jej, że przeszkadzają mi rany oraz pytam o Sylwestra. A ty? W sumie to w końcu nie zapytałem cię o imię

Zder

- Kamil Tyczka. - odpowiedział - Dobra, co by tu... "Nie widzi król jego ran? Było naprawdę ciężko, wzięli nas z zaskoczenia."

Zder

- a ja Josh - uśmiechnął się chłopak. - "Wiedźma? Czy to ty jesteś tą, która odwiedzała mnie każdej świątecznej nocy?" Na ekranie laptopa pojawił się złośliwy uśmiech.
- To była moja siostra - uśmiechnęła się wiedźma. - panie, twoje królestwo jest niebezpieczeństwie. Twój dawny przyjaciel zamierza zabić króla!

Król spojrzał na sylwestra, jakby patrzył na szaleńca. - ale gdzież on w takim razie jest?

Zder

- Miło poznać, Josh. Yyy... "Powinien być gdzieś z tyłu, wlekł się, a ja chciałem pobiec do zamku, żeby o tym poinformować, żeby mu pomóc."

Zder

- "a więc to zdrada? Ale dlaczego? Ja i Sylwester znaliśmy się właściwie od dziecka..." - Josh z trudem powstrzymał się od śmiechu. - to najlepsza rozgrywka jaką miałem okazję rozegrać
- - zdrajcy potrafią być cierpliwi - odparła wiedźma. - idź, królestwo jest w niebezpieczeństwie -

Król spojrzał na Sylwestra, jak na szaleńca.
- obiecałeś, że nie odstąpisz go ma krok!

Zder

- Dzięki. "Zostaliśmy rozdzieleni, nie było jak."

Zder

- doczytywanie danych, proszę czekać - odezwał się 4TR3MIS.
- no to sobie trochę poczekamy - uśmiechnął się Josh. - wiesz, to trochę dziwne, że nie macie swoich praw. Jesteście mądrzy i w ogóle więc nie widzę przeszkód aby traktować was tak samo jak inne potwory. Nawet wilkołaki które przecież często tracą nad sobą kontrolę...

Zder

- A co mnie to? W dzieciństwie jako anthro-ryś dawałem radę to teraz też dam.

Zder

Z laptopa zaczął lecieć dym.
- jako ryś? A co ty, Zder jesteś? - zaśmiał się. - nie no żartuje. Zbyt bystry to on nie był

Zder

- Czemu laptop się pali? Przecież jeszcze nie kazałem mu dzielić przez zero.

Zder

- hm? - spojrzał na laptopa. - no nie! Jak się gasiło elektronikę?

Zder

- Benzyną! - ciekawe czy to zrobi

Zder

Spojrzał na ciebie z wyrzutem.
- jestem głupi ale nie aż tak głupi...

//"Może i jestem idiotą, ale nie jestem głupi."//

Zder

- Chciałem sprawdzić, no co?

Zder

- zaraz, jesteś niebieski! Weź wypluj wodę czy coś!

Zder

- Zanim ten pseudo-doktor wyciął mi narząd do wytwarzania ognia to plułem ogniem, więc nie sądzę, żeby to tak działało.

Zder

- to co ja mam zrobić!?

Zder

- A ja wiem?! Jaki to ma procesor, że się już zaczęło palić?!

Zder

- Intel core I35 dwudziestej dziewiątej generacji! - Josh wreszcie znalazł jakąś gaśnicę. - musiało dojść do sprzężenia zwrotnego...

Zder

- Te dzisiejsze sztuczne inteligencje są strasznie słabe. Dwadzieścia lat temu szło spotkać lepsze.

Zder

- nigdy wcześniej tak nie robił, przysięgam!

Zder

- Czyli co, koniec gry w monopoli?

Zder

- musiałbym przynieść kolejnego laptopa, ale już mi się nie chce - odparł.

Zder

- Ile ty masz tych laptopów, tak właściwie?

Zder

- mamy całe laboratorium więc trochę ich jest

Zder

- Rany, ale by było na skupie...

Zder

- nawet o tym nie myśl. Te laptopy są w dobrym stanie!

Zder

- To jeszcze lepiej!

Zder

- nie możesz ich tak po prostu sprzedać!

Zder

- Czemu nie?! Wiesz po ile idzie złoto?!

Zder

Jakoś tak nagle wszystko zrobiło się dziwnie ciemne. A, no tak. Umarłeś. Wykrwawiłeś się. Właściwie to głównym powodem śmierci było przedawkowanie leków przeciwbólowych. Nagle usłyszałeś czyjeś znajome słowa.
- Zder... Czemu wróciłeś?

//Dalej w czwartym wymiarze

Zder

- Taa, nawet mam imię. Ratchet to odpowiednie imię dla dziecka, nie? - czekaj... musi połączyć fakty...

Zder

- już nad tym myślałeś? - uśmiechnęła się. - a masz już imię dla dziewczynki?

Zder

- Tak, Aborcja.

Zder

- chcę rozwodu

Zder

- Oj, który to już raz? Poza tym, w Greferbergenstanie rozwód jest nielegalny. - wstał z fotela - A miałem taki piękny sen. Śniło mi się, że jest 2039 i mamy dziecko i ogólnie jest świetnie.

Zder

Nie odpowiedziała.

Zder

- No co chcesz? Znowu masz focha? Trzeba było nie wychodzić za mąż.

Zder

Nadal nie odpowiedziała. Nałożyła ci talerz czegoś, co wyglądało na makaron z serem.

Zder

- Czyli nadal mnie kochasz. - zaczął zjadać makaron. Czuł się, jakby nigdy nie jadł

Zder

Nie odpowiedziała. Nałożyła sobie porcję, usiadła naprzeciwko ciebie i bez słowa zaczęła jeść.

Zder

- No co? Widzę, że coś jest nie tak. Próbuję się domyślić, to chyba dobrze? Czy znowu robię coś nie tak?

Zder

- domyśl się - odparła zirytowana po czym wróciła do jedzenia makaronu. Nagle usłyszałeś, jak coś wali się w salonie.

Zder

- Próbuję. Może dasz mi jakąś wskazówkę?

Zder

- problem zaczyna się na Z, a kończy na R.

Zder

- ZNic się nie stałoR?

Zder

Helena wstała od stołu i wyszła z kuchni.

Zder

Wzruszył ramionami i dokończył makaron. Przejdzie jej