Jorbart wybiegł przed sklep i zobaczył...

Wbił pazury w łapę stwora. Czyli miał rację, kot był potworem. Odturlał się na bok i spojrzał na napastnika

Potwór nie przypominał kota, ale pazury nie zrobiły na nim nawet najmniejszego wrażenia zamiast tego pacnął go łapą i ten poleciał na ścianę.

Jorbart wbiegł z powrotem do warsztatu by chwycić miecz, kuszę, bełty i zabębnić młotem o dzwon na wypadek jakby trol jednak się obudził.

Jorbart wystrzelił w stwora i zaczął przeładowywać kuszę jednocześnie mając pozostałe petardy przy sobie.

//Czy my nie możemy się napić w spokoju?

Zawarczał i odbiegl kawałek. Do najbliższego drzew aby się przyczaić

//nie

Bełt odbił się od jego skóry, ale on się odwrócił i spojrzał w jego kierunku, nic z tym nie zrobił zamiast tego obserwował czy nic się nie dzieje wokół niego

Jorbart momentalnie zamarł, mając lekką nadzieję że potwór nie rozpozna go jako zagrożenia jeśli nie będzie się ruszał, petardy były wciąż w zasięgu ręki, ramiona zaczęły mu drżeć pod wpływem cięciwy kuszy.

(troll ogółem wyszedł, a nie został) troll tymczasem przechodził alejką

- Zapomniałem miecz... A to co?

Jorbart momentalnie rzucił mu miecz. - Łap panie trol! I pomóż nam ubić to coś!

//to przepraszam, ale alko i tak powinno powoli działać

Troll wziął miecz, ale się nie ruszył

- To nie chcieć zabić, gdyby chcieć to by już to zrobić

Czekał na dogodny moment. Pazury - nie, Zęby - tak. Niech tylko potwór odsłoni szyję...

Jorbart skończył ładować kuszę i przemyślał słowa trola. - Przed chwilą rzuciło się na Bobira, poza tym nie jest raczej przyjazne biorąc po uwagę że pojawiło się tak po prostu w środku miasta.

Potwór patrzał na Bobira, ale nic nie robił jego czarna skóra nie wyglądała na łatwą do przebicia

- Bobir, stop! Na razie nas obserwuję, zróbmy jakiś plan!

Kowal coś do niego mówił. Nie ważne, może mu się uda. Też mierzył potwora wzrokiem

- To się boi, kici kici kici, chodź do Bareya, Barey przytuli

Potwór się odwrócił i patrzał na niego

"Trolla poje**ło" pomyślał Bobir

Jorbart patrzył z niedowierzaniem na trola. - Oszalał! Kompletnie zwariował! Trolu, odejdź od tego!

//miło że się zgadzamy

Troll wyrzucił miecz i powoli zaczął podchodzić, bestia zluzowała ciało, ale nie traciła czujności

Jorbart nie do końca rozumiał co się działo. - Bobir, poczekaj chwilę, ale bądź gotowy do ataku, to coś się relaksuję!

Jorbart powoli podchodził do miecza, za dużo nad nim pracował żeby teraz go stracić.

Poczekał, nie dlatego że kowal prosił. Tylko dlatego, że szyja była zaslonieta

Jorbart nie spuszczał oczu z stwora, w razie jakby miało rzucić się na Bareya.

Bestia powoli się zmniejszała do rozmiarów kota po czym pobiegła do Jorbarta i się za nim schowała, to był jego kocur.

//jak to jest kot i go oswoimy to się skończy jak w typowej mandze.

Jorbart po raz pierwszy w życiu zamarł nie wiedząc co ty się stało. - Chwila, to jest tym... kot tym? Co... Chwila, CO!?

//to jest demon, a się do ciebie przywiązał i cały czas się tylko bronił

//Jaki do ch***ry demon? To w wiedźminie są demony? Czy to jest coś w stylu pana lusterko?

Bobir wyszedł zza ściany drzew i spojrzał na kota.
-To - wskazał na niego pazurem- to powinno zostać ubite, przez wiedźmina
Zatrzymał się myśląc o tym jakim hipokrytą jest

//czytałeś sezon burz?

Kot zasyczał, ale zaczął mruczeć i otulać się o nogę swego pana

hellgrind pisze:
//Jaki do ch***ry demon? To w wiedźminie są demony? Czy to jest coś w stylu pana lusterko?

//Hmmm w teorii były np. Aguary czy Podtopnice, sam Leszy itp. Ale ja bym nazwał go reliktem

Jorbart nadal miał problemy z przetworzeniem sytuacji. - Ale przede wszystkim co to do cholery jest?! W żadnej księdze nie widziałem czegoś takiego! Jedyne co przychodzi mi na myśl to twór jakiegoś szaleńca typu Alzur!

//

//Najbliżej europejskiej definicji demona są sukubusy i sylvany, ale też są reliktami.

//czyli pan lusterko w postaci kota. A ja oczekiwałem jakiejś epickiej walki z pomiotem Alzura, może nawet jakiś świeżak by dorobił jakąś postać do walki.

//wszelkie potwory w grach wiedźmina to demony słowiańskie, ale są nazywane potworami, a demony są z innych światów jak geniusze np. wiatru (dżiny)

// nie zachowujmy się jak banda nerdów

//chodźcie na czat tam wytłumaczę

//a w sumie racja. Z demonami słowiańskimi sobie byśmy łatwiej poradzili, są to raczej skoksowane demony słowiańskie. Na przykład driady można było powstrzymać ponoć łapiąc kwiat lilli czy innego kwiatka

//demony słowiańskie w tym uniwersum to tylko potwory nie ma żadnego podziału na słowiańskie i niesłowiańskie

Jorbart powoli otrząsnął się z szoku. - Dobrze, więc kot który codziennie torturował myszy, srał po całym domu i prawie zniszczył mój miech, jest niepowstrzymaną bestią o sile biesa? Ktoś coś wie o takich stworach? Chyba że to zacznie nagle gadać, teraz już nic mnie nie zaskoczy. Jest jeszcze sprawa strażników, zwalamy wszystko na jakiegoś fledera?

-Mój pan kiedyś zajmował się goe... gero... geodecją i wywowyłał demony, aż wieża trach, bach i się zapadła- powiedział troll

- A widziałeś tam kiedyś coś takiego? Z tego co wiem, geodecja jest dosyć niebezpieczne, nie żeby reszta magii nie była. Skąd to się tu w ogóle wzięło?!

//prawidłowa nazwa do goe ja, a że on jest trollem i nie chciałem żeby za mądrze mówił to dałem geodecją, myślałem, że się skapniesz


- Tego nie wiedzieć, mistrz był i wiedział, ale mistrza nie ma.

Robiło się już późno i pora była spać w końcu jutro trzeba było się wstawić w koszarach

//o nieee! Hańba aż do 3 pokoleń! Nigdy nie zwracałem uwagi na te nazwy. Ale Jorbart też nie jest czarodziejem, damy rade.

- Ehh... Trzeba iść położyć się spać. Jeśli Bobir jest nieprzytomny zanieś go do piwnicy, jutro się nad tym zastanowimy.