Jako, że byłeś po środku walki to niezbyt mogłeś schować miecze, a najwyżej rzucić je pod siebie. Na szczęście mówiłeś dość szybko nim wrogowie zdołali się zorientować co robisz. Pozbawiłeś życia tych najbliżej cię otaczających i tych za nimi. Twoje pole się poszerzało, a przeciwnicy zaczęli się odsuwać widząc co się dzieje, ale część próbowała szybko ruszyć na ciebie, niedoczekanie ich, że jedynie padali w trakcie.

Trzymał je jeszcze przez chwilę, a gdy już we wrogach zwyciężył instynkt samozachowawczy i nie podchodzili, opuścił swe pole i chwycił broń, by ponowie zetrzeć się z wrogiem w zwarciu.

Młot nieźle zdołał pokiereszować jedną z twoich rąk przez co nieco bolało cię trzymanie w niej broni, a co dopiero sprawne wymachiwanie nią. No, ale druga ręka była w porządku, więc mogłeś do woli nią walczyć. Natomiast twoi sprzymierzeńcy zaczęli wykorzystywać ich braki w walce i zdołaliście nieco bardziej popchnąć do przodu front, więc powoli widziałeś też sojusznicze oddziały orków.

Tym razem wstrzymuje się z ofensywą i czeka, aż przybędzie tu więcej sojuszników, tak to jedynie się broni.

Obrona z większości stron była wyjątkowo trudna mając na obecną chwilę tylko jedną sprawną dłoń, ale pancerz całkiem dobrze chronił przed atakami. Już w pobliżu ciebie zaczęli pojawiać się orkowie chaosu oraz nieumarli.

Zaczął ich jakoś popędzać, oczywiście nie miało to wyglądać jakby aż nazbyt potrzebował ich pomocy.

Twój Wyrm dodatkowo nieco pomógł im przedostać się do ciebie atakując i spalając okolicznych orków, tak też miałeś w pobliżu 5 nieumarłych orków oraz 3 orków chaosu, ciężko tak trochę dysponować dużymi liczbami, kiedy pełno wszędzie wroga.

//A Wyrm też już jest w pobliżu?//

//Nie tak blisko, ale podpalić kogoś da radę.//

Polecił Wyrmowi użyć swego ognistego oddechu, a sam rozejrzał się po polu bitwy.

Po polu bitwy nie miałeś jak się zbytnio rozejrzeć, bo wszędzie ciasnota i z każdej strony tak naprawdę trwała walka, przydałoby się tutaj jakieś wzniesienie, ale próżno na moście tego szukać. Natomiast wyrm odpowiednio palił wrogów.

Skoro tak to zebrał wokół siebie Orków Chaosu i ożywionych Orków, a następnie zaczął razem z nimi powoli przebijać się do przodu.

Nie było to nadto trudne, ponieważ powoli kończyli się orkowie i pojawiały się elfy. Problemem natomiast było pojawienie się w tyle maga, który stworzył nad waszymi pozycjami niewielką chmurę, a z tej zaczęły ciskać błyskawice powoli wybijając twoich sojuszników.

Spróbował wysłać pocisk Magii Mroku, który jednak nie miał lecieć prosto, ale wzbić się w górę, omijając chmurę, i uderzyć we wrogiego Maga.

Pomysł dobry, ale przeciwnik był otoczony zarówno osłaniającymi go tarczami oraz własną barierą magiczną, najwidoczniej trzeba się będzie do niego przebić.

I tak też uczynił, korzystając z Magii, mieczy i swych towarzyszy.

Póki co wrogowie stawiali dosyć średni opór, ale po chwili zwiększył się on diametralnie, gdy mieliście przed sobą uzbrojonych po zęby elfów z ciężkimi tarczami i jednoręczną wszelaką bronią.

Jeśli napotkasz jakiś problem to użyj Magii. A jeśli problem nie ustępuje przed Magią? Użyj jeszcze więcej Magii!
Niby taka prosta reguła, ale jakże przydatna. No i właśnie ją zastosował, próbując zabić wrogów za pomocą Magii Mroku.

Magia nie zawsze może być odpowiedzią, na przykład tutaj gdzie przeciwnicy zaraz utworzyli ścianę tarcz przez, którą pociski najwyżej się odbijały.

//Odporne na Magię tarcze? Skubańce...//
W takim razie pozostaje mu szybki rzut okiem na swych towarzyszy i postęp wojsk sojuszniczych oraz ocenienie własnych szans na podstawie właśnie tego.

W tym wypadku dosyć ciężko będzie wam się przebić bez jakiejś pomocy, ale już zaczęli pojawiać się inni sojusznicy w postaci wampirów, a konkretniej dwóch innych.

//A gdzie moje wojska i Wyrm?//

//Wyrm w pobliżu, a pozostała część wojsk ma się nie tak dobrze, bo głównie orkowie przetrwali. Latający dalej na niebie prują do innych.//

//Czyli już po moich Kostuchach i Liszach?//

//Zwyczajnie są w tyle i jeszcze przedzierają się gdzie indziej, walka toczy się w wielu miejscach na moście.//

Postanowił wycofać się do Wyrma i z jego pomocą zabijać Orków, chciał umożliwić jak największej ilości swych żołnierzy przejście przez most i dołączenie do niego tutaj.

Twoje jednostki były porozbijane grupkami po każdej części mostu, przedarcie się i zebranie wszystkich zajęłoby całkiem sporo czasu, a zwłaszcza, że musisz w dwie strony to zrobić.

W takim wypadku skierował się do tej największej grupki, w międzyczasie patrząc jak idzie jego oddziałom latającym.

Oddziały latające na obecną chwilę straciły tylko jednego Aerosara z uwagi na przebicie ich skrzydeł. Większa grupka obecnie wspomagała orków chaosu w walce z tymi zwykłymi oraz grupką elfów.

Tak więc skierował się do tej grupki, a także wysłał polecenie Aerosarom, by poleciały za nim, aby wspomóc go w walce.

Miałeś już pod kontrolą swojego wyrma i szwadron powietrzny, ale teraz trzeba będzie wybić tym wszystkim przeciwników kostuch.

Kazał więc Szkieletom w górze strzelać, a Wyrmowi ruszyć naprzód, niech robi użytek z ognia. On sam zwalczał przeciwników mieczami i ewentualnie Magią.

Tutaj jeszcze nie było tak ciężko, bo walczyli tutaj przede wszystkim orkowie i słabiej opancerzeni elfowie. Coraz bardziej mogłeś czuć swoje wyczerpanie magiczne, zwłaszcza po użyciu czegoś co załatwiło naprawdę sporą grupę orków, no ale wreszcie udało ci się zebrać jakieś nieco bardziej pokaźniejsze swoje siły.

Teraz sprawdził jak wygląda sytuacja na froncie.

Front tutaj był jak fale na morzu, w jednym miejscach lepiej, w drugich gorzej, waszej kieszonki nadal nie udało się jakoś sforsować, elfy trzymały się dzielnie, a ich mag nadal napi**dalał czarami.

Postanowił poprowadzić całość do ataku na jakiegoś wroga, a na Maga wysłać połowę Aerosarów z łucznikami.

Zatem podzieliłeś w racjonalny sposób swoje siły, ale teraz na jakiego wroga skierujesz resztę, na ścianę okutych w ciężki pancerz elfów czy może jakichś orków pomieszanych z gorzej uzbrojonymi elfami.

To drugie. No i jak poradzili sobie jego latający łucznicy?

Sytuację ciężko opisać, gdy zaczęli krążyć nad magiem dopiero kilka sekund, ale już widziałeś jak posyłał w nich błyskawice, które strącały ich z powietrza.

Jeśli coś zostało, to polecił im wracać. Cóż, dobrze że chociaż wszystkich nie wysłał.

Część zdołała przetrwać i ulotniła się w twoją stronę, obecnie mag ma dosyć solidną pozycje będąc chronionym przez oddziały opancerzonych elfów i jeszcze przez wytworzoną przez siebie barierę. Nie trwało to jednak tak długo, gdy w mur tarcz uderzył jedna z tych latających jednostek syndykatu, dodatkowo spowodował eksplozję, która stworzyła tam niemałą wyrwę i zrobiła wgłębienie w tej części mostu.

Postanowił wykorzystać starą wojenną prawdę wojskową, która mówiła: "Jeśli możesz nakuriwać na wyłom, to naku*wiaj na wyłom" i poprowadził swe oddziały w kierunku wyrwy.

Tam najbliżej można oddać to powiedzenie kotłowi, pod wami znalazło się sporo ciał martwych elfów, rzecz jasna głównie miazga z nich przez co nieco ciężko było tam się poruszać, poza wami ruszyła tam też grupka orków chaosu. Pozostałe elfy przy życiu zgromadziły się w jednym miejscu starając się usilnie chronić maga, który nadal starał się sypać czarami.

Jedyną opcją był atak na te Elfy, a więc wsiadł na Wyrma, skrzyknął wokół siebie wszystkie Kostuchy i zaczął atak, jednocześnie posyłając w górę wszelkie oddziały łuczników na Aerosarach.

Aerosary dobrze odwracały uwagę maga, no i powoli rzecz jasna się przy tym wykruszały. Mieliście za to tę przewagę, że mag nie mógł wesprzeć was z przodu, więc garstka zakutych w pancerz elfów chroniła się przed waszym atakiem, dosyć nieskutecznie skoro do walki doszedł nawet Wyrm, a oni nie mieli jak go ostrzelać.

No to pozostaje nacierać tak długo, aż dotrą już do Maga, a gdy to się stanie Aren będzie mieć wielką ochotę by własnoręcznie ściąć mu łeb.

Ochota narastała wraz z każdym poległym elfem, ale oni też dawali w kość twoim kostuchom. Część z nich poległa w imię słusznej sprawy, tak samo grupka orków chaosu była tu u was już na wyczerpaniu swoich jednostek. No, ale wreszcie dotarłeś do maga otoczonego jeszcze przez kilku elfów w ciężkich pancerzach, od razu postanowił on zmienić cel i posłał w twoim kierunku błyskawicę, która zrzuciła cię z Wyrma i najpewniej zabiła o ile nie byłbyś wampirem.

Postanowił od razu ruszyć do ataku na Maga, to on był jego głównym celem, ale jeśli jakiś Elf się napatoczył, to nim też w sumie mógł się zająć.

Bez walki z elfami raczej mogłeś zapomnieć o podejściu do samego maga, więc twoją drogę zagrodziło ich sporo, a twoja grupa kostuch i orków chaosu już zaczęła się nimi zajmować, pozostało dwóch niezajętych przeciwników, którym pozostało ci sprostać. Wyrm tak samo ci nie pomoże, bo jego zajmuje sam mag.

No to natarł na nich od razu, chcąc pozbawić ich głów szerokimi zamachami swych mieczy.