Meiji wziął słodycze i pytająco spojrzał na Kassandrę.
-To idziemy~- Powiedział wesoło i machnął ręką w stronę drzwi. -Prowadź.-

-Zająco-dziewczyna? Interesujące..-mruknął zaintrygowany. -Czyli, że ma uszy królika? I ogonek? I nosek?-zaczął wypytywać chłopaka.

- Wiem, że ma uszy... Noska nie... a ogonek... weź, ostatnio mi się pokazała jak miałem 12 lat i się bałem gapić na jakąkolwiek dziewczynę! - pisnął Sully.

- Tia, chodźmy. - Kass przeciągnęła się i ruszyła z Meijim w stronę wyjścia.
Na dworze była piękna pogoda. Dziewczyna od razu ruszyła w stronę pól, zapewne znała drogę.

Zaśmiał się.
-No dobra, już dobra.. To będzie ciekawe muszę stwierdzi..--mruknął śmiejąc się.

Chłopak szedł koło Kass, rozgladajac się dookoła. W końcu jednak zaspokoil ciekawość i skupił się na drodze przed nimi.
-Widzialem wczoraj Kizuke.- Powiedział cicho, jakby od niechcenia.

//Macie coś przeciwko chwilowym połączeniu fabuły?

//niee.. Mi tam pasuje..

//Spoczko.

//Nie dotyczy mnie to, ale ja też się zgadzam.

//dzięks
Na polu marchwiowym paradowała dziewczynka z króliczymi uszkami, drapiąca się za jednym z uszu ołówkiem wpatrywała się w pusty notatnik. Cała czwórka - tj. Shin, Sully, Meiji i Kass stali całkiem niedaleko. W końcu Kass postanowiła zadziałać, biorąc koszyk od Meijiego.
- Werciu, ciocia przysyła nas z cukierkami dla ciebie.
Zajączka zwróciła twarzyczkę ku nim, po czym podeszła i zabrała koszym Kass.
- Hmm... jeśli on - wskazała po dłuższej chwili Shina - mi zapozuje z Sullusiem, to dam wam te dwie karty.
- To aż tak widać, Weruś?
- Tak, Sullusiu.

Meiji spojrzał na dziewczynę z uszami. Wyglądała nawet słodko... Po chwili przeniósł wzrok na dwójkę nieznajomych i uśmiechnął się miło.

-Ehh.. Zawsze wiedziałem, że słaby ze mnie aktor..-zaśmiał się.-A jak mamy dokładnie zapozować?- zwrócił się do dziewczynki z króliczymi uszkami.

- Ale o cym ty mówisz? Hy? Mówię, że widać że chcecie kart. Normalnie stańcie, prawdziwy artysta nie przerysowuje tego, co widzi.
Kass zachichotała, ale Sullemu udało się ją zagromić wzrokiem. Gdy Wera już patrzyła w kartkę, Kass puściła w ich stronę serduszko z palców.
- Dobzie. Kasiu, nie pszeskadzaj. - uśmiechnęła się uroczo zajączka.

A Meiji po prostu stał. Z nieco glupawym uśmiechem, który szybko jednak zszedł.

Shin zaśmiał się cicho.
-Jak nazywa się ten chłopak?- mruknął wskazując na Meijiego. Spojrzał na swoje ramię sprawdzając czy wiewiórka na nim siedzi.

Siedziała. Wera szybko uwinęła się z rysunkiem, na koniec dodając coś domalowane dżemem z ciastka.
- Chcesz zobaczyć? - zapytała Shina.
Kass tymczasem siedziała w końcu cicho.

-Jasne!-rozpromienił się i podszedł do dziewczynki.

Meiji uśmiechnął się.
-Jestem Dice.- Powiedział miło.

Shin uśmiechnął się szerzej.
-Ja jestem Shin. -zaczął przyglądać się chłopakowi z zaciekawieniem.- Ty też trafiłeś do tej Krainy? -mruknął zaciekawiony.

-W rzeczy samej.- Odpowiedział, kiwając głową, po czym wzruszył ramionami. -Nie, żebym był tu długo. Kilka dni.-

-Też nie jestem tutaj długo..-westchnął cicho patrząc w swoje buty. -Z jakiego powodu tu trafiłeś?

Wera podbiegła do nich i dała im obu po karcie.
- Fajnie. Ja muszę wracać do swoich zajęć. Powodzenia, czy coś tam. Miło było cię spotkać Sulluś~
Sully wziął dwa rysunki od Wery i wrócił spokojnie do Shina.

Creepy_Family pisze:
-Też nie jestem tutaj długo..-westchnął cicho patrząc w swoje buty. -Z jakiego powodu tu trafiłeś?

Zaśmiał się, nieco zakłopotany.
-Zakład.- Powiedział po prostu, po czym wziął kartę od dziewczyny.
-Dziękuje~- Powiedział milutko.

Shin schował kartę do woreczka uśmiechając się przyjaźnie do dziewczynki.
-Zakład? Ciekawe..-mruknął i podszedł do Sullyego.-Pokaż mój rysunek..-mruknął oczekując swojej małej miniaturki na kartce.

Obrazek rzeczywiście nie był odwzorowaniem, dokładnie tak jak mówiła Wera. Przesdstawiał on jego i Sullyego, siedzących na płocie. Shin wyglądał na rozweselonego, trzymał chwiejącego się Sullyego pod ramieniem, obejmując go. Sully za to był zarumieniony - to właśnie Wera zaznaczyła dżemem.

Shin zaśmiał się.
-Cudny rysunek! Będę musiał go gdzieś powiesić w widocznym miejscu.-mruknął zadowolony.

Wera zajmowała się już bardziej koszykiem słodyczy. Sully patrzył na drugo rysunek, wyglądający na starszy. W końcu złożył go i schował do kieszeni.
- Idziemy dalej?

//chyba czas grać dalej i zostawić to pole, bo Vapen wyjechała

//Wcionsz jeztem hehe

//Cieszym się bardzo, a teraz graj

-Tak, tak chodźmy.. Ty miałeś taki sam rysunek?- mruknął pokazując mu swój obrazek, który również złożył i schował w swojej kieszeni.

Kass westchnęła i spojrzała na Meijiego.
- Chyba my też się zbieramy, nic tu po nas. - mruknęła. - No chyba że chcesz swój portret.
Sully mruknął coś w stylu tak, po czym przelazł na drugą stronę płotu. Wera nie zwracała na nich uwagi.

Shin poszedł za Sullym. Podbiegł do niego.
-Na pewno?- westchnął.-Twoja mina wskazuje na coś innego..

//-.-"
Pokręcił głową, uśmiechając się.
-Dobry pomysł.- Spojrzał na dziewczynę z zajęczymi uszami. -Wera, narysujesz nas~?-

- No tak tak... - westchnął.
Przeszedł kilkanaście kroków, po czym się zatrzymał i wyjął rysunek. Z daleka było widać, że to coś innego.
- No dobra... ten rysunek Wera zrobiła 10 lat temu, zanim... zabim ją poznałem. Podejrzał mnie i od tak zaczęła rysować.

- Hmm... dobze. - chwyciła kolejną kartkę, a po przyjrzeniu się im od razu zaczęła z ochotą rysować.
Najwyraźniej bardzo się cieszyła, że ma modeli, by dalej rysować.

-Rozumiem..-uśmiechnął się lekko.- Opowiesz mi kiedyś jak ją poznałeś? To musiało być ciekawe..-przeczesał włosy ręką.

Spojrzał z uśmiechem na Kass, unosząc kciuk w górę.
-Będzie na pamiątkę~- Powiedzial wesoło.

- No, może później. - mruknął i spojrzał na rysunek.
Różnił się on od tego pierwszego. Był dopracowany, wyglądał na robiony dłużej. Przedstawiał małego Sullyego, siedzącego przy płocie. Wyglądał na nieco zmarzniętego, poza zwykłym ubraniem miał tylko szalik zawiązany na szyi.

Kass uśmiechnęła się minimalnie. Może nie lubiła być rysowana? Wera po jakimś czasie skończyła i podeszła do Meijiego.
- Proszę.

-Hmm..- chłopak zapatrzył się na rysunek.- Piękny..-mruknął cicho.- Widać, że włożyła w niego więcej pracy..

- Bo powiedziała mi, że jest zbyt kiepski i że zrobi to lepiej. To była chłodna zima...

Meiji spojrzał na rysunek z uśmiechem, a po chwili zerknął na Kass.
-I jak~?-

-Ahh.. A ty miałeś tylko szalik!?-spojrzał zdziwiony na Sullyego.-Przecież musiałeś zamarzać..

- Wtedy o tym nie myślałem. Po prostu myślałem jak mi było smutno. Ale wtedy mnie i Werę znalazł Kenji i strasząc nas swoją siłą, zaniósł do swojego domu przed kominek. - Sully uśmiechnął się lekko.

- No, śmiesznie.
Rysunek przedstawiał ich grających w karty na dywanie przed kominkiem, roześmianych i szczęśliwych.

-Całe szczęście..-uśmiechnął się i rozczochrał włosy Sullyemu.prychając ze śmiechu. Poklepał kieszeń z kartami.-Jesteśmy coraz bliżej zebrania wszystkich kart..-westchnął szczęśliwy rozkładając ręce.

-Czemu?- Dice spojrzał pytająco na Kass. -Wydaje mi się, że na tym obrazku bardzo miło spędzamy czas.- Stwierdził.

- Zawsze mam wrażenie, że Wera chce mnie zrobić ładniejszą, ale może tylko mi się zdaje. Idziemy dalej? - uśmiechnęła się szerzej i roześmiała.

- Łał... może kiedy spotkam Kizukę, to mi powie, co to ze mną było. Nie wiem czemu, ale czuję że ona coś wie. Może wybierzemy się do Farii? Dawno mnie tam nie było, chyba nawet mam jakąś książkę do oddania...

Chłopak kiwnął glową.
-Jasne. Chodźmy~!-

-Czuję, że niedługo ją spotkasz..-mruknął cicho z uśmiechem.-I tak chodźmy do Farii, jest tam jakąś biblioteka skoro nie oddałeś książki?

- Faria to jedna wielka biblioteka, w której mieszkają pisarze i inne mądrale. Jest na drugim brzegu Hiai, to jakiś kawałek stąd, ale nie aż tak daleko. Może złapiemy jakiś wóz w tamtą stronę.

Kass z Meijim ruszyli spowrotem w stronę miasta. Dziewczyna z radością szła ścieżką przez pola, pogwizdując czasem.

Zaśmiał się radośnie.
-Lubię biblioteki. Mam nadziej, że szybko znajdziemy jakiś wóz czy coś.. Muszę zwiedzić całą tą Krainę.. Jest tyle ciekawych osób i miejsc do poznania...

- To mnie nie zapomnij wziąć. - mruknął Sully, udając obrażonego. - Ale skoczmy do Liv, bo książkę to chyba u niej zostawiłem.