Bariera gotowa, otoczyła Ciebie i resztę żołnierzy, więc można ruszać.

Ruszył więc.

Pozostali za Tobą. Bariera spełniała swoje zadanie, więc powinniście się wspinać, zwłaszcza że Wasi poprzednicy są już w połowie drogi, a reszta oddziału zaczęła lub zabiera się do rozpoczęcia górskiej przeprawy.

No cóż, przyśpieszył, by dostać się do atakujących.

Pozostali żołnierze trzymali się blisko bariery, więc byliście właściwie nietykalni, w przeciwieństwie do innych, a zwłaszcza trzech żołnierzy, którzy dopiero co stracili życie. Udało Wam się wspiąć na górę, gdzie walczył już porucznik i dwóch innych żołnierzy, z trójką Krasnoludów zbrojnych w kolczugi, hełmy, elementy pancerza płytowego, okrągłe tarcze i jednoręczne młoty bądź topory.

Jeżeli było już bezpiecznie, to zdjął barierę i z bronią ruszył tak, by okrężną drogą dostać się na plecy jednego z Krasnoludów.

Nie było to możliwe, brodacze stali ramię przy ramieniu, blokując całe przejście, najpewniej aby dać swoim kompanom w środku czas na ucieczkę, zawalenie tunelu lub oba na raz.

Otoczył więc ich głowy barierą, którą następnie ściemnił i zacisnął, by ich udusić.

Plan był dobry i najpewniej tak by zginęli, gdyby nie pośpiech walczących z nimi Drowów, którzy od razu wykorzystali okazję i pozbawili ich życia celnymi pchnięciami oraz cięciami. Chwilę później wszyscy pobiegli dalej, drogą, której brodacze tak zaciekle bronili.

A on za nimi.

Znalazłeś ich przyczajonych za rogiem tunelu, nie odważyli się pójść dalej, głównie przez widok, jaki tam był, czyli przybitego do ściany na pocisku od balisty Drowa. Teoretycznie daliby radę dobiec do machiny po pierwszym strzale i zabić jej obsługę, ale balista sprawdziła się jako broń psychologiczna jeszcze lepiej, niż oblężnicza.

Na to tylko wzniósł barierę wokół nich i wzmocnił ją na tyle, żeby wytrzymała strzały z balisty.

Warto byłoby ich jeszcze o tym powiadomić, żeby mogli ruszyć do ataku.

-Sir? Bariera gotowa, więc balista nic nam nie zrobi.

//Tak właściwie to rozmawiasz z szeregowymi żołnierzami, porucznik gdzieś się zawieruszył.//
Pokiwali głowami i spojrzeli po sobie niepewnie, aż jeden wyskoczył i ruszył naprzód, a za nim i reszta, wiedziona przykładem oraz licząca na ochronną moc bariery.

Ruszył z nimi utrzymując barierę, żeby ochronić swoich współtowarzyszy.

I bez tego udało im się zdobyć balistę, ale po przejściu kilkunastu metrów i zabiciu dwóch maruderów, szlak bojowy się skończył: Krasnoludy zdołały zawalić tunel.

-Oni są jak dzieci.
Zdjął barierę, jeżeli już było bezpiecznie.

Bardziej, niż bezpiecznie, bo w końcu nie ma z kim walczyć, prawda?

Chyba tak.

A raczej na pewno, zwłaszcza że dowódca zwołał zbiórkę, na której zaczął liczyć rannych, martwych, zaginionych i oczywiście żywych, których na szczęście było najwięcej.

Czekał posłusznie na następne jego rozkazy.

Zabezpieczyć teren, zająć się rannymi i sprawdzić, czy głazy można usunąć. Sam ruszył z dwójką kompanów w drogę powrotną, aby powiadomić dowództwo o wynikach operacji.

Poszedł zbadać te głazy.

Nic szczególnego, zwykłe kamienie. Kilku żołnierzy zaczęło przekładać je na inne miejsce, aby sprawdzić, czy coś to da i będą mogli dostać się na drugą stronę, ale jak na razie, brak efektów.

Sprawdził, czy z użyciem bariery może je odsunąć.

Bariera nie działała do końca w ten sposób, więc niezbyt.

Kamienie jakiej wielkości?

Różnorakiej, od tych najmniejszych, wielkości zaciśniętej pięści, po największe, ważące spokojnie kilkadziesiąt bądź kilkaset kilogramów.

Przydaliby się niewolnicy, nie ma co. Ruszył dalej, w celu zabezpieczenia terenu.

Wspólnymi siłami z resztą żołnierzy nie wykryłeś nic szczególnego, także można się zbierać, jak to zarządził porucznik.

Pytanko, gdzie?

Do powrotu do obozu, proste.

No to w drogę.

Wróciliście w czasie nieco dłuższym, niż gdy maszerowaliście do kryjówki brodaczy, w sumie nic dziwnego, byliście wyczerpani walką, a przynajmniej większość. Pod fort i do obozowiska dotarliście bez przeszkód, kolejne kilkaset trupów ludzi, Goblinów, Worgenów, Orków, Minotaurów i Krasnoludów oraz porzucone drabiny, tarany i oręż świadczą o tym, że w tym czasie spróbowano kolejnego szturmu, który się jednak załamał. Ale, z drugiej strony, co z tego, skoro zmniejszył ilość amunicji obrońców, wyczerpał ich i zmiękczył? Przecież to tylko niewolnicy, ich życie nie było wiele warte.

Doskonałe podejście to takie, w którym oddajesz życie dla celów ważniejszych istot. Gdyby jednak to Drowy miały zaatakować, to osobiście dbałby o wytrzymałość bariery.

Drowy na szczęście nie atakowały, ale jeśli wieści o krasnoludzkiej ofensywie mającej odciążyć fort się sprawdzą, to może być co najmniej krucho...

Coś więcej można liczyć na temat krasnoludzkiej ofensywy?

Jeśli wypyta się kogoś z wywiadu, a to do tego tak, żeby był skłonny udzielić informacje, to tak.

A był w pobliżu jeden taki? No i czy czas też był na to?

Nie dostaliście żadnych rozkazów, ani od dowódcy ani z góry, więc jest czas. W pobliżu nikogo nie widziałeś, ale to w sumie dobrze, machina szpiegowska przynajmniej działa jak należy.

Czyli co, był tylko z oddziałem?

Nie do końca, bo oddział zaczął się rozchodzić, korzystając z chwili wolnego, aby dokończyć wcześniejsze obowiązki, pójść do medyka, porozmawiać o bitwie i tak dalej.

W sumie, chrzanić to, co wyżej postanowione. Sam wolał odpocząć.

Masz ku temu okazję, dopóki nie wyruszycie na kolejną misję.

Odchrząknął.
-Ma któryś z was jakieś wieści o świecie?

//Do kogo to pytanie?//

///Rzucone w powietrze///

Kilku innych żołnierzy, którzy postanowili chociaż zwrócić uwagę na to pytanie, zaprzeczyło, więc tutaj oddział Ci raczej zbytnio nie pomoże.

No, to prawdziwa tragedia, że żeby coś wynieść, to trzeba ruszyć dupę.