- No homo, my friend. A teraz na poważnie - co się stało z tymi O.H.S'ami? Zazwyczaj atakowali kupami, a teraz... Nawet ich nie ma. Zabiło ich coś?

-Nawet jeżeli, to nie chcę wiedzieć co.

Dreszcz przeszedł mu po ciele.
- Brrr, same myśli straszą.

Weszliście właśnie na skrzyżowanie.
-Dobra, nie gadać. Musimy się...
Urwał, z każdej uliczki, a nawet okien budynków wychylili się żołnierze O.H.S.

Jack spojrzał na to wszystko.
-No... to mamy kłopoty.

- W tej sytuacji możemy powiedzieć tylko jedno... Do piekła z nimi! - przeturlał się i zastrzelił jednego z przeciwników. Do jednego z okien wrzucił granat dymny.

Nawet nie zacząłeś. Nie było po prostu szans. Dan i reszta celowali w nich, ale nie zaczęli strzelać.
Luis spojrzał za siebie.
-Jack? Celujemy w żołnierzy, nie w siebie.
-Och... wybacz.
Jack odwrócił się i wycelował w jednego z żołnierzy.

-Piękny, jakiej amunicji używa?

-Akumulatory.

- Chyba im się tak nie damy, nie? Chwileczkę, zombie ciągną na hałas, nie?

-Ciekawe, mogę wypróbować?

Michalros
-Na strzelnicy.

Doktor
-Tak... ale to, co tutaj jest zabije zarówno ich, jak i nas...
Jack tymczasem chwycił się za brzuch, jednak po chwili znów się wyprostował.

- W takim razie jest jedno wyjście - nachylił się do jego ucha, po czym szepnął. - Spi***alać.

Odpowiedział również szeptem.
-Może by się udało... ale Jack nie wygląda na zdolnego do ucieczki...
Jack zdjął hełm, oparł się o nogi.
-Cholera... przegram zakład....

- Bierz go na ramię i spi***alamy, ku*wa - znów szepnął.

Jack wyglądał coraz gorzej.
-Może ktoś mi podać wiadro?
Nikt mu go nie podał.
-A niech was...
Podszedł do najbliższego żołnierza, podał mu swój hełm, zabrał jego i do niego obficie zwymiotował.

- Czekamy tutaj ku*wa, aż nas jak kaczki powystrzelają?

Na to pytanie odpowiedziały ci kolejne wymioty Jack'a.
Ten, któremu zabrał hełm lekko się odsunął.
-Jak chcesz, możesz go zatrzymać...

- Ja pierdzielę. Co teraz?

Jack skończył, odrzucił hełm na bok.
-Dzięki. Jak masz na imię?
-Grzegorz
-Witaj Grzegorz, jak odłożysz broń,to nie zginiesz.
Pawie połowa żołnierzy popatrzyła się na Jack'a i Grzegorza.

- Aha, ku*wa.

Grzegorz chwilę stał w milczeniu, a później rzucił broń i podniósł ręce do góry.
Spowodowało to śmiech wśród reszty.
-Gratuluję dobrego wyboru. A reszta niech przygotuje się na... Dan ty purwo! Gdzie jest ta strzykawka?!
-Nie mam zamiaru ci jej dawać!
-Dawaj, albo twój ryj będzie pocięty!

- A te ku*ewskie bananowe Janki się śmieją! Wesołych Świąt, menele!

-Richard zamknij się!
Dan wyciągnął coś z nogawki. Następnie podał to Jackowi.
-Kto chce przeżyć, niech lepiej odrzuci broń. Teraz.
Zauważyłeś, że reszta twojej ekipy odrzuciła broń.

On też to zrobił.

Jack wbił strzykawkę w swoje ramię, wstrzyknął sobie całą zawartość.
Kilka członków O.H.S. również porzuciło broń.
Między innymi jakiś snajper i czarnoskóry sierżant.

- To chyba Smith - szepnął do siebie.
- Macie jeszcze szansę, aby rzucić broń!

Nikt więcej tego nie zrobił.
Jack w jednej chwili rzucił sobie pod nogi jakiś granat.
Jak się później okazało- dymny.

- To czekamy.

Dym po kilku minutach zniknął.
Jack'a nie było.
Tak samo jak około 20 żołnierzy O.H.S.

- Ostrzegałem!

Zostało około 30.
Ups... poprawka- 29 uzbrojonych.
Ktoś oberwał w łeb.
Po chwili kolejny padł.

-Idziemy, więc?

- A było się poddać.

Michalros
-Idziemy.
Zaprowadziła cię z powrotem na strzelnicę.

Doktor
Później wystrzał z RPG-7.
Jack się znowu zjawił i wybił kataną resztę.
Na koniec upadł na kolana.

- Są jakieś skutki uboczne tego?

-Ktoś już został przez to zabity?

Michalros
-Możliwe. Przecież to broń O.H.S.

Doktor
-Późniejsze słabości i poddenerwowanie.

-Czyli mają tego więcej?Myśleliście, żeby zabrać więcej?Chętnie bym pomógł jeśli dostałbym jeden egzemplarz w nagrodę.

-Zabraliśmy jedyny gotowy egzemplarz. I tak przy tym straciliśmy kilku dobrych żołnierzy...

-Szkoda, mogę więc wypróbować?

-Zachowujesz się, jakby śmierć żołnierzy dla ciebie nic nie znaczyła.
///Gratuluję, ona nie wie, że jej brat żyje. A tym tylko pogarszasz swoją sytuację ._.

-Naoglądałem się jej wiele, znaczy dla mnie dużo i jak zawsze jest ciężka, lecz można powiedzieć, że...już tak bardzo tego nie okazuję.

-Jakoś mi nie chce się w to wierzyć.

- Aha. I co teraz?

-Teraz musimy znaleźć schronienie i związać jeńców. Jack długo sobie nie poradzi, jeżeli nie odpocznie.

- To co mamy z nim zrobić?

Luis podszedł do Grzegorza i reszty, związał im ręce i kazał wstać.
-Eric ci pomoże. Zanieście go do tamtego budynku.
Ręką pokazał ci budynek znajdujący się 10 metrów stąd, był to jednocześnie mieszkalny, jak i sklep.

Wziął Jacka przez ramię i skierował się do ów budynku.

Eric pomógł.
Jack był prawie nieprzytomny.

-Nie musisz i nie proszę Cię o to.Sama wiesz, że śmierć jest czymś strasznym, a ja jako medyk wiedząc, że możliwie przez moje słabe opatrywanie ludzie umierali przyzwyczaiłem się.