- Być może. - odparł lakonicznie.

-W takim razie co mam zrobić?

- Opowiedzieć wszystko jak najdokładniej.

//Muszę zacząć kopiować ten sam tekst ;---; //
-Dobrze. A więc... Głównie, gdy działo się coś złego, lub coś zagrażającego mojemu życiu, wszędzie pojawił się mróz, zimno i tak dalej. Kiedyś bandyta w lesie mnie napadł, chciał mnie zaatakować ale... chwilę później mała część lasu została zamrożona tak jak on... Najczęściej była to magia związana z mrozem.

- I nie jesteś w stanie tego kontrolować?

- Nie. Ani trochę. - Odpowiedział krótko.

- Rozwiązania są dwa. Albo całkowicie pozbawię Cię wrażliwości na Magię, a problemy nie będą nawracać, lub nauczę Cię to kontrolować.

Przez chwilę się nie odzywał, musiał to przemyśleć. Zostać magiem? To w sumie nic złego, zawsze jakaś dodatkowa obrona. Ale żeby odrazu nie być wrażliwym na magię... To jednak zapewniało niejako ochronę.
- Chcesz mnie nauczyć tak... Bezinteresownie?

- Powiedzmy, że zwrócę się do Ciebie po przysługę, gdy nadejdzie czas.

- Rozumiem... Od czego miałbym zacząć?

- Znajdź sobie pokój i odpocznij. Zaczynamy jutro.

-Gdzie są tu jakieś wolne pokoje?

Wzruszył ramionami i odszedł. Chyba miała to być jakaś lekcja, czy coś.

-Świetnie. - Mruknął i udał się tym razem do innego korytarza.

Opuściłeś więc bibliotekę i trafiłeś na rozwidlenie. Tak, jakbyś nie mógł zapytać się kogoś o drogę do części mieszkalnej...

Wolał jednak zrobić coś sam i pozwiedzać budynek. Przeszedł najpierw przez korytarz.

Tak jak ostatnio, było ich dwanaście, z tym, że jeden już znasz. Pozostałe wręcz przeciwnie, więc musisz chyba wybrać na chybił-trafił.

Przeszedł przez korytarz szukając pomieszcZeń.

Niestety, brak. Albo nie możesz ich zobaczyć z racji Magii.

Wrócił się do rozwidlenia, nie chciało mu się już szukać na własną rękę. Udał się do biblioteki, gdzie zaczepił jakiegoś maga.
-Przepraszam, gdzie jest część mieszkalna?

- Wracasz na rozwidlenie, trzeci korytarz od lewej. - wyjaśnił Mag.

- Dziękuję! - Zadowolony udał się na rozwidlenie, poszedł trzecim korytarzem od lewej.

I trafiłeś w miejsce pełne pokoi, pewnie w większości zajętych. Jednak, aby zapobiec wtargnięciom czy pomyłkom, każdy Mag pozostawił przed swoimi drzwiami statuetkę. Wystarczy znaleźć pokój bez niej.

Szukał więc pokoju bez statuetki.

I dość szybko taki znalazł.

Otworzył drzwi od pokoju i wszedł do środka, rozejrzał się

Większości osób by nie zachwycił, ale Ciebie akurat tak, bo dawno już w prawdziwym łóżku nie spałeś. A miałeś tu nie tylko okazałe, a nawet za duże na Ciebie, łóżko z baldachimem, ale też szafkę nocną, szafę, toaletę w osobnym pokoju i wiele innych drobiazgów. I tu zachodzi pytanie: Skąd Magowie mają na to wszystko fundusze? Choć w sumie nie powinieneś się tym teraz martwić, nieprawdaż?

Był zachwycony i zszokowany wyglądem pokoju, najlepszy pokój w jakim był. Miał ochotę odrazu się położyć, ciekawiło go tylko skąd mógł wziąć statuetkę. Sprawdził też czy jest coś w szafie .

Niestety, szafa była pusta.

W takim razie poszedł do toalety załatwić swoje potrzeby, potem położył się spać na łóżku.

Położyłeś się. Pościel była miękka i czysta, było Ci ciepło i wygodnie. Niemalże zasnąłeś, gdy przypomniałeś sobie o wilczycy i o tym, że ją zostawiłeś.

Właściwie to wiedział o tym, ale najpierw chciał się przespać. Potem chciał się zapytać maga mrozu czy zwierzęta są tu mile widziane. A więc nieco niespokojny jednak spróbował zasnąć.

Sen przyszedł dość szybko. Już dawno nie spałeś tak mocnym, zdrowym i spokojnym snem.

Czekał aż się obudzi.

Obudził się. Brak okien nie pozwalał ustalić, jaka dokładnie jest teraz pora dnia. Lub nocy, bo nie wiedział też, ile spał.

Wstał wypoczęty, wyszedł z pokoju i udał się w kierunku biblioteki rozglądając się za magiem mrozu.

Do biblioteki trafiłeś bez problemu. Tam były już okna, dzięki którym ustaliłeś, że jest wczesny ranek. To może wyjaśniać brak Magów w tym miejscu.

Pomyślał że śpią lub jedzą śniadanie więc wrócił do swojego pokoju i odpoczał kilkanaście minut.

Więc odpocząłeś te kilkanaście minut.

Wstał i poszedł do rozwidlenia gdzie zbadał pozostałe korytarze.

Idąc jednym, szedłeś coraz niżej, a także robiło się coraz zimniej i ciemniej.

// Nie widziałem tego :p //
Nadal szedł tym samym korytarzem nie przejmując się zimnem.

I szedłeś, aż trafiłeś na zamknięte wrota.

Spróbował je otworzyć, był ciekawy co było za nimi.

Nie udało się.

Nieco zdenerwowany wrócił do rozwidlenia i udał się do innego niezbadanego korytarza.

Ten kończył się ślepym zaułkiem.

Znudzony wrócił do swojego pokoju czekając na maga.