- Dobrze...

-Palatyn Eista, Andre, jest ważną osobistością, żeby nie powiedzieć: "najważniejszą". Gdyby nie on... Ja jestem dyplomatą, ty zaś tylko rekrutem. Miałeś szansę zostać rycerzem, jednak musiałbyś jeszcze pozostać w garnizonie Garonda... Cintra ma na głowię i Nilfgaard i Tasartir. Wojna z tymi elfami jakoby skończyła się, jednak to kwestia czasu aby znowu wybuchnęła... Wiesz do czego dążę?
Zapytał.

- A skąd mam wiedzieć?
*Zapytał ironicznie*

-Dążę do tego.
Ciągnął
-Że Eist ma wielu wrogów. Nie koniecznie poza granicami Cintry. Ludzie chętnie zbuntowali się by ku niemu. Andre na Cintryjskim tronie wydawałby się niemal idealny...

- Mi to bez ró-... Zaraz... Co masz zamiar zrobić z Eistem?

-Jak uważasz?

- Zabić?

-Ty to powiedziałeś...

(O co mu chodzi?)

Michaelpl03 pisze:
(O co mu chodzi?)

//Domyśl się.

Erykhit pisze:
//Domyśl się.

(I tak nie wiem...)

Michaelpl03 pisze:
(I tak nie wiem...)

//To masz pecha

- Hm... Nie rozumiem?

-Czego nie rozumiesz?!

- No właśnie niczego...

-No to nie myśl o tym, bo nie jest to twoją mocną stroną.

- A żebyś się nie zdziwił...

-Hmm, no to zobaczmy. Opowiem Ci zagadkę którą usłyszałem kiedyś na dworze królewskim. Zobaczymy czy odgadniesz. Zgoda?
Zaczął.
-Pewien stary król Bazalt, miał dwóch chciwych synów Jaromira i Czunda. Król widząc ich zachłanność postanowił zrobić im figla w testamencie. Obaj synowie mieli mianowicie odbyć wyścig na koniach z rodzinnego miasta do oddalonej daleko Cintry i z powrotem, ale z jednym małym zastrzeżeniem. Ten z synów, którego koń przybędzie drugi z powrotem, miał odziedziczyć całą fortunę. Po śmierci starego króla obaj synowie wyruszyli w drogę, posłuszni mu. Obaj jechali bardzo powoli. W końcu dotarli do Cintry. Tam zsiedli z koni i udali się do karczmy. Żadnemu z nich nie widział się wyjazd w drogę powrotną. Po kilku dniach jednemu z nich wpadł do głowy pomysł. Zbliżył się do swego brata i szepnął mu coś na ucho. Potem obaj wskoczyli na siodła i pognali bardzo szybko, dokładnie jak wicher, w drogę powrotną. Pytanie: co powiedział brat bratu?

Erykhit pisze:
-Hmm, no to zobaczmy. Opowiem Ci zagadkę którą usłyszałem kiedyś na dworze królewskim. Zobaczymy czy odgadniesz. Zgoda?
Zaczął.
-Pewien stary król Bazalt, miał dwóch chciwych synów Jaromira i Czunda. Król widząc ich zachłanność postanowił zrobić im figla w testamencie. Obaj synowie mieli mianowicie odbyć wyścig na koniach z rodzinnego miasta do oddalonej daleko Cintry i z powrotem, ale z jednym małym zastrzeżeniem. Ten z synów, którego koń przybędzie drugi z powrotem, miał odziedziczyć całą fortunę. Po śmierci starego króla obaj synowie wyruszyli w drogę, posłuszni mu. Obaj jechali bardzo powoli. W końcu dotarli do Cintry. Tam zsiedli z koni i udali się do karczmy. Żadnemu z nich nie widział się wyjazd w drogę powrotną. Po kilku dniach jednemu z nich wpadł do głowy pomysł. Zbliżył się do swego brata i szepnął mu coś na ucho. Potem obaj wskoczyli na siodła i pognali bardzo szybko, dokładnie jak wicher, w drogę powrotną. Pytanie: co powiedział brat bratu?

(Skąd mam to wiedzieć? O.o)

Michaelpl03 pisze:
(Skąd mam to wiedzieć? O.o)

//Jak nie wiesz, to napisz: nie mam pojęcia.

- Hm... No nie wiem... Będę strzelał: Ten kto dojedzie pierwszy, to zostanie w Cintrze na zawsze?

-Ee, nie... Odpowiedź niepoprawna.
Rzekł z uśmiechem.
-Powiedziałeś: "a żebyś się nie zdziwił". Jak na razie się nie zdziwiłem.

- A jaka jest poprawna odpowiedź?

- Że będą musieli za to wszystko zapłacić?

-Brat powiedział bratu: zamieńmy się końmi.
Rzekł Dudu z uśmiechem.

*Uderzył się w czoło*
- A Ty znałeś poprawną odpowiedź na to pytanie?

-Nikt nie zadał mi tej zagadki wprost. Obiła mi się, że tak powiem, o uszy.

- Dobra, może teraz JA Cię o coś zapytam?

-Pytaj więc.
Rzekł Dudu.

//Czwarty raz piszę to samo. Może teraz się wyświetli?!!!!!

- Dobra:
Co to jest? :
Zwykły człowiek ma go na co dzień,
Papież rzadko kiedy,
a Pan Bóg w ogóle?

<pojawia się>

Odpowiedział po chwili namysłu.
-Równego sobie?

(Brałeś z internetu :( )
- Bystrzak...

//Po prostu już ją znałem. Tak ogółem: trza było wymyślić samemu, tak jak ja.
Wjechali do okolic Fëanor Ar-Feiniel. Zobaczyli ogromne góry, a w środku nich wejście do jakiejś kopalni, którą pilnowali dwoje strażników w zbrojach, trzymali oni również halabardy.
-Jesteśmy blisko. Mam plan. Zachowuj się naturalnie.

- Neutralnie? Lecąc na niewidzialnym smoku?!

Leci na smoku,ląduje trochę dalej od miasta

Dudu skręcił gwałtownie smokiem w dół. Michałem wstrząsnęło. Smok zatrzymał się na wierzchołku góry. Zwrócili jednak uwagę dwóch strażników-orków, którzy ruszyli na nich, wymachując halabardami. Podzielili się, jeden zaatakował Michała, zaś drugi ruszył na Dudu.

*Michał przyjął pozycję obronną, gotowy w każdej chwili do ataku*

Nagle kula ognia uderzyła w jednego ze strażników

(Którego?)

Michaelpl03 pisze:
(Którego?)

//do mnie to mówisz?

Revir pisze:
//do mnie to mówisz?

(FACEPALM)

-Mamy towarzystwo...
Rzekł Dudu. Sam wyciągnąwszy swój błogosławiony miecz, wykonał popisową fintę, po czym ciął od dołu. Odskoczył. Zaczął krążyć półkolem. Wyczekawszy na dogodny momenty, przyskoczył, wbijając miecz w serce strażnika. Spojrzał się na bestię która wypuściła kulę ognia. W jego ręce zaświtał medalion.

Revir pisze:
//do mnie to mówisz?

(A do kogo miałbym mówić?)

<przyszedł i rzucił zaklęcie na Orka>

Conjunctivitis !

<ork oślepnął i teraz anioł i dudu mogą spokojnie atakować>

*Odskoczył. Popatrzył na smoka, a później na demona ujeżdżającego go... Zrobiło mu się słabo. Wyciągnął swój krzyż*

Michaelpl03 pisze:
(A do kogo miałbym mówić?)

//no tak sobie :D

*Poczynił znak krzyża i zaczął coś mówić po łacinie*

WizardLord pisze:
<przyszedł i rzucił zaklęcie na Orka>

Conjunctivitis !

<ork oślepnął i teraz anioł i dudu mogą spokojnie atakować>

//Abstrahuje. Orkowie (obaj) nie żyją.

(aa sorry niby jeszcze jeden tam stał :d)