- Czyli impreza trwa dalej? Kobieta już jest, alkohol da radę załatwić, brakuje nam tylko śpiewu.

- Ja śpiewać nie potrafię, ty też nie wyglądasz na śpiewaka.

- Czyli impreza tylko w połowie.

- Jeśli wierzyć twojej analogii to w dwóch trzecich.

Machnął ręką.
- Nie łap mnie za słówka, chodzi o ogólny wydźwięk.

- Ta, dziś piątek pierwsi imprezowicze powinni pojawić się dopiero wieczorem a ja i tak potrzebuje tylko czterech godzin snu.

- To co, jeszcze chcesz się napić?

- Tja, tylko tym razem ty stawiasz. - Przewróciła pustą butelkę.

Wstał i strzelił prawie wszystkimi stawami.
- Co lubisz?

- Rude. W alkoholu i życiu. - Powiedziała z lekkim uśmieszkiem.

- Coraz więcej się o tobie dowiaduję... - Uśmiechnął się pod nosem i wyszedł.

Powrót do kliniki zajął ci raptem kilka chwil. Po wejściu do przychodni zauważyłeś absencje dziadka który był tu wcześniej.

Nie zważając na to, poszedł do gabinetu lekarki.

Było zamknięte. Na dźwięk szarpania klamką, usłyszałeś krótkie.
- Kto tam? -

- Ja, a niby kto? Mówiłem, że zaraz wracam.

Usłyszałeś szczęknięcie zamka, zwiastujące otworzenie drzwi.

Odsunął się, coby klamka mu nie poprawiła nosa.

- Wchodzisz czy nie? - Zapytała.
Otworzenie w tym przypadku oznaczało odblokowanie.

Po prostu wszedł i zamknął za sobą drzwi na zamek.
- Mam jeszcze jedną.

- I dobrze. - Powiedziała siedząc wygodnie z nogami na biurko. Jednak coś było inaczej, bowiem nie była w swojej ludzkiej formie. Śnieżnobiała skóra i włosy, czerwone świecące oczy, długie palce zakończone pazurami stworzonymi do rozszarpywania, a bose stopy nie odbiegały niczym od jej potwornej aparycji.

Postawił na stole butelkę i colę.
- Cóż to za zmiana?

- Skoro i tak oboje w tym siedzimy, to uznałam że mogę zmyć makijaż. - Zaśmiała się pod nosem. - Rzadko wychodzę z roli, a szkoda, bo tak czuje się nieco... swobodniej. -

- Nie ma za co - Rozlał do szklanek - Pijesz czystą?

- A ty nie? - Zapytała siadając normalnie. - Przykro mi, nie wiedziałam że jesteś pi**ą.

- Czystą. Potem przydałoby się usta wypłukać.

- Czyli jednak pi**a... - Pokręciła głową i napiła się szkockiej.

Przewrócił oczami i sam się napił.
- Na czym my to ostatnio...?

- Na tym, że masz pójść po flaszkę. Ale to chyba już nieaktualne.

- Dobra, zgubiłem wątek - Spojrzał w kąt, czy nie ma tam może jakiejś leżanki.

Było tylko drugie krzesło. Z drugiej strony jesteś w klinice, a tu łóżek nie brakuje.

Westchnął ciężko i spróbował jakoś wygodnie ułożyć się na krześle.

Typowe krzesła dla gości w biurach. Nie szaleńczo wygodne, ale wystarczające by nie czuć dodatkowego dyskomfortu z trudnej rozmowy. Jakoś udało ci się usiąść.

- Jakie ploteczki teraz?

- Najgorętsze oczywiście. -

- Ostatnio nie jestem w temacie, może coś podrzucisz?

- Mnie obowiązuje tajemnica lekarska. -

- Miałem na myśli coś ogólnego.

- A co ty chcesz ogólnego? W tym miasteczku mieszka ledwie ponad dwieście osób! Tutaj na prawdę nie dzieje się wiele.

- Dlatego chcieliśmy zaznać przygód. Dlatego wyjechaliśmy. Dlatego wróciłem sam...

- Tja... I na co ci to było? -

Westchnął ciężko.
- Chcieliśmy zrobić coś wielkiego. Coś dobrego. Zmienić świat. Wtedy mieliśmy jeszcze głupoty w głowie... Nie bez powodu na Roba mówiliśmy "Roy".
- Co ósmy smugowy? Pomocny dla obu stron.
- Ale będę mógł ich kosić, jak trawę kosą.
- Roy... Uważaj na siebie.
- Jasne bracie, będę.
I wtedy Joker usłyszał ten bardzo charakterystyczny suchy trzask...
Joker znowu pogrążył się we wspomnieniach, dłoń sama powędrowała do blizny na oku.

- Hej - Pstryknęła ci przed okiem. - Coś mówiłam o pogrążaniu się w przeszłości.

- Hmmmm...? Co, o czym mówiłaś? - Spojrzał na nią pustym wzrokiem.

- Żebyś nie wpadał w bagno przeszłości. - Pokręciła głową. - Nie mam tutaj oddziału psychiatrycznego, najbliższy jest w Edgar Point, a to w Kandzie. I jest tam straszniej niż tutaj.

- Nie potrzebny mi psychiatra, tylko trochę rozrywki.

- To pojedź sobie do lunaparku. Nażryj się waty cukrowej, wyrzygaj ją na rollercoasterze i postrzelaj sobie do pluszaków. -

- To strzelanie do pluszaków brzmi dość intrygująco.

- Jak upierdzielisz głowę jakiemuś pluszowemu misiowy, to pamiętaj osobie która ci to poleciła. Powieszę sobie trofeum.

- Jasne, nie ma sprawy... - Przewrócił oczami - Jakie niby trofeum?