-Zacznijmy może najbliżej zoo.

-Tak, to jest myśl-założył dres.
-Arabowie tak się ubierają.

//czy nie powinniście przejść na temat "Londyn: Anglia"?

//Zaraz przeniosę na Londyn/

Był akurat dzień, byłaś na starówce przy Syrence.

-Piękna... Szkoda tylko, że muszę ją oglądać zza więziennych krat jak jakiś uciekinier...-upewniła się, że ma pełną iluzję i poszła w kierunku Pałacu prezydenckiego.

Więc tam idziesz, mijasz turystów, wycieczkę Japońską, dzieci i zwykłych ludzi.

-Eh, Japończycy. Chciałabym kiedyś tam się udać.

Widzisz ministra atak... Obrony Narodowej zkrzywo patrzący na brzozy przy drodze, z jakimiś papierami w ręku, oczywiście ochrona wokoło.

-Od zamachu minęło 6 lat, a oni dalej. Ale niezła ochrona P-lot.

Widzisz już pałac i żołnierzy przed nim.

Spogląda się na niego.
-Ładny-złapała się za skronie.
-Tylko nie teraz...

Znowu atak, to samo było ostatnio przed wizją.

Oparła się o ścianę, czy tam ogrodzenie.
-Co tym razem...

Coś widzisz, jak by Ziemia, tak, to raczej ziemia z kosmosu. Nagle widzisz jak znikąd pojawia się gigantyczny statek kosmiczny z dziwnym logiem na boku. Zatrzymuje się na orbicie a z niego wylatują mniejsze statki, dużo myśliwców.

Patrzy się dalej, bo zawsze są z tego pożyteczne informacje.

Widzisz te myśliwce atakujące Rosję. I koniec.

-Dobra...-wstała i otrzepała się z kurzu. Znając znieczulicę nikt nie zareagował.

Kilka osób zrobiło zdjęcie //O nie! Ktoś zemdlał! Najpierw selfie, materiał na mema a potem karetka!//

-A żeby was...-odeszła z Starego Miasta, odpięła rower i jedzie.

I jedziesz, korek, autobusy....

Jej to zwisa.
-Srebrzy jego głowa, gdzieś w okopach mróz-sobie tak jedzie.

Jechałeś...

Pojechała do jakiegoś spokojniejszego miejsca, wzięła tam rower i zaczęła medytować. Najczęściej wtedy ten duch się z nią kontaktuje.

Trafiłeś na park, medytujesz, uspakajasz się....

-Jak przyjemnie... I oby policja mnie nie zgarnęła.

Nagle znów masz wizję, jak by kontynuację tamtej, myśliwce zaczynają atakować Rosję, potem widzisz mapę świata, część Polski i cała Ukraina jest zajęta przez Rosję. Potem widzisz bombowce, zaczynają bombardować bazy wojskowe. Widzisz potem całe mnóstwo robotów, oraz dwóch, właściwie dwoje bardzo dziwnych ludzi, jedna fioletowa, z dziwnymi zwisającymi rogami, ma bardzo podobny do twojego miecz, włączony. Jest koloru czerwonego. Widzisz też mężczyznę. Wygląda bardzo podobnie tylko że jest w zbroi. Też ma bardzo podobny miecz. Roboty z nimi na czele maszerują na Moskwę.

Wpatruje się w to.
-Cyka Sheiße.

Widzisz Rosyjskie rakiety z ludźmi uciekającymi na Marsa, gdy są już blisko powierzchni zza planety wylatuje cała chmara myśliwców, część zostaje zestrzelona tych rakiet inne dolatują. Na Marsie powstają kopalnie, na terenie Rosji gigantyczna stocznia w której zaczęła się budowa. Nagle wizję przerwał głos straży miejskiej.
-A znak "szanuj zieleń"? Nie ma umie pani czytać?

Wstała i spojrzała się na niego spode łba.
-Ale już z psami srającymi i nieprzejmującymi się znakami "Zakaz psów" to już nie zareaguje? Z resztą ja na kamieniu medytowałam.

-...
Odszedł.

Westchnęła.
-Jak się nazywasz duchu...-gwizdnęła na swojego psa.

//Wilczur, Jamnik, Buldog, York, Chihuahua, Łyżew czy kundel?//

//Mastif tybetański.

Pies podbiegł do ciebie.

-Dobry pies-pogłaskała go po głowie.-Opiejowałeś siè mną, od kiedy miałam 15 lat.

Położył się obok ciebie.

-Zaqsze mnie tym rozbrajasz... *wzrok Shmi patrzącej na małego Rancora*-podrapała go po brzuchu.
-Moje bydke, moje kochane bydle.

Nagle zaczął warczeć.

Odsunęła ręce jak poparzona.
-Co się stało?

Widzisz dwoje ludzi, mężczyzn, idą w twoją stronę. Są ciemno ubrani.

-Dzięki piesku. Idziemy stąd-idzie.
"-Tarcza albo co gorsze Hydra...".

Idą dalej za tobą.

Wsiada na rower i jedzie.
-No chodź Hans.

Podchodzą blisko ciebie, rozglądają się czy nikt nie widzi i wyjęli pistolety.
-Hydra cię potrzebuję.

-Interesująca propozycja...-wyjęła błyskawicznie miecz anielski, aktywowała go i odcięła im głowy-ale nie. Chcę żyć w spokoju.

Ich głowy potoczyły się w krzaki a pies przestał warczeć.

Dezaktywowała go (jakby co, taki czerwono-błękitny naprzemiennie i faluje) i odeszła.
-Chodźmy stąd, zanim się psy tu walą.

Widzisz fontannę w parku, bardzo było by szkoda gdyby dzieci tam się bawiące znalazły głowy....

Głowy telekinezą odtacza jak najdalej od dzieci.