//Tak.//
Świeże nocne powietrze, świece świecące się w latarniach i strażnicy chodzący parami po ulicach miasta.

Poszedł szukać stajni, gdzie można kupić konia.

Stajnia była. Zdążyłeś na chwilę przed tym jak właściciel - Elf już ją zamykał.

-Witam.

- Raczej dobry wieczór. Niech pan się streszcza, zaraz zamykam.

-Chce kupić konia. Do podróży.

- Jakieś specjalne życzenia? Ogier? Klacz? Maść? - zapytał lekko zdenerwowany.

-Klacz, co do maści nie mam żadnych specjalnych wymagań.

- Ma pan szczęście. Mam taką jedną. Przyprowadzić tutaj czy odbierze pan potem?

-Mogę odebrać jutro z rana. Ile pan chce za klacz?

- 150 sztuk złota. Jak ma być dodatkowo nakarmiona, napojona, osiodłana i ogółem gotowa do drogi to niech pan dopłaci 50 sztuk.

Wyciągnął 200 sztuk złota.
-A więc się dogadaliśmy. Jak klacz ma na imię?

Elf zabrał zapłatę po czym powiedział:
- Dostałem ją dwa dni temu. Nie ma jeszcze imienia więc może sobie pan je wymyślić.

-To zaczeka... dobrej nocy.
Wrócił do boksu, następnie zasnął.

Obudziłeś się rano. W karczmie jak zwykle gwar, a większość sklepów już stoi otworem. Miasto pełne jest ludzi, wozów i strażników poruszających się po ulicach.

Sprawdził powierzchownie, jak wygląda.

2/10
A na serio to całkiem nieźle.

Wszedł do karczmy, poszukał wzrokiem elfkę.

Była tam. Siedziała przy tym samym stoliku co wcześniej.

Podszedł do niej, a następnie usiadł naprzeciwko niej.
-I jak się spało?

- Tak. Kiedy jedziemy do Hammer? - zapytała patrząc na Ciebie zielonymi niczym las oczyma.

-Teraz.
Następnie dodał.
-Mam dla ciebie małą niespodziankę, ale o tym trochę później.

- Niespodzianka? - zapytała zaciekawiona nadal nie spuszczając z Ciebie wzroku.

-Tak, ale o tym później.

- Później? To co chcesz robić teraz?

-Wymeldować się i przygotować do drogi.

Kiwnęła głową czekając aż to zrobisz.

A więc Xavier wymeldował siebie i swoją towarzyszkę i przyszykował rzeczy na podróż.
-Gotowa?

- Oczywiście. - potwierdziła kiwając głową.

-Zaczekaj przed karczmą. Dobrze?
Przyszykował swojego konia do drogi, przy okazji sprawdzając, czy paczka znajduje się w swoim miejscu. Następnie omijając karczmę( tak żeby elfka nie widziała Xavier'a) poszedł odebrać konia dla niej.

Stajnia była otwarta, a Elf już czekał z klaczą gotową do drogi.

Podszedł do niego.
-Dziękuje
Zabrał konia i wrócił do karczmy, tą samą drogą, jaką szedł.

Elfka była tam gdzie ja zostawiłeś i najwyraźniej nic nie podejrzewała.

Wsiadł na swojego konia i poprowadził drugiego obok.
Zatrzymał się dopiero obok elfki.
Pokazał jej zwierze.
-Podczas podróży liczy się również czas, a to... taki mały prezent ode mnie.

- Jest... Jest wspaniały. - powiedziała zachwycając się koniem. - Naprawdę jest dla mnie?

-Tak, jest twój. Nie ma jeszcze imienia, więc może?
Wyraźnie sugerował nadanie jej imienia, żeby elfka mogła oswoić się ze zwierzęciem.

- Nazwę ją... Varda.

-A więc ruszamy.

Wsiadła na konia i pojechała w stronę bramy.

Wyrównał krok konia i jechał obok niej.

Strażnicy przy bramie przepuścili Was i skierowaliście się do Hammer.

Piki z namiotem schowanym w plecaku wkroczył do miasta, śpiewając wesołą piosenkę.

Pod bramą zatrzymało Cię dwóch strażników.
- Imię, nazwisko, kraj pochodzenia i cel przybycia do miasta. - zapytał jeden z nich Ciebie.

- Jestem Piki Riki, elf, kraj pochodzenia... Hmm, pomyślę, ale pamięć szwankuje... Hmm... Już wiem! Pochodzę z północnych terenów Verden.

(tutaj popił wody)

- Pytacie o cel przybycia do miasta?

(znów popił wody, zakaszlnął)

- No ten, do wojska chciałbym, orków bić i innych złych. Ale nie takiego paladyńskiego, bo tam kozaki a ja za słaby w ich szeregi. Do zwykłego, miotać kamieńcami i tego no.. z łuku wystrzeliwać.

- To jak, da się? Gdzie mam iść? - spytał już bardziej z powagą.

Przepuścili Cię.
- Koszary to tam. - powiedział strażnik wskazując na drewniany budynek w centrum miasta.

Niczym gepard pobiegł w stronę koszar.

Udało Ci się to niczym gepardowi.

- Dzień doberek - powiedział żwawo do ludzi.

- Gdzie tu mogę zapisać się w szeregi wojska? - spytał.

Słowa te były skierowane do żołnierzy, a Ci niemrawo wskazali na budynek koszar. Pewnie miałeś wejść do środka.

A więc wszedł, żwawym krokiem.