Sylwester

- gdzie!? - Helena nagle cię upuściła.

Stepanov

- poznała już moich rodziców więc chyba jestem na dobrej drodze - zaśmiał się.

Stepanov
-U nas chyba będzie problem z poznaniem rodziny ha!

Sylwester

- Nareszcie... - odbiegł od niej jak najszybciej, żeby go znowu nie złapała i podbiegł w stronę Rayquazy - No chodź tu!

Sylwester

- paszoł won ode mnie!

Stepanov

- nie lubią cię?

Sylwester

- Nie. O co chodzi z tym Zoroarkiem?

Stepanov
-Raczej chciałem stwierdzić, że ani ja ani ona nie mamy rodziców chyba. Myślisz, że moi rodzice byli na tyle nie normalni, że pozwoli się szwędać dziesięciolatkowi po całym świecie jedynie z kilkoma bestiami?

Sylwester

- no tam sobie stoi - wskazał na Helenę która niepewnie wam pomachała.

Stepanov

- o chłopie, to ty już od tak dawna podróżujesz?

Stepanov
-Jup. Jeszcze jak.

Sylwester

- Wiedziałem, że coś jest z nią nie tak.

Sylwester

- tylko dlaczego ona tak się was uczepiła?

Stepanov

- pewnie masz ciężko w życiu. Ja nadal jestem maminsynkiem - zaśmiał się.

Sylwester

- Ja nie wiem i wolę nie pytać. Ale skoro jest Zoroarkiem to gdzieś pewnie jest prawdziwa Helena.

Stepanov
Machnął ręką
-Przesadzasz. Nie będę przecież zachowywał się jak te smutne postaci bez rodziców w książkach młodzieżowych

Sylwester

- nie mówiłam wam. - westchnęła. - to jest Helena.

Stepanov

- wiadomo, ale mimo wszystko jest to nieco przygnębiające. Jesteś sam ze swoimi Pokemonami. Nie masz bliskich od których usłyszałbyś parę słów pochwały. Trochę niefajnie jak tak o tym pomyśleć.

Stepanov
-Ray oraz moje pokemony są moimi bliskimi! Szczególnie, że mogę od niedawna rozmawiać z moimi pokemonami

Sylwester

- Serio? - spojrzał na nią - Gijinka czy zwykły? - zapytał wracając wzrokiem do Rayquazy

Sylwester

- jak na moje oko to zwykły Zoroark używający prostej iluzji. Pewnie chciała się wpasować w ludzkie życie.

Stepanov

- właściwie to mam w tej kwestii pytanie. Skoro możesz rozmawiać z pokemonami to co z tymi z innego kraju? Francuskie pokemony gadają po francusku, czy jak?

Stepanov
-Mnie się pytasz? Płynnie posługuję się angielskim mimo, że nigdy się go nie uczyłem zbyt wiele

Sylwester

- W sumie to ciekawa sprawa. Jeżeli pokemon mogący wyglądać jak człowiek zacznie być trenerem i zostanie złapany przez innego trenera to co z pokemonami tego pokemona? Ygh... mózg mnie boli.

Sylwester

- pokemony trenerzy - odparła. - prawnie nie można ich złapać oraz mogą sami się wysłać do walki. Wbrew pozorom nie jest to żadkość.

Stepanov

- jak to mówią, praktyka czyni mistrza. - odparł, polerując pokeballe. - ale niektórzy po prostu nie chcą ćwiczyć. Zupełnie jak ja za młodych lat. Byłem okropnym leniem.

Stepanov
-No właśnie o to chodzi, że ja absolutnie nie rozmawiałem wcześniej po angielsku

Sylwester

- Widzę, że jestem opóźniony pod tym względem. No nic. - oddalił się od Rayquazy celem znalezienia wyjścia z tej jaskini. Gdzieś w końcu musi być, i'm right?

Stepanov

- naprawdę? To zmienia postać rzeczy.

Sylwester

Rayquaza złapała cię i posadziła na głowie.
- zaczekaj na pozostałych. Poza tym prawie wpadłeś w przepaść.

Sylwester

- No sorry, ale nic nie widzę w tej ciemnicy. I czy musisz trzymać mnie na głowie?

Stepanov
-A w ogóle gdzie jest Helena? Zaraz i jej będziemy musieli szukać

Stepanov

- a w sumie to dokąd idziemy?

Sylwester

- bo inaczej zrobiłbyś sobie... No nie, Stepanov z Henrykiem idą wprost do przepaści. Nie możecie chociaż przez chwilę zachować ostrożność?

Stepanov
-Warto sprawdzić, ale my chyba siedzieliśmy przy pokemonach, więc jak niby idziemy?

Sylwester

- To trzeba się było od nas nie oddalać. - próbuje zeskoczyć z jej głowy

Stepanov

- umysł zaczyna nam płatać figle? - zatrzymał się. - byłem pewien, że kierowaliśmy się do wyjścia...

Sylwester

- powiedz im aby wstrzymali oddech! - upadłeś na miękką trawę. W podziemiach?

Sylwester

- Jasne, już biegnę. - pobiegł w kierunku, z którego przybiegł - Hej! Wstrzymajcie oddech!

Stepanov
-Lepiej się zatrzymajmy albo wróćmy do naszych pokemonów. Przypominam, że znów zostawiliśmy je samych sobie do tego osłabionych w jaskini pełnej duchów, które z chęcią by coś zabiły.

Sylwester

Nie jesteś pewien, czy idziesz w dobrym kierunku. W jaskini jest ciemno a na domiar złego zaczyna kręcić ci się w głowie. Dziwnie znajome uczucie...

Stepanov

- racja lepiej... Też czujesz ten zapach? - śmierdziało zgniłym jajem. Smród w szybkim tempie nasilił się do tego stopnia abyś dostał mdłości.

Stepanov
-Oh. Gaz ziemny się skądś wydobywa. Dziwi mnie tylko, że naturalnie ma już ten zapach..

//Sorry Autyzm, że musiałeś czekać, ale spałem//

Sylwester

- No tylko nie mówcie mi, że powtórka z Umbreona... - zatrzymuje się, chcąc odpocząć. Gdzie jest u licha Step?!

Stepanov

- jeżeli gaz ziemny jest łatwopalny... - Henryk pobladł. - to w takim razie twój Charizard...

Sylwester

Nie znalazłeś Stepanov'a ale zamiast tego znalazłeś jego pokemony.

Stepanov
Odwrócił się jeszcze raz i zaczął iść w przeciwną stronę niżeli przed chwilą

Sylwester

- Widzieliście Stepanova i resztę? - podszedł do nich - Albo kogokolwiek?

Stepanov

- padnij! - usłyszałeś znajomy głos za plecami.

Sylwester

- czy ja mam zwidy, czy ty właśnie gadałeś z Rayquazą jak ze starym przyjacielem? - Zapytał Haunter patrząc na ciebie z niedowierzaniem.

Sylwester

- Nic ci się nie przewidziało. To była Ray. Albo był, ciężko określić jakiej jest płci, kiedy jest pokemonem. Nieważne, co u was?

Stepanov
Upadł na ziemię tak jak mu głos kazał

Sylwester

- weezing'i nas gazują, Rohan i Henryk mają omamy a Helena próbowała zjeść Charizard'a. Taka tam szara codzienność. Dobra, żarty na bok, coś tu jest ewidentnie nie tak i musisz nam pomóc.

Stepanov

Smród ustał. Wygląda na to, że ten gas unosi się do góry. Henryk położył się obok ciebie, dusząc się od kaszlu.
- znam ten smród... Pod żadnym pozorem nie wdychaj tego dziadostwa! Im dłużej to wąchasz tym gorzej z tobą...

Sylwester

- Dobra, gadaj co i jak. Rozumiem, że magiczne zdolności cukierkowej eeveelucji znowu mają ratować sytuację? - czy on naprawdę musi wszystko robić? Przydałby się drugi Sylveon, żeby dzielił z nim ten ból

Stepanov
Usiadł na podłodze
-I dlatego po prostu usiądźmy byśmy nic sobie nie zrobili

Stepanov

- wolę leżeć. - odparł kaszląc. - musimy się stąd wydostać i to natychmiast. Chyba pozostało nam wezwać pomoc. Masz komórkę?

Sylwester

- nie wiem, ty tu jesteś chodzącą apteczką. Myślałem, że masz jakiś plan. Może... - Haunter posmutniał. - wysadzimy to miejsce razem z wrogiem?

Stepanov
-Nie. Może dałoby radę się gdzieś przeczołgać?
Położył się na ziemi szukając wzrokiem jakiegoś miejsca gdzie można by się schować przed gazem.

Stepanov

Gaz zaczął coraz mocniej na ciebie oddziaływać. Zrobiło ci się niedobrze, aż w końcu straciłeś przytomność. Po kilku godzinach obudziłeś się oparty o drzewo.
- Stepanov! Obudź się!

//Dalej tutaj