Niegdyś, gdy na mapach nie było jeszcze Linest, a jedynym miastem w okolicy było Ruhn, ówczesny cesarz zarządził, aby w okolicy wznieść fort. Mimo swej nazwy była to warownia godna miana małej twierdzy: Wzniesiona na wzgórzu, otoczona lasami, lecz z wykarczowanym z nich przedpolem, dobrze zamaskowana. Do tego potężne mury z blankami, cztery wieże strażnicze, po jednej w każdym rogu, oraz jedna większa, obserwacyjna w środku zamku. Dopełniała tego bitna załoga verdeńskich żołnierzy, którzy nie raz atakowali z ukrycia wrogie wojska, które nawet nie były świadome faktu, że stacjonuje tu jakiś oddział. Równie często odpierali oni wrogie ataki, a wróg zawsze odchodził od fortu pobity.
Minęły lata, wiele, wiele lat. Nastały czasy pokoju, zniknęło wszelkie niebezpieczeństwo, więc cesarz wycofał jednostki z fortu, choć sam fort pozostał, być może aby później się przydał. Nie stało się tak jednak i został on na stale wymazany z map. Fort stracił wiele ze swej świetności, mury, dziedziniec i okolice zarosły różnorakie rośliny i nikt miejsca tego nie odwiedzał. Aż nie odkrył go pewien Krasnolud, niejaki Lordoick Siwobrody, który uznał, że będzie to świetna baza wypadowa na karawany wszelkiej maści. Zebrał krasnoldzuką załogę i z jej pomocą pozbył się roślin z murów, dziedzińca i przedpola, na nowo zaopatrzył zbrojownię i spiżarnię. Z czasem załoga wzbogaciła się o ludzi, Orków, Gobliny, a nawet nieco Elfów, choć nazwa nadal obowiązuje, bo to Krasnoludy posiadają najważniejsze stanowiska. Niedawno załoga zawiązała sojusz z Gildią Kupców, która zapewnia im dodatkowe zapasy żywności, złota i broni w zamian za nieatakowanie konwojów Gildii oraz robienie przykrości konkurencji. A że z napadów rzadko kto uchodzi z życiem, a do tego Gildia tuszuje wszystko i w pobliżu nie ma żadnych większych oddziałów wojska, a jedynie lokalne milicje, Krasnolud ze swą załogą stał się niepodzielnym panem okolic.

Vader:
Wraz ze swymi towarzyszami nadal jechałeś traktem, gdy Krasnolud niespodziewanie się zatrzymał.

Obserwował, może coś się stało?

- Nie ma to jak, ku*wa, w domu. - powiedział z lekkim wzruszeniem, choć w okolicy nic nie było.

No cóż, może jest ukryty? Pozostało czekać.

Po chwili pojechał jeszcze kilkanaście metrów do przodu i skręcił w prawo, wjeżdżając w las.

Czekał dalej.

//Krasnoludzki ? Rozbójniczy ? I na dodatek fort ?!

//Nie robi się spacji przed znakami interpunkcyjnymi.

// .

//Ale, że o co chodzi, bo nie rozumiem?//
Po chwili opuściliście las i wjechaliście na polankę. Nad polanką wznosiło się wzgórze, a na wzgórzu stał fort.

-No... trzeba przyznać, imponujące.

- Co nie? - spytał. - Bo moje.

-Nic tylko pogratulować.

Po chwili przeszliście przez okazałe wrota i stanęliście na dziedzińcu. Było tam sporo budynków, między innymi kuźnia, zbrojownia, studnia, magazyn, stołówka i koszary, a także jakiś medyk, gdyż kilku Krasnoludów natychmiast zabrało tam rannych Elfów. Pozostali odprowadzili konie i wóz do stajni, a Waszą dwójkę otoczyło sporo Krasnoludów, w większości uzbrojonych. Choć Lorda powitali z radością, wręczając mu jakąś flaszkę, to Tobie przyglądali się dość nieufnie.

No nic, tylko westchnął.
-To co teraz?

- Się ku*wa przedstaw, bo ja Twojego nazwiska nie wymówię. - powiedział Krasnal i pociągnął łyk z flaszki.

-A więc. Nazywam się Abuyin, właściwie Abuyin ibn Djadir ibn Omar Kalid ben Hadji al Sharidi

- Ale może być Abuyin? - upewnił się jeden z brodaczy.

-Tak. To wystarczy.

Krasnoludy się rozeszły, zaś Lordu wskazał Ci na jeden z budynków.
- Mamy tam kwatermistrza, on znajdzie Ci robotę.

-Dobrze.
Ruszył w tamtym kierunku.

Trafiłeś tam bez problemu.

Poszukał kwatermistrza.

Zajęty był właśnie pisaniem w jakiejś księdze, aczkolwiek przerwał tę czynność, gdy wszedłeś.
- Tak?

-Jestem nowy, miałem tutaj prosić o robotę.

- Powiedz mi na czym się znasz to Cię wtedy gdzieś przydzielę.

-Dawniej byłem handlarzem.

- Ale powiedz na czym się, ku*wa, dokładnie znasz.

-A co mam więcej powiedzieć? Handlowanie z innymi, liczenie, pisanie, czytanie, przekonywanie innych do swej racji i zawieranie korzystnych umów handlowych.

Pokiwał głową w milczeniu.
- A jakieś zdolności bojowe?

-Umiem nie dać się zabić?

- No dobra. Nadajesz się do naszych pośredników. Ogółem będziesz handlował, dbał żeby nas nie orżnęli, sam za to możesz kogoś orżnąć. Skoro nie potrafisz walczyć to dostaniesz kiziorów do ochrony. A jak nie będzie żadnych transakcji to zajmiesz się robotą, głównie wypatrywanie z wieży, pomoc tutaj lub w kuchni, sprzątanie stajni i te sprawy.

-Mi to pasuje.

- Jak będzie jakaś transakcja to dam Ci znać. Sam mam wybrać tych kiziorów czy się tym zajmiesz?

-Najlepiej, żebyś ty ich wybrał. Jeszcze nikt mnie tutaj nie zna, pomijając znajomość imienia.

- Dobra, zaznajomię Cię z nimi przy transakcji. Zaraz zmiana warty i obiad, więc wybierz sobie czy chcesz iść na mury czy pomóc kucharzowi.

-Gdzie znajdę kucharza?

- Stołówka to ten budynek obok, bez straży. Tam gdzie straż, jest zbrojownia, więc lepiej się nie pomyl. Strażnicy pod zbrojownią bywają przewrażliwieni.

-Rozumiem.
Wyszedł z budynku i poszukał budynka bez straży.

Był tuż obok.

I tam wszedł.

No i od razu usłyszałeś komendy, przekleństwa i poczułeś jakże apetyczny zapach smażonego mięska.

Mięso poczeka, najpierw robota. Poszukał kucharza.

Znalazłeś go, gdy właśnie coś smażył, dolewał do tego alkoholu z piersiówki, pił tenże alkohol i wydawał polecenia reszcie.

-Witam. Ja miałem pomóc tutaj. Co mam zrobić najpierw?

- A znasz się chociaż na gotowaniu lepiej niż te lebiegi?

-Pracowałem trochę czasu w karczmie.

- Dobra, idź i weź się za obiad, na początek obierz ziemniaki.

-Tak jest.
Ruszył tam, by obrać ziemniaki.