...

Helmut:
Powoli podchodzi
Kisiel:
I wstałeś. Batman czeka

Helmut
Nie rusza się.
-No chodź mały...

Patrzy się na Nietoperka (lub jak to inaczej mówią na niego w Czechach).

- "Cholera, on już wie. Może atakować lepiej z boku?"

Zatem Satoshi zaatakował z boku.

Helmut:
Podszedł do ciebie

Helmut
-No chodź chodź...
Vanetina
Sprawdziła swój telefon.

Vanetina:
Brak wiadomości, poza tym o jebutnym tsunami.
Helmut;
Jest obok ciebie

Helmut
Delikatnie go obwąchał.
Vanetina
Sprawdziła swoje konto Steam.

*gdzje ten chemdzożony batmon¿*

Powiedzmy, że Satoshi zdechł.

Jeśli nie zobaczę odpisu, zacznę spamować na grupie co skutkować będzie banem i uśmierceniem Satoshiego. Nie mam czasu na nic. Muszę to robić i nadrabiać zaległości żeby wybić średnią 5.0 i dostać się do mojej wymarzonej szkoły średniej, która na pewno nie będzie liceum.


Pozdrawiam.

//pisałeś żeby twoja postać stała się NPC//

//Kaszlu.

Położył się obok ciebie

Lekko go posmyrał paszczą po jego ciele.
Magda tylko się uśmiechnęła na ten widok.

//no i fajnie xdd//

Spojrzał się na ciebie

Uśmiechnął się do niego.
-Witaj w rodzinie.

Lekko jakby się, uśmiecha?
//IT'S ME! LOKI!//

Liznął go delikatnie po główce.

Przemknął oczy i uchylił łepek

Uśmiechnął się lekko.
-No, idź do mamy. Idź idź idź.

-Kochanie. Podejdź do synka...

Podeszła niepewnie do małego smoka

-Mały. To jest twoja mama. Erica. Przywitaj się z nią.

Obejrzał się w jej stronę

-No, podejdź do niej. - Po czym popchnął go w jej stronę.

Podszedł do niej powoli i zaczął się wtulać

Obserwował to z lekkim uśmiechem. Pokazał Erice, by go wzięła na ręce.

Obejmuje go lekko. Przypominasz sobie o Crystal patrząc na nich...

A no właśnie, Crystal... Spojrzał się na swoją mamę, a ta skinęła, że się zajmie. Wstał i się odmienił spowrotem w człowieka.
-Skarbie, wychodzę. Będę za kilka godzin. Muszę odwiedzić Crystal.

-Ah tak, Crystal...
Spojrzała na ciebie tylko.

-Skarbie... Wrócę najszybciej, jak zdołam.

Słyszysz ledwie słyszalne "oby"

Westchnął tylko i wyszedł na zewnątrz.
Magda
Spojrzała się na swoją synową.

//to Magdą grasz czy nie, wydawało mi się że miała być NPC//
I wyszedłeś jako człowiek na zewnątrz, pamiętasz że Crystal zajęła jakąś jaskinie przy brzegu morza

//Vanetina miała być, sam to napisałeś.
Przemienił się i poleciał do niej.

I po jakimś czasie widzisz jej jaskinię
//Vanetiną raczej będziesz mógł grać po time skipie a na Magdę pomysłu nie mam//

//Dobra. Ale niech jeszcze będzie ta rozmowa.
Zniżył poziom lotu, by wylądować tuż przed nią.

I wylądowałeś przed jaskinią
Magda:
-I znowu wyleciał do niej...

Helmut
Zajrzał delikatnie do jaskini.
Magda
-To oficer. Jest honorowy i słowa dotrzyma.

Magda:
-Nie oto chodzi... Wiesz jaki to miesiąc?
Helmut:
Z bliska nic ciekawego, zwykła ciemna jaskinia

Magda
-Jest grudzień 2019 roku, kilka dni do wigilii. Wiem to, bo właśnie jest rocznica zaginięcia jego ojca na froncie wschodnim.
Helmut
-Crystal... Można?

Magda:
-Oraz czas godowy zgadnij czego
Helmut:
Słyszysz miły pomruk z głębi

Wszedł do środka spokojnie.
Magda
-To akurat zależy. Słuchaj... Sama dobrze wiem, jak się czujesz.
//Ej, a ona nie miała już złożyć?

//chyba nie//
Magda:
-mhm...
Helmut:
Widzisz Crystal w smoczej formie, tak intensywnego niebieskiego u niej nie widziałeś

//Wydaje mi się, że była już brzuchata.
Helmut aż zasłonił oczy skrzydłem.
-Crystal... Co Ci się.
Magda
-Jego ojciec miał... Lekko licząc 6-7 partnerek. Poznałyśmy się nawzajem jeszcze przed zamachem na arcyksięcia. To, że nie powyżynałyśmy się na pierwszym spotkaniu, to był cud. Ale jak się spotkałyśmy podczas kryzysu kubańskiego to zażartowałyśmy, że my myśmy zaczęły tę wojnę.

Helmut:
-Nic, hehe, nie mogłam się ciebie doczekać~
Zaczyna powoli iść w twoją stronę patrząc na ciebie
Magda:
-Ja nie wiem czy sobie poradzę...

Magda
Podeszła do niej i położyła rękę na jej ramieniu.
-W razie czego masz mnie... Alvę... Vanetinę... Cesarza...
Helmut
Lekko się cofnął.
-Wszystko dobrze?

Helmut:
-Jak najbardziej dobrze~
Machnęła lekko ogonem
Magda:
-Tak...

Magda
-To twój partner, nie mój. A w razie czego. Jak się go uszczypnie między skrzydłami, to sztywnieje.
Helmut zaczął wąchać jaskinię. Co się...