//A dobra... Zedytuje to xd //

Otworzył swoją sakiewkę i odliczył dokładną kwotę. Karczmarz nie mógł sobie liczyć na napiwek, o nie! W końcu Krasnoludy są dość skąpe, a poza tym ciężko się napracował by zdobyć swoje złoto. Wręczył złotniki rozmówcy.
- Zaniesie ktoś te gorzałki do stolika czy sam mam odebrać?

Taczka:
Westchnął i pokręcił głową, ale ostatecznie rozwiązał Ci ręce i wyjął z ust knebel.
- Tam jest barek, przynieś mi szklankę i butelkę czegoś mocniejszego. - powiedział, wskazując na jeden z mebli, "dla zachęty" klepiąc Cię przy tym w tyłek. Sam zaś usiadł i wyjął z szafki przy łóżku zdobioną fajkę, którą zaczął napełniać tytoniem lub krasnoludzkim zielem, aby potem zapalić za pomocą krzesiwa.
Kazute:
Zabrał wszystko i zaczął rozlewać trunki do kieliszków bądź kufli, więc po chwili wszystko było gotowe.
- A Durin to rączki upie**olił przy samej brodzie? - zapytał, powołując się na krasnoludzkie bóstwo w tym dość znanym pośród brodatej rasy przysłowiu.

Zrobiła to, co kazał jej goblin.

- Módl się do niego, żebym to ja ci głowy nie upie*dolił po następnej takiej uwadze - odburknął i zabrał trunki ze sobą do stolika. Posadził swoją dupę na krześle, by już sekundę później wziąć spory łyk swojego browarka.

Taczka:
Nie znałaś się na alkoholach, a on nie sprecyzował swoich żądań, więc rzeczywiście wzięłaś pierwszą z brzegu butelkę i szklankę, wręczając je Goblinowi, który nalał sobie bursztynowego płynu i pociągnął łyk, na razie odstawiając fajkę. Widząc, że wciąż stoisz, kazał Ci usiąść obok siebie.
- Na czymś Ty się w ogóle znasz?
Kazute:
Browarek jak browarek, w innej postaci byłby dobry, ale byłeś obecnie Krasnoludem, więc wydawał Ci się jedynie zwyczajny. Ork zaś bez większych sentymentów golnął sobie Trollowy Grzmot, a sądząc po tym, jak bardzo wykrzywiło mu to jego szpetną, zieloną mordę, to najwidoczniej trunek spełnił swoje zadanie.

Usiadła więc obok goblina.
-Umiem czytać i... chyba pisać.

- Mało. - skwitował Goblin, choć po tym, co pokazali po sobie już inni przedstawiciele jego rasy i pozostali kompani z tego pałacu, wątpiłaś, czy on też to potrafił. - Młoda też jesteś... Ale na moją osobistą niewolnicę się nadasz. - dodał, głaskając Cię po głowie, jakbyś była jakimś egzotycznym zwierzątkiem... Bo może i dla niego byłaś?

-A dlaczego pan tak bardzo mnie chciał? - Zapytała cicho.

- A czemu Cię to niby interesuje?

-Bo nie mogę tego zrozumieć, przecież nie jestem ani jakoś ładna, ani też użyteczna...

- Może i tak. Ale kiedyś to się zmieni. - powiedział tajemniczo i zaśmiał się, przerywając głaskanie. Zdjął potem z siebie część ubrań, przez co był nagi od pasa w gorę. Dolał sobie trunku do szklanki i pociągnął kolejnego łyka. - Jestem zmęczony po całym dniu. Pomasuj mnie, a potem idź spać.
Gdy przyjrzałaś mu się bliżej, dostrzegłaś, że jego ramiona, przedramiona i klatkę piersiową pokrywają blizny i szramy, w większości dawno zagojone i stare, choć było też kilka nowych. Wątpliwe, żeby były jego dziełem, najpewniej to pamiątki po licznych zamachach, jakich padł ofiarą w czasie piastowania funkcji watażki przestępczego podziemia w Kasuss. Poza tym dostrzegłaś też, że na plecach, między łopatkami, ma symbol, którego w końcu poszukiwałaś: Czarne Słońce. Co ciekawe, nie było ono wytatuowane, jak u większości jego członków, ale wypalone niczym znamię. Mogłaś się tylko domyślać, jaki ból czuł, gdy poddawał się temu zabiegowi.

-A gdzie mam spać? - Zapytała się, kiedy zaczęła masować plecy goblina, chociaż za bardzo nie wiedziała jak to się robi.

Jako, że jest podczas obserwacji człowieczka, nie mógł sobie pozwolić na upicie się. Już raz się kiedyś porządnie napił i pod wpływem procentów sam się zdemaskował, podczas bójki zmieniając się w dekota, by móc pazurkami rozszarpać przeciwnika. Do tej pory się zastanawia, jakim cudem uciekł od lokalnych mieszkańców goniących go z pochodniami. Wziął kolejnego łyka.
- Znasz jakiegoś wyku*wistego kowala tutaj? Muszę se jakąś zbroję czy coś w tym stylu kupić, skoro mamy załapać się na jakąś robótkę - zapytał się towarzysza, na tyle głośno, by Hobgoblin mógł to usłyszeć.

Taczka:
Nie protestował, nie pouczał, nie darł się, więc chyba było dobrze, choć Twoje pojęcie na ten temat rzeczywiście było zerowe.
- Najlepiej tutaj. - odparł, poklepując swoje łoże, na którym siedział. - Chyba że chcesz spać na podłodze albo przywiązana do tej samej kolumny co wcześniej.
Kazute:
Aby tak się stało, musiałbyś drzeć mordę na cały lokal, a dyskusyjne, czy tego naprawdę chcesz. Dzieje się tak dlatego, że Ork nie domyślił się, aby zająć miejsce bliżej tamtej dwójki i usiadł niemalże w przeciwnym kącie karczmy.
- Eee tam, ja się nie znam, mi to zbroje niepotrzebne, ale mogę Cię potem zaprowadzić do tego, u którego broń kupuję, dobry jest, a może i zbroje kuje? - odparł, jakby pytając sam siebie, gdy doszedł po siebie po opróżnieniu kieliszka z Trollowym Grzmotem.

-W-wolę spać na łóżku...

Skinął głową i dopił bursztynowy płyn ze szklanki oraz zaciągnął się jeszcze raz fajką.
- Zgaś świece. - polecił, samemu kładąc się do łoża i zagrzebując w pierzynach czy innych skórach.

Kadrin, opanuj się. Przecież nie chcesz zwracać na siebie uwagi. Pomyślał i zaklnął w myślach na zielonego ch*jca. No debil no.
- Dobra. Może nie będziesz się kiwał i nie wywalisz po drodze na swój szpetny ryj - odpowiedział, nie mogąc powstrzymać reszty swojej złości, po chwili biorąc kolejnego głębszego łyka.

Zrobiła to, co kazał jej goblin i też położyła się do spania na skraju łóżka, żeby być jak najdalej od jej pana.

Kazute:
- Jaki ku*wa? - warknął, konkretnie wstawiony, w końcu nazwę trunku wymyślono nie w celach reklamowych, ale przez realne właściwości. - Odszczekaj to, brodaty pokurczu! - dodał, uderzając pięściami w stół, przez co wylał część Twojego piwa.
Taczka:
Udało się, choć kilka razy w nocy budziłaś się z jego rękoma na swoim biuście czy pośladkach, a raz wręcz wtulił się w Ciebie, ale nie doszło do niczego więcej. Obudziłaś się rano, mimo wszystko w miarę wypoczęta. Swojego pana nie zastałaś, był za to uzbrojony strażnik, przyglądający Ci się, najpewniej czekający, aż wstaniesz.
- Szefo ma dla Ciebie ubrania. - powiedział, rzucając Ci jakieś łaszki na łóżko. - Jak się ubierzesz, to wyjdź z komnaty. - dopowiedział i wyszedł, zostawiając Cię samą.

Ubrała się więc w te ubrania, jeśli było lustro, to się przejrzała się, jak w nich wyglądała i wyszła z pokoju.

Cóż, na pewno były lepsze, niż te, które nosiłaś do tej pory, dość ładne, wykonane z jakiejś drogiej tkaniny, choćby nawet jedwabiu czy aksamitu, a także wygodne. Jednym minusem było to, że były bardzo kuse, ale na to nic nie mogłaś poradzić.
Na zewnątrz czekał na Ciebie ten sam strażnik.
- Szefo chciał wiedzieć, czy masz zamiar się zachowywać, czy będzie trzeba coś na to poradzić.

-Ale o co chodzi? - Zapytała się zdziwiona.

Użył magii, by uspokoić Orka.
- Khargul, nosz ku*wa mać. Wiesz przecież, że ja tylko żartuję, nie masz po co spinać swej zielonej dupy - odrzekł, uważnie się przyglądając rozmówcy, by w razie czego zareagować.

Taczka:
- No szefo chce wiedzieć, czy trzeba Cię znowu związać i zakneblować, czy obejdzie się bez tego i będziesz się zachowywać.
Kazute:
Przez chwilę miał szeroko otwarte oczy i rozdziawione usta. Zawsze miał taką głupią minę, gdy wpływałeś na niego Magią. Niemniej, po chwili rzeczywiście się uspokoił.
- Taaa... Ja wiem, wiem. To przez tego Grzmota, mocne cholerstwo. - powiedział wreszcie i wrócił do opróżniania kufla gorzałki.

-B-będę grzeczna... - Spuściła wzrok.

Wybuchł śmiechem, widząc ryj Orka. Zrobił to, by nie wyglądało zbyt podejrzanie. Po chwili się uspokoił.
- Wybacz, ale ku*wa przez chwilę miałeś tak śmieszną mordę, że za ch*ja nie mogłem się powstrzymać. W ramach przeprosin następnym razem jak tu będziemy to stawiasz mi tego Grzmota. Sam chcę się przekonać jak to działa.

Taczka:
Skinął głową i kazał Ci ruszać za sobą.
Kazute:
O dziwo, jedynie wzruszył ramionami i dalej sączył trunek, o dziwo nie wybuchając słusznym gniewem.

Poszła więc za tym strażnikiem.

Słusznym? Nie. Przecież to były tylko specyficzne żarty i komentarze z jego strony. Chociaż, jakby się głębiej zastanowić, to jednak słuszny. Emit zdążył już zapomnieć, że w ciele Krasnala trudniej mu panować nad emocjami przez oczywisty charakter tej rasy. Dopił piwerko i rozejrzał się po karczmie niby przelotne, jednak wypatrywał Koriana oraz Zielonego który mu towarzyszył.

Taczka:
Zostałaś zaprowadzona do tej samej wielkiej sali, do której wczoraj trafiałaś najpierw, gdzie było tłoczno jeszcze bardziej, niż ostatnio. Strażnik odszedł bez słowa, a Ty chyba powinnaś znaleźć sobie gdzieś miejsce.
Kazute:
Byli dalej w tym samym miejscu, choć już nieco wstawiony Hobgoblin zaczynał zbierać się do wyjścia, człowiek zaś został na miejscu, leniwie siorbiąc swoje piwo. Jak na razie albo Was nie zauważył, albo stara się nie zauważać.

Poszła stanąć w jakimś mniej zatłoczonym miejscu.

Jako nowa osoba skupiłaś na sobie wzrok większości okolicznych osób, głównie Goblinów ze świty herszta Czarnego Słońca i najemników oraz łowców nagród wielu ras, choć poza przypatrywaniem się Tobie, nie robili nic więcej.

Zarumieniła się i spuściła głowę, kiedy zwróciła uwagę na to, że inni się na nią patrzą.

Stałaś tak kilka chwil, dopóki nie poczułaś czyjej ręki na ramieniu.
- Nowy strój? - zagadnął znajomy głos, a gdy się odwróciłaś, zobaczyłaś tamtego chłopaka, z którym próbowałaś znaleźć jakieś dowody na konszachty Goblina z Czarnym Słońcem.

-N-no... Ale trochę za dużo odsłaniają.

- Musisz się przyzwyczaić. Zresztą, podobasz się w nim pewnie wszystkim wokół, tak jak zresztą mi.

Przez ten komplement zarumieniła się na kolor pomidora.
-M-miło mi, że ci się podobam... - Odwróciła głowę, żeby ukryć twarz. - Ale mam nadzieję, żeby ten goblin nie zwrócił na mnie uwagi...

Szybko starała się wyczytać z myśli Hobgoblina, jak można się dowiedzieć o jego zleceniu, ewentualnie też gdzie można go znaleźć by móc się zrekrutować.

Taczka:
- Tak, ja też mam taką nadzieję... Dlatego powinniśmy uciec stąd jak najszybciej.
Kazute:
Poznałaś w ten sposób lokalizację pałacu jednego z lokalnych watażków, dobrze Ci znaną, choć tylko z widzenia i reputacji, nigdy nie widziałaś sensu, aby się tam zapuszczać.

Jak można było się załapać na zlecenie?

-Masz jakiś pomysł jak to zrobić? - Szepnęła.

Kazute:
Skoro zielony zajmował się werbowaniem najemników, to właśnie poprzez rozmowę z nim, co będzie szybsze i pewniejsze niż próbowanie bezpośrednio u jego pana.
Taczka:
- Sądziłem, że Twoi przyjaciele zadbają o wyciągnięcie Cię, a teraz nas, z tego miejsca.

-Sama nie wiem, co planuje mój pan... A ja nie chcę tutaj być...

- Jesteś pewna, że nie wiesz? Zresztą, można by się było tego spodziewać... Masz jakiś pomysł?

-W tym miejscu zbiera się dużo ludzi, na pewno poza tym pomieszczeniem nie ma za wielu strażników, więc jeśli udałoby się nam jakoś wyślizgnąć...

- Problem jest taki, że nam się nie uda, na pewno nas zauważą, musielibyśmy mieć jakąś dywersję, a i tak w korytarzu i przy wyjściu zawsze jest przynajmniej kilku strażników.

-A ty masz jakiś lepszy plan?

- Jeszcze nie. Ale to nie oznacza, że nie próbuję go wymyślić... Sądzisz, że mamy wystarczająco dużo dowodów, aby móc stąd uciec?

-Wydaje mi się, że tak...