- Muszę przyznać, że na początku się trochę zesrałem ze strachu, bo nie chciałem mieć do czynienia z duchami, ale raz się żyje.

- Strach to rzecz naturalna. Ale jeśli będziesz żyć tyle co ja to powinieneś się na niego uodpornić.

- A ile dokładnie?

- Jeśli się nie mylę to będzie... 539 lat.

- Ja to nawet nie wiem, czy 100 lat dożyję.

- Jako Wampir na pewno. Mam dla Ciebie pewną ofertę. Ty zostaniesz moim łącznikiem ze światem zewnętrznym i będziesz zaopatrzyć mnie w krew innych ludzi, a ja zapewnię Ci ochronę i podzielę się moją wiedzą na temat Nekromancji. Nie przerobisz wszystkiego w całe swoje życie więc mogę zmienić Cię w Wampira jeśli nie chcesz, żeby nauka poszła na marne.

- Zgodzę się. Krew ma być obojętna, czy w szczególności ludzka?

- Krew Ludzi, Elfów lub Scrytów. Inne nie są dość smaczne. I najlepiej przynoś ofiary świeże. Krew zmarłych jest zimna i dość... niesmaczna.

- Byłem doktorem, więc mogę zbudować zaufanie u osób chorych, kiedy mi zaufają, zapuszkuję je i zaniosę tobie, zgoda?

- Niech będzie.

- To co teraz?

- Znajdź sobie miejsce do spania. Ja muszę nieco rozprostować kości. - powiedział wychodząc z wieży.

- Miłego rozprostowania kości życzę! - zaczął rozglądać się po wieży.

Wieża okazała się dość spora. Były tam lochy, kuchnia, kilka pokoi mieszkalnych, salon i mała zbrojownia. A także coś co było Ci dość znane: średniej wielkości pomieszczenie z narzędziami operacyjnymi i sporą liczbą zwłok.

Uśmiechnął się. Postanowił, że zamieszka sobie w jednym z pokoi mieszkalnych i będzie spędzać większość czasu w tym pomieszczeniu. Wziął pierwszego lepszego trupa i położył go na stół.

Lepiej było nie ruszać niczego co należy do Wampira. Nawet cudzych zwłok.

W takim razie ich nie ruszał. Poszedł się rozejrzeć po tym danym pokoju, w którym miał spać.

Szafa, mniejsza szafka, spore łóżko, okno z parapetem i widokiem na las, mały stół i krzesło.

- Może być - wypakował swoje rzeczy i czekał na pojawienie się wampira.

Wampir wrócił dopiero na godzinę przed wschodem Słońca.

- Jak było?

- Dziwnie po tylu latach hibernacji wrócić do życia. Życie. Dziwnie to brzmi w ustach Wampira. Wracając... Od jutra zaczynasz. Teraz śpij. I bądź spokojny. Mój głód nie jest na tyle silny, żeby mnie opętał. Choć i tak zdarza się to rzadko.

- Dobrze wiedzieć. Jest jakieś miasto w pobliżu?

- Nie. Najbliższe jest o jakieś 30 kilometrów stąd. Ale są trzy wsie.

- Która jest najmniejsza i ilu mieszkańców liczy?

- To już sam musisz ustalić. Minęło pięć lat kiedy ostatnio tam byłem...

- A kiedy było wcześniej?

- Nie mogę dać Ci wsztstkiego na talerzu.

- To jutro wyruszę do najbliższej wioski. Może dałoby radę zrobić tam wybuch choroby i zapotrzebowanie na lekarza. Wtedy będą jak w garnku.

-Jesteś dość kreatywny. Dobrze.... Będę u siebie. - powiedział Wampir odchodząc.

- Potrzebuję tylko paru ciał z twojego pokoju. Niespalone ciała mogą spowodować rozprzestrzenianie się chorób, a zakopanie ich blisko i w nie widocznym miejscu ma prawo się udać.

- Weź wszystko co będzie Ci potrzebne. - powiedział Wampir odchodząc.

- Dziękować!
Wziął z 10 trupów i powkładał je do worków. Wyszedł na dwór i chciał pozbierać trochę ziół i powkładać je w maskę, aby smród ciał go nie obrzydzał i aby się czymś nie zaraził.

Udało Ci się zerwać nieco ziół, ale nie maskują całkowicie zapachu tupów.

- Lepszy rydz niż nic - gwizdnięciem zawołał Heinricha. - Bierz kilka trupów i powkładaj je do worków. Rozprostuj kości, bo za kilka dni lecimy stworzyć ognisko choroby!

Kiwnął czaszką i pakował zwłoki do worków.

Potem poszedł do miejsca, gdzie miał spać. Położył się i zasnął. Potem wyruszył do najbliższej wioski, aby ją obadać.

Kilka stajni, obór i spichlerzy, a także pola, drewniane chaty kryte strzechą i porośnięta trawą polna droga prowadząca przez wieś.

Sprawdził, gdzie jest najlepsze miejsce do zakopania zwłok.

Zalaży co rozumiał przez najlepsze...

Kuba
Tam, gdzie nikt nic nie widzi, i nawet nie domyśla się, że to całe zamieszanie spowodowały trupy.

Może na obrzeżach wsi?

Obadał więc owe obrzeża. Ważne, żeby nikt go nie zobaczył.

Nikt Cię nie zauważył głównie dlatego, że wszyscy wieśniacy byli zajęci swoimi sprawami.

- Dobre miejsce - rzekł do siebie po cichu, po czym jak najszybciej oddalił się od tego miejsca i czekał na nadejście nocy, ale w tym czasie poszedł do wieży.

Trafiłeś tam bez problemów.

Zaczął szukać Heinricha, ale przeto spakował trupy do owych worków.

Trupy spakowane, a kościeja nie widać.

///Co się tera dzieje?////

//Szlag! Zapomniałem ;-;//
Przez ten czas uczyłeś się Nekromanci od Wampira w zamian za krew. Posiadasz też posadę medyka w okolicznych wsiach, przez zarazę, którą sam wywołałeś.
Twoje umiejętności także wzrosły. Poza szkieletami jesteś już wstanie ożywiać zwierzęta i tworzyć Nieumarłych. W teorii znasz się też na produkcji Golemów. Ale wyryło to ślady w Twojej psychice i w wyglądzie Masz już pierwsze siwe włosy i wiele zmarszczek. Ale pod maską i tak nic nie widać. Poza tym czasem czujesz bóle głowy, tuż pod czaszką i masz lekkie omamy.