-Dobra, prowadź.

Cała ekipa pognała na północ w kierunku Nowego Gilgasz.
//Dodam lokację i powiem kiedy będziesz na miejscu. Droga nie zajmie wiele więc tak za godzinkę będziesz na miejscu.//

//Wiedziałem, że o kimś zapomniałem ;-;//
Michał:
Ty i Łaki wróciliście do kryjówki.

//Nic się nie stało i tak nie było mnie przez dość długi czas :p //
-Mam poinformować maga?
Spojrzał na łaka z którym zazwyczaj rozmawiał.

Kiwnął głową i wskazał Ci na Maga stojącego pod dębem.

Podszedł do niego.
-Mam informacje na temat ilości koszar, kuźni i zbrojowni Nowego Gilgasz.Postawili tam też mur, podwójny.
Podał także ilość koszar itp.

- Dzięki. To na pewno nam się przyda.

-Macie czym atakować?

- Oczywiście, że tak. Myślisz, że nie mam armii, która trzymałaby Łaki w ryzach? Poza tym oni sami też mogą walczyć.

-Jasne.Kiedy atakujecie?

- W swoim czasie...

-Dobrze, jest jeszcze coś co mogę zrobić?

- Nie. Przysłużyłeś się mojej sprawie. Możesz liczyć na moją pomoc jeśli będzie trzeba.

-Dobrze, więc.
Kiwnął głową i skierował się na koniu do Gilgasz.

A więc pojechałeś tam.

//Ja mam odpisać czy Ty?//

//Ty pierwszy.//

Bell zsiadł z konia i skierował się do dowódcy z którym wcześniej rozmawiał.

Wydawał rozkazy małej grupie Łaków.

Czekał, aż skończy po czym podszedł.
-Chciałbym do was dołączyć na stałe.

- Rozmawiaj z Magiem, nie ze mną.

Skierował się więc do maga.

Stał pod dębem. Na ramieniu siedział mu mały... zwierzak. Wyglądał jak wąż, ale miał skrzydła i trochę piór. Do tego kolec na końcu ogona, pysk z długimi zębami i wielkie wyłupiaste oczy. Był wielkości sporego sokoła, a trzymał się ramienia Maga za pomocą małych tylnych łap. Podobnych do kurzych choć bardziej umięśnionych i zaopatrzonych w wielkie pazury.

-Chciałbym do was dołączyć.
Patrzył się trochę na maga, a trochę na stworzenie.

- Tak? A to czemu?

-Zauważyłem, że walczycie za coś co uważam za dobre, a i tak miałem zamiar wam pomagać do końca.

- Jak wolisz. Tylko nie ma tu warunków do życia dla ludzi. Mieszkam tu tylko ja, Łaki i Quctely.

-Wolę zostać jakoś sobie poradzę.A i kto to Quctely?

Wskazał głową na zwierzaka siedzącego na jego ramieniu.
- To moje oczy i uszy. I wierni kompani od kilku dekad.

Spojrzał znów na Quctela.
-To co będę miał tu robić?

- A co chcesz? - odpowiedział pytaniem na pytanie.

-Pomagać.Najlepiej w sabotażu.

Doszedł do owego miejsca. Rozejrzał się po okolicy.

Michał:
- Jak chcesz. - powiedział krótko.
Majkel:
Jak na razie przedzierałeś się przez chaszcze w pobliżu dębu, ale widziałeś go. W końcu znacznie górował nad innymi drzewami i nad całą okolicą.

Zaczął się skradać. Wyciągnął miecz.

-Więc co mam robić?

Michał:
- Znajdź sobie jakieś twórcze zajęcie i nie przeszkadzaj mi. - powiedział speszony Mag.
Majkel:
Nadal nic, ale jesteś blisko.

Poszedł więc gdzieś na bok obozu, aby chwilę się zdrzemnąć.

Michał:
Spałeś sobie.

Ano spałem, spał tak trzy godziny po czym wstał i rozejrzał się po obozie.

Rozejrzał się za czymkolwiek. Jeśli jest pusto, wyszedł z krzaków.

Michał:
W obozie to co zawsze - budowa, szkolenia i rozkazy.
Majkel:
Jeśli za "cokolwiek" uznasz wielkiego brązowego dzika, zbyt wielkiego jak na zwykły okaz to lepiej siedzieć w krzakach.

Korciło go, żeby go upolować, lubował bowiem w mięsie dzika, ale nie po to tu przyszedł. Rzucił jakimś kamulcem obok niego, żeby spróbować go spłoszyć.

Majkel:
Rzut kamienie przyniósł odwrotny efekt. Dzik zamiast odejść zaczął węszyć i nerwowo łypał oczyma.

Hue, wiedziałem .-.
Rzucił ponownie, tym razem w niego.

Majkel:
Trafiłeś go w głowę. Stanął naprzeciw Ciebie i przygotował się do szarży.

O hoj, widział mnie? .-.
Wyszedł z krzaków i stanął, przygotowując się do uniku i kontrataku.

Swoimi kłami mógł przebić Cię na wylot więc zalecam spieprzać.

Nie, lubię, jak moje postaci umierają .-.

Znaczy...

Nie, żebym chciał...
Nie zabijaj .-.

//Majkel tu uciekaj, a nie stoisz ;-;//