Skupisko kilku drewnianych, krytych strzechą chat. Znajdują się w lesie, w pobliżu miasta Ruhn. Mieszka tam kilkunastu wieśniaków.

A właściwie to tak było...
Niedawno armia Orków zaatakowała, spaliła chaty, a mieszkańców wybiła.
Tętniące życiem miejsce zmieniło się nie do poznania. Zamiast mieszkańców są nieliczne kości, a zamiast domów - zwęglone zgliszcza. Nad pobojowiskiem unoszą się kruki, a w pobliżu buszują wilki.

Poszedł za wieśniakami.

Pożeracz Plagi został zaprowadzony do jednej z chat.
- Znasz się na operacjach? - zapytał jeden z wieśniaków.

- Operowałem żołnierzy podczas walk, więc się znam, ale potrzebny jest mi pomocnik, który zna się na rzeczy, ale boję się, że go zaatakujecie. Poza tym potrzebne mi są odpowiednie warunki i zioła, aby złagodzić ból, lub podtrzymać ich w nieprzytomności, a potem ich wybudzić.

- Ten... To chodź za mną. - powiedział po czym wszedł do drugiej izby.

Pożeracz poszedł za nim.

To była kuchnia. Kilka krzeseł, szafek, sztućców, mis itp, a oprócz tego stół. A na nim kolejny wieśniak. W brzuchu miał strzałę, nogi i ręce podrapane i silnie okaleczone. Jęczał z bólu.

- Bandyci?
Położył swoje przyrządy na stole i przygotował zioła. Zaczął przyglądać się ranom i analizować poziom obrażeń nóg, obawiał się, że trzeba będzie je amputować, ale jeszcze nie chciał o tym powiedzieć i straszyć pacjenta.
- Mam pozwolenie na przysłanie swojego pomocnika?

Nogi były poranione, ale nie aż tak, żeby amputować.
Wieśniacy zgodzili się.

Morrison wziął jednego z wieśniaków, aby mu powiedzieć, kim tak naprawdę jest jego pomocnik na podwórzu.
- Ważne, abyś nie chciał zabić mnie i jego, może i jego wygląd odstrasza, ale ale pozory zawsze mylą.

- No... dobra.

Zagwizdał.
- Poznajże Moritza! Ale masz nie krzyczeć i go nie atakować. To był mój kumpel, ale został zabity przez nekromantę i ożywiony, ale zabiłem go i teraz jest przy mnie.

Szkielet pojawił się i wszedł do kuchni. Ranny nawet nie zareagował.
Wyjął mały nóż i zapytał:
- Obcinamy?

- No coś ty! Odłóż ten nóż, rany są za małe, jakbyś mógł, to przynieś mi wodę i pijawki, z tego co widzę, zrobił się krwiak - rozkazał mu.

- Niech pan się nie martwi, mój kumpel widział dużo strasznych rzeczy - próbował uspokoić pacjenta.

Przygotował środki znieczulające z ziół.

Nie było po co go uspokajać - stracił przytomność.
A szkielet poszedł do pobliskiego stawku nabrać wody i pijawek.

- Dobrze, że usnął.
Specjalną maścią posmarował okolice strzały, aby łatwiej się wyjęła i próbował ją wyjąć. Przygotował opatrunki i czekał na swojego kompana.

Strzała miała zakrzywiony grot. Każda próba wyjęcia jej powodowała obrażenia i ból u pacjenta.

Doktor wyjął nóż i naciął skórę przy grocie, potem ją wyjął, po czym przyłożył opatrunek na ranę pacjenta ignorując fakt, że krew trysnęła mu na maskę, czekał na szkieleta, aby poprowadzić dalszą część operacji.

No udało się, ale ból obudził pacjenta. Szkielet wrócił z wiaderkiem pełnym wody i pijawek.

- Dobryś kumpel, Heinrich. Zamocz opatrunki w wodzie - powiedział mu.
Dał do ust rannemu pas i powiedział:
- Ugryź, może trochę poboleć.
Posmarował mu rany maścią.
- Możesz podawać pijawki!

- Ssij. - powiedział do jednej z pijawek i potem przystawił ją do rany.

- No dobra, Heinrich. Przystaw może do tego krwiaka jeszcze ze dwie, poczekamy, zdezynfekujemy rany, założymy opatrunki i po sprawie. Potem się dowiemy, co go tak poszarpało - powiedział do niego.
Czekał, aż krwiak zniknie i pijawki się napiją.

Krwawienie ustało, ale pacjent stracił sporo krwi.

- To co, Heinrich, transfuzja? - zarechotał - podaj mi wyciąg z Karkaczanu, który powinien oczyścić rany z bakterii oraz powinien poprowadzić proces odnawialny krwi.
Zdjął pijawki, które się najadły.

- Nie ma.

- No stary. Trzeba będzie użyć starych metod, można oczyścić rany za pomocą rozżarzonego żelaza. Idź się zapytaj, czy ranny miał kontakt z ziemią, mógł wdać się tężec.

Wrócił z rozżarzonym kawałkiem żelaza.

- Jak ja cię stary lubię, miał styczność z ziemią?

- Nie powiedzieli.

Tymczasem Dracula dotarł na obrzeża chat.

Wyjął pasek z ust wieśniaka
- Zabrudziłeś rany ziemią?

- Ja... nie... chyba.

- Wiesz, co cie zaatakowało? Muszę to wiedzieć!

- Nie wiem... Dostałem strzałą kiedy chodziłem po lesie.

- Jak to sie stało, że masz podrapane nogi? Pokaleczyłeś się o krzaki?

- Tak.

- Czy jedne z tych krzaków nie miało liści, za które miało zielone-czerwone ciernie i kolce?

///Halo?/////

/ Ja też halo .

//Kuby ni ma.//

Obudził się gdzieś nieopodal tamtych osób. Zdziwiony obecną sytuacją pomyślał "ehh... chyba znów się schlałem w karczmie i budzę sie w głuszu..."

- Nie.

Dracula widział zarysy budynków i słyszał odgłosy wydawane przez ludzi...

- A czy nadepnąłeś na roślinę koloru czerwonego, która ma główkę w kształcie stożka?

- Nie wiem.

- Czy podczas chodzenia poczułeś bolesne ukłucie, a potem rwący i kujący ból?

W tym samym czasie nie daleko przechodził Hans ciągnący jakiegoś związanego bandytę
- WYPUŚĆ MNIE
- Cicho zesz przyciągniesz wilki a po za tym masz szczęście że koleś płaci za ciebie więcej jeśli sprowadzę cię żywego do niego

- Tak.

// No szkoda, że nie napisałeś gdzie go złapałeś, ale ok. No i poza tym JA nim steruję ;-;
Bandyta wyrywał się, ale zamilkł.

- To masz przesrane, koleś!
Szukał na jego stopach rany, z której mogła lać lub odznaczyła się zielona maź.

Na stopie była rana, ale nie było zielonej mazi.

- Moritz, podaj mi kawałek rozżarzonego żelaza.
Wiedział, że jeżeli nadepnął na Stożkowca Oszukańczego, z przypalonej rany zacznie lać się zielona maź.

- Słuchaj to nic osobistego a jeśli to poprawi ci humor ja w najlepszym wypadku pożyje rok, dwa
i skończę martwy w jakimś rynsztoku dla szczurów na pożarcie
Układa bandytę pod jakieś drzewo i siada na przeciwko