//Już widzę twarz Raya//

Rohan

Kiedy wreszcie ją zdjął, twoim oczom ukazała się jego poraniona, pełna blizn twarz z kawałkiem blachy w czole.
- chcesz wiedzieć skąd mam te blizny?

//Koty//

Rohan
-Nie będę kłamał jeśli powiem, że tak. Nawet mnie zaintrygowałeś...

Rohan

- lata temu, gdy byłem łasy na pieniądze, trafiłem do gangu - usiadł na fotelu. - była to grupa ludzi którzy ścigali anomalie. Pół ludzie, mutacje, albo tacy z mocami, trochę tego było. Powtarzano nam, że oni nie myślą, że nic nie czują. Nie chciałem w to wierzyć. Każdej nocy dyskretnie pomagałem im uciec, samemu ryzykując życiem, ale nigdy mnie nie złapano. Jednak pewnej nocy usłyszałem coś w pokoju na dole. Zszedłem tam, myśląc, że to mój kot znów się obudził, ale to nie był on. To było... coś, co sam wypuściłem. Rzucił się na mnie i zaczął szarpać pazurami moją twarz, rozrywając mięśnie na strzępy. Jej Towarzyszka dokończyła ich wspólne dzieło tą blachą - przejechał ręką po błyszczącym kawałku metalu. - tego dnia zrozumiałem, że te potwory nie mają nic wspólnego z człowieczeństwem. Okaż im litość, a one okaleczą cię dla zwykłej zabawy

Rohan
Czy on się zaczął pocić?
-Och.. To naprawdę wzruszająca historia.. Tak..
Zmieszał się trochę. Chociaż to naprawdę to mało powiedziane. Zamilkł na drobną chwilę i odezwał się po chwili
-Naprawdę ci współczuje.. Ta... Nie wiem jak ci poom.. Ó-c.
Najwyraźniej słowo pomoc także mu było obce

Rohan

- wszystko w porządku?

Rohan
-Tak tak! Na pewno nie jestem krwawą bestią i doświadczonym zdrajcą! Nie musisz się o to martwić
Zaczął się nerwowo śmiać.

Rohan

- aha... - pokiwał głową niezbyt przekonany. W końcu założył maskę i zaczął kierować się do wyjścia.
- co do tego atramentu... może kiedyś ci o niej opowiem - wyszedł.

Rohan
-Uff
Otarł czoło z potu.
-Teraz jeszcze wymyślić jak zmienić się w wampira i wnoszę się z tej rudery!
Spróbował delikatnie pociągnąć za swojego palca.

Rohan

Strzeliłeś palcem. O dziwo, dopiero teraz zauważyłeś, że znów miałeś kły, ale jakoś nie miałeś ochoty na krew.

Rohan
-Nie wiem czemu dzisiaj jestem taki tępy...
Stwierdził i poszedł po walizkę by spakować swoje rzeczy do niej. Zamierza chyba skierować się do Londynu..

Rohan

Walizka nie chce się domknąć.

Rohan
Spróbował poszukać drugiej walizki.

Rohan

Znalazłeś trochę mniejszą czarną skórzaną walizkę.

Rohan
Spróbował ładnie a równocześnie jak najbardziej ekonomicznie zapakować swoje przedmioty.

//Ekonomia walizek//

Rohan

Udało się. Poczułeś się dumny ze swojej kreacji. Nagle z cienia wyszedł ten staruszek, co wcześniej cię niepokoił.
- no witam Noiverku. To znowu ja

Rohan
-Rzeknij mi czy też jesteś wampierzem bo z tego co pamiętam to mam też możliwość teleportacji z cienie.

Rohan

- nie, gdzie tam znowu - wyciągnął rękę przed siebie z dość sporym zegarkiem na nim. - czasoprzestrzenny manipulator materii. Cwane cacko

//A nie wirów?//

Rohan
-Dobrze. Wybacz, że ciągle pytam.. Ale czemu ten znak na mojej dłoni znikł? Ponoć miałem nawalać się z batalionami piekielnymi...

//To już nie będziesz//

Rohan

- a co chcesz? No dobra! - wycelował w ciebie jakimś urządzeniem i nagle zjawiłeś się... W magazynie?
- czerwony alarm! - rozległ się głos z megafonu. - bestie przebiły się przez filtr. Powtarzam, wydostały się... To nie jest próba do ku*wy nędzy!

//Dalej na Phobos