Zder

- najpilniej strzeżone więzienie na świecie - stwierdził policjant. - albo schronisko. Jak wolisz

Emma

- Francis, łowca anomalii. Te wszystkie osoby o nietypowych zdolnościach bardzo mnie intrygują - przechylił głowę. - ale nie są zbyt skorzy do współpracy

Emma
- Jestem Emma. Jestem ogrodniczką i obecnie szukam zatrudnienia.

Zder

- Daleko jeszcze?

Emma

- nie masz jakiś nietypowych zdolności? - zapytał nagle.

Zder

Nie odpowiedzieli ci.

Emma
- Nie. Jestem po prostu zwyklą nastolatką z tragiczną przeszłością. - skłamała najbardziej wiarygodnie jak się da.

Zder

- Daleeeeeko jeszcze?

Emma

- na pewno? - uśmiechnął się. - każdy tu ma jakąś zdolność. Jeden potrafi zmienić się w smoka, drugi gada z futrzakami, a ty nie pitrafisz nic?

Zder

Nadal ci nie odpowiedzieli.

Emma
Bierze kolejnego łyka herbaty

- Jestem tylko przejazdem, więc praktycznie nikogo nie znam. Wiem, że tu interweniowała policja.

Zder

Zaczyna wierzgać, jakby dostał padaczki.

Emma

Nieznajomy wziął głęboki wdech. Zaczął wyciągać rękę w twoim kierunku, ale przerwał, kiedy kasjerka go wywołała.
- panie Francis, kawa gotowa!

Zder

Oberwałeś kolejnym ciasteczkiem.
- aktorstwo dwa na dziesięć - stwierdziła policjantka. - wiesz ilu gości przed tobą próbowało nas złapać na ten trik?

Zder

- Daleko jeszcze? - sięgnął głową w stronę ciastka

Emma
Zaczęła się rozglądać
- Gdzie moja skrzynka z narzędziami?

Zder

Ciasteczko przykleiło się do różowej masy na tapicerce.

Emma

Francis wstał od stołu. Przypomniało ci się, że skrzynka została przy ścianie.

Emma
Wypija herbatę i próbuje niepostrzeżenie wyjść

Emma

Udało ci się. Kątem oka widziałaś jak zamaskowany typek obserwował każdy twój krok.

Emma
- On mnie obserwuje
Biegnie w kierunku ściany przy której zostawiła narzędzia

Zder

I tak próbuje spożyć ciastko.

Emma

Kiedy tam doszłaś, człowiek z pokoju, ubrany w sweter i dres murował dziurę w ścianie. Skrzynka leżała tuż obok, wypolerowana na błysk.

Emma
Podnosi skrzynkę
- Dobrze, że jest cała. Czy to pan ją wypolerował?

Emma

- tak, wyczyściłem ją. To twoja skrzynka?

Emma
- Tak. Dziękuję panu.
Wyciąga z portmonetki 10 funtów i daje temu panu

Emma

Oddał ci te pieniądze.
- jak już chcesz je wydać to na coś pożytecznego!

Emma
- Rozumiem. Życzę panu miłego dnia. :)
Bierze skrzynkę, chowa pieniądze do portmonetki i sprawdza, czy ten dziwak, co się podaje za łowcę anomalii ją obserwuje

Emma

Był przy sklepie zoologicznym. Cały czas wpatrywał się w ciebie, stojąc w kompletnym bezruchu.

Emma
Udając, że go nie widzi idzie ponownie do kawiarni

Emma

W kawiarni go na szczęście nie było.

Emma
Podeszła do kasjerki
- Co to za dziwak?

Emma

- kto? - widocznie nie załapała o kim mówisz.

Emma
- Ten Francis. On mnie obserwuje.

Emma

- pewnie ci się wydaje. Francis to dobry chłopak, nigdy nie sprawiał problemów - uśmiechnęła się. - i zostawia duże napiwki

Emma
- Ten łowca anomalii może być groźny dla mnie. A sama nie posiadam mocy.

Emma

Kasjerka spojrzała na ciebie z politowaniem.
- on? Zagrożeniem? Chyba żartujesz...

Emma
- Niech pani mi powie o tym łowcy anomalii wszystko co pani wie.

Emma

- zwykły chłopak. Szuka osób o niezwykłych umiejętnościach i pisze o nich książkę. Potrafi wyczuć osoby które mają moc - uśmiechnęła się. - ale skoro ty nic nie potrafisz to pewnie wpadłaś mu w oko

Emma
- Dobra, przyznaję się. Mam moce, ale służą mi jedynie jako pomoc w ogrodnictwie. I dlaczego on nosi taki dziwny strój oraz broń?

Emma

- nie wszyscy używają swoich mocy w dobrym celu - stwierdziła.

Emma
- Cóż, to ja się będę zbierała. Do widzenia.
Wychodzi

Emma

W progu stał ten zamaskowany typek.

Emma
Była nieco zaskoczona
- Dzień dobry panie Francis

//Co ze Zderem?//

//Dalej próbujesz zjeść tamto ciastko\\

Zder

Jakiś sporych rozmiarów wąsaty robak wlazł ci na ciastko, kiedy miałeś je w pysku.

Emma

- dzień dobry. Jak ci na imię?

//Jak o kimś zapomniałem to się dopominajcie. Zdarza mi się

Emma
- Na imię mi Emma. Widzieliśmy się dzisiaj w tej kawiarni.

Emma

- i wtedy też uciekłaś. Dlaczego? - przechylił głowę.

Emma
- Przeraziłam się pana i poza tym musiałam wracać po moją skrzynkę z narzędziami.

Emma

- świetnie wam idzie! - usłyszałaś kasjerkę za plecami. Facet się roześmiał. - wystraszyłaś się mnie? To urocze

Emma
- Pana praca jest chyba niebezpieczna. Czy pana nie zaczepiają losowe osoby na ulicy z powodu stroju?
Wie, że się pakuje w romans, ale chociaż próbuje wyjść z tego cało.

Zder

I dobrze. Więcej białka.

- Daleko jeszcze?

Zder

- tak! - krzyknęła policjantka. Robaczek syknął po czym wskoczył ci na twarz, łaskocząc swoimi długimi czułkami.

Emma

- strój jest mi potrzebny podczas moich... "Polowań" że tak powiem - wyciągnął z kieszeni notes i długopis. - nie chciałabyś pochwalić się swoimi mocami?

Zder

Zaczął się głośno śmiać.