Stepanov
Postanowił się cofnąć do jaskini by przygotować pokeballa.

Stepanov

Sceptile biegł Właśnie w tym kierunku. Powalił cię na ziemię. Na szczęście Henryk odwrócił jego uwagę, rzucając w niego kamieniem.
- chodź tu po mnie!

Stepanov
Spróbował sięgnąć po pokeballa z Charmeleonem.

Stepanov

Z pokeballa wyszedł nie Charmeleon, ale Growlithe. Tymczasem Sceptile zajął się Henrykiem, który uciekł mu z pola widzenia.

Stepanov
-Chodź szybko Growlithe. Zaraz z naszego znajomego Sceptile zrobi sałatkę jeśli się nie pospieszymy.
Pobiegł za Henrykiem.

Stepanov

Growlithe szczeknął w odpowiedzi. Na szczęście Henrykowi jeszcze nic się nie stało, ale Sceptile trzymał go za koszulkę. Twój pokemon odpowiedział ogniem, który lada moment spłoszył przeciwnika.
- Dzięki, myślałem że już po mnie - odetchnął z ulgą.

Stepanov
-To ja dziękuję tobie oraz Growlithowi.

Stepanov

Zanim zdążył się odezwać, Sceptile wrócił. W dodatku miał towarzystwo, w postaci Rhydona i Flygona.

Stepanov
Sięgnął po pokeballa licząc, że trafi na Gyaradosa.

Stepanov

- Stop! Do reszty was pogięło!? - usłyszałeś czyjś znajomy głos...

Stepanov
-Hmm?

Ray

Zza krzaków wyszedł Ray.
- Rany, muszę w końcu wprowadzić lepszy ustrój polityczny - pogłaskał Flygona. - spokojnie, są po naszej stronie - spojrzał na was. - co tak długo?

Stepanov
-No cóż. Coś nas zaczepiało w jaskini.

Stepanov

- no to mieliście szczęście. Tamci nie byli tak łaskawi - Flygon zaczął cię obwąchiwać. - niestety, tak to już jest. Trzeba chronić ten świat przed ludźmi. Tak przynajmniej uważał mój poprzednik

Stepanov
-Który poprzednik?

Stepanov

- poprzedni władca. A zarazem mój ojciec. Biedak nie wytrzymał stresu i przeszedł na wczesną emeryturę, zostawiając władzę mi, kiedy miałem zaledwie dwanaście lat - Flygon zaczął się do ciebie łasić.

Stepanov
-Chodzi o władzę nad czasem? Czy o coś innego?

Stepanov

- o władzę nad pokemonami. Nad czasem można łatwo zapanować - Flygon podniósł cię i posadził na swoim grzbiecie. - chyba cię polubił - zaśmiał się Henryk.

Stepanov
-No widzę sam przecież.

Stepanov

- radzę ci nie schodzić. Tutaj pokemony raczej nie przepadają za ludźmi - spojrzał wymownie na Rhydona, który jakby zrozumiał go bez słów, bo złapał Henryka i posadził na głowie. Twój Growlithe szczeknął, najwyraźniej zazdrosny.

Stepanov
-No wybacz Growlith, ale to nie od mnie zależne.

Stepanov

Chyba zrozumiał, przynajmniej tak ci się wydawało. Pokemony ruszyły naprzód, przechodząc przez gęstwinę.
- ustalmy coś sobie, lepiej abyście nie wyciągali pokeballi. To może być najgorsza rzecz, jaką teraz zrobicie, jasne? - Ray spojrzał na ciebie - mówię poważnie, oni mogą was źle zrozumieć. A wtedy raczej nie pomogę

Stepanov
Schował pod kurtkę swój pas z pokeballami.

Stepanov

W końcu doszliście na dużą polanę gdzie spał legendarny Yveltal.
- a ten znowu śpi - Ray się zaśmiał. - nic innego ostatnio nie robi. No to kto z was chce go obudzić? -
- ja nie - Henryk pokręcił przecząco głową.

Stepanov
-Najwyżej zdechnę.

Stepanov

- no to powodzenia - Ray usiadł po turecku. - szkoda że nie mam popcornu

Stepanov
No cóż czeka aż Flygon go postawi.

Stepanov

Flygon delikatnie posadził cię na ziemi.

Stepanov
No cóż podszedł do tego wielkiego śpiocha licząc na to, że nie zostanie zabity.

Stepanov

Yveltal nie zareagował.
- może go szturchnij? - zaproponował Ray.

Stepanov
Postanowił zaryzykować.

Stepanov

Yveltal jęknął, ale nadal się nie obudził.

Stepanov
Nadal próbuje go delikatnie szturchać.

Stepanov

Zmarszczył brwi, ale ani myślał o pobudce.

Stepanov
-Coś się ostatnio działo, że taki ospały?

Stepanov

- pomyślmy. Zeżarł tonę bananów, zobaczył przyszłość, pokłócił się z Zekromem. Powodów jest wiele - wzruszył ramionami, podczas gdy Yveltal otworzył wreszcie oczy i spojrzał na ciebie.

Stepanov
Liczy, że zachowa swoją rękę.

Stepanov

Yveltal spojrzał na Raya groźnie, praktycznie ignorując twoją egzystencję.
- dobra, dobra! Miałeś rację! Zrobiłem to, bo i tak byście się nie zgodzili! Ty i ta cała narada! Wielkie mi halo! - Yveltal warknął. - i co z tego? Nawet teraz mogę skopać ci tyłek! - pokemon znów warknął, tym razem głośniej. - a co miałem niby zrobić? Powiedzieć prawdę i skończyć na dnie morza? Sam pamiętasz reakcję Zapdosa. "Jeżeli to prawda, to rozszarpię go na strzępy". Oczywiście, najlepiej się przyznać i dać się zabić. A niby co innego miałem zrobić? - Henryk zeskoczył z Rhydona i podszedł do ciebie.
- on rozumie tego pokemona, czy to ja mam omamy?

Stepanov
-To chyba normalne.

Stepanov

- ale po co ci on? - Yveltal warknął, po czym spojrzał na ciebie.
- Stepanov, Yveltal chce z tobą gadać

Stepanov
-Jasne.

Stepanov

Yveltal warknął.
- pyta cię, czy to ty znasz jakąś dziewczynę która gada z pokemonami. I nie, nie chodzi tu o Helenę która gadała do swoich pokemonów

Stepanov
-Nie. Sam znam tylko jedną kobietę.

Stepanov

Yveltal znowu warknął. Ray stanął między tobą a nim.
- dotknij go, a dowiesz się czemu nazywają mnie nadchodzącą apokalipsą - Yveltal widocznie nie wziął go zbyt poważnie, bo chwycił cię ogonem, po czym odleciał, ciągle warcząc. Byliście coraz wyżej, na oko kilka tysięcy metrów. Upadek na pewno byłby bezbolesny.

Stepanov
-Hmm. Ciekawe...

Stepanov

W końcu dolecieliście do jakiejś góry. Yveltal cisnął tobą o skalne podłoże, po czym przygniótł skrzydłem, żebyś nie uciekł, po czym wlepił w ciebie swoje ślepia.

Stepanov
No cóż. On nie ma chyba innego wyboru niżeli też się patrzeć...

Stepanov

Przechylił głowę na bok. Możnaby stwierdzić, że wygląda nawet przyjaźnie.

Stepanov
-Mogę spytać po co mnie tutaj Przyniósłeś?

Stepanov

Warknął.