Przeciął Twoją dłoń, a Ty poczułeś ciepłą krew wypełniająca ranę. Po chwili tą samą klingą przeciął dłoń drugiego członka rytuału.
- Złączcie swą krew. - poinstruował Was Mag, na chwilę przerywając inkantację.

A więc pora to zrobić.

Tak się stało i Wasza połączona krew spadła na sarkofag, chwilę po tym, jak niezależnie spadła ona z Waszych dłoni. Ty zaś poczułeś dziwne mrowienie w całym ciele.

Czekał.

Właściwie to z każdą chwilą mrowienie ustępowało, zaś w Ciebie wstępowały nowe siły. Jednakże, sądząc po wyrazie twarzy swego towarzysza, w jego wypadku było wręcz przeciwnie.

No, sam został wybrany. Jego problem.

Magiczny zaśpiew skończył się tak nagle, jak się zaczął, a więc i rytuał dobiegł końca.

-To koniec?

- Nie było tak ciężko, nieprawdaż?

-Nawet trochę za łatwo.

- Uważasz, że Cię oszukałem? - spytał zirytowany Mag.

-Nie zrzucam winy na ciebie. Jestem ci wdzięczny za to.

- W takim razie idź przekazać swym ludziom dobrą nowinę.

-Lepiej ją pokazać.

- Więc wynoście się z lasu. - odparł nieco ostro.

//Raczej niemożliwe jest jego zabicie?

//Nie wiem czemu am to zrobić, ale spróbować zawsze można.//

Ruszył ku wyściu.

Od razu po opuszczeniu krypty, zostałeś otoczony kordonem Twych jakże ciekawskich podwładnych.

-Zbieramy się. To koniec naszej klątwy.

- Już? Tak po prostu? - spytał ktoś.

-Oby.

Zawierzając w zupełności Twoim słowom, zaczęli oni zbierać ekwipunek, aby opuścić przeklęty las.

On miał przy sobie wszystko, więc...

Więc pora ruszać, pójdą za przywódcą, a nie w samopas.

Ruszył więc przodem
//Kończymy ten wątek? Nie chciałbym robić drugiego Ur i Krzyzbobra.

Doszliście wreszcie na granicę lasu, od wielu, wielu lat także na granicę Waszej egzystencji, Waszego domu. No, przynajmniej do dziś. O ile większość miała opory, sądząc że to jakiś podstęp lub pułapka, a Wy zginiecie po przestąpieniu granicy lasu, to jeden śmiałek przeskoczył na drugą stronę i... nic się nie stało. Padł on na ziemię ze szczęścia, śmiejąc się donośnie, pozostali poszli w jego ślady z mniejszymi lub większymi oporami.

Sam czekał, aż jego ludzie wyszli pierwsi z lasu.

Wszyscy to zrobili, a część z nich spojrzała teraz na Ciebie, czekając aż do nich dołączysz.

A więc do nich dołączył.

//A byłem pewien, że coś odje*iesz i odeślesz tylko ich, a sam zostaniesz na straży sarkofagu :V//
Tobie także się udało bez żadnych trudności.
- Cholera, zapomniałem noża. - mruknął stojący obok Ciebie żołnierz i udał się w kierunku lasu, jednakże został powstrzymany przez coś w stylu niewidzialnego pola siłowego, niczym wcześniej, z tym że wtedy nie pozwalało one Wam wyjść, a nie wejść.

-A teraz to jest ciekawe.

- No to... Co robimy?

-Czy ktoś zostwił tam coś wartościowego, lub chciałby wrócić?

Z pewnością każdy coś zostawił i każdy nie chciał wrócić, jednakże fakt, że nie było tam pewnie nic innego sprawił, że wszyscy zgodnie uznali, że wolą zostawić to miejsce za sobą.

-A więc ruszamy... przez ten czas wiele się zmieniło zapewne. Jakieś znane nam miasto może?

- Ruhn?

Poszukał wzrokiem Jerevi'ego.

Oczywiście, był tutaj z Tobą.

-Masz nowszą wersję mapy?

- Nowszą? Czyli jaką dokładnie?

-Z twoich czasów.

- Chyba coś się znajdzie. - odparł, gmerając w torbach noszonych na plecach i przy pasie.

Poczekał.

Po chwili szukania wręczył Ci zwój pożółkłego pergaminu.

-Dziękuję.
Rozwinął go. Najpierw spróbował zlokalizować znane miejscowości, a później zobaczyć na te nowsze.

Wedle obu map, nic nie ubyło, a nawet i przybyło.

Na przykład?

Takie Linest na przykład. Albo Nowe Gilgasz.

-Rozbudowali się skubani. Czyli Ruhn?