Zmarszczyła lekko brwi, jednak po chwili namysłu postanowiła ruszyć w dalszą drogę, nie zastanawiając się nad tym dziwnym zjawiskiem. Pewnych rzeczy zapewne lepiej nie wiedzieć.

Po jakiejś godzinie niezbyt interesującego marszu natknęła się na udeptaną ścieżkę, biegnącą z południowego wschodu na północny zachód. Przynajmniej ograniczało to wybór kierunku...

Zatrzymała się przy ścieżce i spojrzała, najpierw w jednym kierunku, później w drugim, oceniając czym (pomijając oczywiście sam kierunek) się od siebie różnią.

Na północnym zachodzie była w stanie dostrzec jakiś przydrożny budynek, może kapliczkę czy zajazd. W przeciwnym kierunku nie widziała nic ciekawego, choć była to najprawdopodobniej wina przysłaniających krajobraz pagórków.

Po krótkim namyśle ruszyła na północny-zachód. Lubiła podróżować samotnie, jednak jeśli miała wybór, wolała się nie oddalać od śladów cywilizacji. Zbliżając się do budynku znów pozwoliła oczom zapłonąć krwistą-czerwienią, by sprawdzić czy nie ma jakichś istot żywych.

Z budynku dobiegały różne zapachy, w tym jakiś należący do istoty ludzkiej. Wzrok i słuch nie dostarczyły jej żadnych istotnych informacji.

//Ekhem... Chodziło mi też o tę część wzroku widzącą szlaki energii istot żywych czy jak to zwał.
Jeśli ktoś tam był to powinna widzieć jakieś ślady. Ten zmysł też niczego nie pokazał?

//Jak wynika z zapachu, ktoś tam na pewno jest, choć nie ma pewności ilu//

Źrenice zwężyły jej się nieco, dopuszczając ten rodzaj wzroku, w którym widziała szlaki energii istot żywych. Zapach podpowiadał jej, że ktoś tam jest, chciała więc zobaczyć ile jest tych szlaków (czyli również ile osób). //Tym razem jest chyba precyzyjny opis o co mi chodzi?

Zdołała wyczuć parę niezbyt świeżych szlaków, jednak wszystkie albo biegły do budynku i z niego wychodziły, albo zaczynały się i kończyły na nim zataczając pętlę. Toteż nie potrafiła jasno stwierdzić, ile osób znajduje się w jego środku, acz raczej nie była to jakaś wielka liczba, gdyż wtedy szlaków byłoby znacznie więcej.

Mruknęła coś niewyraźnie pod nosem, po czym zaczęła się powoli zbliżać do budynku, nadal mając wyostrzone zmysły w razie czego, jednak będąc gotową na przykład zgasić swoje krwisto-czerwone spojrzenie, w razie, gdyby miał ją ktoś zobaczyć.

Powoli bo powoli, ale w końcu znalazła się przed wejściem do budynku. Drzwi były podwójne, wykonane z ciemnego drewna i okute jakimś metalem. Wyglądały na zamknięte a przy tym ciężkie do wyważenia.

Zbliżyła się do drzwi, a następnie przyłożyła ucho do miejsca, gdzie powinna znajdować się szpara międzydwoma skrzydłami i wytężając słuch spróbowała usłyszeć cokolwiek ze środka.

Usłyszała czyjeś kroki, które w pewnym momencie jednak ucichły pozostawiając jedynie martwą ciszę.

//Raczej jej zmysły nie są aż tak wytężone, aby usłyszeć takie rzeczy jak oddech czy bicie serca zza drzwi, co nie?//

//Bicia serca raczej nie, jeśli nie wali komuś jak szalone. Oddech raczej by usłyszała.

Po wytężeniu słuchu udało jej się dosłyszeć także czyjś miarowy oddech.

Odsunęła się od drzwi na kilka kroków wstecz. A więc na pewno ktoś tam jest obecnie... stwierdziła w myślach, wpatrując się uporczywie drzwi, niemalże przewiercając je wzrokiem na wylot (w przenośni, tego akurat nie potrafi zrobić). Co teraz powinna zrobić? Zapukać, a może się oddalić? Znając swój talent do odszukiwania problemów ta osoba mogła nie być jej zbyt przychylnie nastawiona... Źrenice zwężyły jej się już maksymalnie (trochę jak wężowe szparki), a tęczówki zdawały się wręcz płonąć, gdy spróbowała wyczuć do jakiej rasy może należeć istota po drugiej stronie drzwi. Raczej powinien to być człowiek, ale przecież pewności nie miała...

//Takie rzeczy jak rasę wyczuwa tylko przy maksymalnym skupieniu. Wystarczyłoby, że zawiałby lekki wiatr, albo ptak by głośniej zakrakał, żeby jej się to nie udało. Ma to słabo wyćwiczone.

Mogła być pewna, że istota za drzwiami nie była demonem. A przynajmniej nie podobnym do tych, które dotychczas spotkała. Pachniała jak człowiek, chociaż z wnętrza budynku dobiegała także cienka aura magiczna.