Dolina będąca jedyną drogą z Verden do Karak'Akes.
W większości pokrywa ją tundra i wieloletnia zmarzlina. To skrajnie nieprzyjazne i surowe miejsce.
Do największych zagrożeń należą polarne wilki i niedźwiedzie, białe pantery, a także jormungary - wielkie, owłosione stawonogi drążące tunele pod powierzchnią zamarzniętej ziemi.
Lato trwa tu tylko dwa miesiące, a i tak jest wtedy strasznie zimno.
Poza zwierzętami zamieszkują tu także ludzie, którzy w miejscu gdzie kończy się Dolina zbudowali siedem miast, których wspólnotę nazwano Dekapolis.
Poza nimi w okolicznych górach zamieszkują Krasnoludy, które szczególnie upodobały sobie Grzbiet Świata - największy szczyt Elarid sięgający ponad dziesięciu tysięcy metrów nad poziomem morza.
Poza nimi w tundrze żyją specyficzni miejscowi, nazywani Barbarzyńcami z Sen'jinu. Sen'jin to nazwa Karak'Akes w ich języku.
Przyjeżdżają tu spragnieni wrażeń poszukiwacze przygód, ludzie chcący zamieszkać w spokojnym Dekapolis lub odkrywcy chcący zbadać tę dziką krainę.
Nie brak też kupców wymieniających luksusowe towary z Verden i Nirgaldu na ozdoby z kości miejscowych pstrągów.

Vader:
Godziny zmieniały się w dni, dni w tygodnie, ale w końcu dotarliście do Doliny Lodowego Wichru. Tylko gdzie dalej?

Swoją ekscytację na dotarcie tutaj wyraził jednym gestem- kolejnym łykiem ze swojej manierki.

- Stop! - ryknął kapitan wyprawy zatrzymując renifery, na których jeździliście zamiast konie zostawiając je gdzieś na pograniczu.

Zatrzymał się, przygotował swoją broń.

- Rozbijamy obóz. Dalszą wędrówkę podejmiemy za kilak dni. - stwierdził. - Poszukajcie jakiegoś miejsca na obóz.

Spojrzał na to, co robią jego towarzysze.
Sam poszukał miejsca, które zapewni dobrą kryjówkę i ma widok na całą okolicę.

Również szukali. A Ty widziałeś tylko śnieg.

Obserwował okolicę w milczeniu.

Zauważyłeś jak promienia słońca odbijają się od czegoś kilkadziesiąt metrów dalej.

Podszedł tam, trzymając w ręku broń.

Źródło. Znalazłeś źródło czystej wody uzyskanej z topniejących śniegów. Przez potok jaki tworzyło ktoś przerzucił pień. Albo sam tu upadł.

-Mamy źródło czystej wody!
Sprawdził pień.

Wydaje się bezpieczny. Ale tylko na kilka kroków, które postawiłeś. Trzeba by iść dalej.

Spróbował przejść dalej.

I wtedy pień zaczął się walić. A właściwe to się nie walił. Poza tym okazało się, że nie był to pień. Z kawałka drewna przeobraził się w ponad siedmiometrowego węża, który zaczął owijać Cię splotami swojego ciała.

Jest jakaś szansa na wydostanie się?
Starał się namierzyć jego głowę i rąbnąć to swoją magiczną bronią.

Mogłeś co najmniej kiwać głową i majtać nogami, bo ręce były unieruchomione. Zawsze można było też wezwać pomoc.

-Tak chcesz się bawić je*ana gadzino?!
Starał się wgryźć w cielsko węża.

Mogłeś połamać sobie zęby na jego twardej łusce, ale ktoś postanowił Ci pomóc. A mianowicie pozostałe Krasnoludy i Smoczy Człowiek.

-Dzięki za pomoc.
Starał się wydostać od niego.
-Jak ktoś ma ochotę mu przypier*olić z broni elektrycznej, to polecam swoją broń!

Wąż wcale nie rozluźnił uchwytu. Wręcz przeciwnie: zaczął wyduszać z Ciebie życie. A Krasnoludy i Smoczy Człowiek jak na razie nie dają rady w walce. Głównie badają przeciwnika.

//Mam jakieś opcje?

//Spróbować poluzować uścisk, zmotywować resztę do walki, nie dać się zabić...//

Starał się zluźnić uścisk.
-Dajcie tu ogień.

Krasnoludy machały toporami by zwrócić na siebie uwagę węża. Natomiast Smoczy Człowiek zionął wątłym płomieniem, czekając na jakieś wyjaśnienie.
Lekko rozluźniłeś uścisk, ale zbroja może zaraz puścić, a co za tym idzie ujdzie z Ciebie życie.

-Więcej tego! Jak będzie potrzeba, spalcie to!
Starał się obracać wokół własnej osi, żeby dzięki temu lekko się unieść.

Z paszczy Twojego smoczego towarzysza buchnął ogień, który zdziwił, ale też chyba zranił węża, gdyż ten zaczął się cofać rozluźniając przy tym sploty swojego ciała.

Korzystając z okazji, starał się uwolnić.

Udało Ci się wyswobodzić jedną rękę, a potem kolejną.

Starał się w całości wydostać.

Najpierw trzeba by zrobić coś z tym wężem, bo dalej już się nie wyplączesz.

Przygotował swoją broń i starał się wycelować w głowę węża.

Wycelowałeś, a stwór bardziej skupił się na nowych agresorach niż na przyszłym posiłku.

///Nawet stalowa czaszka i twarda skóra nie uchronią przed ciosem, wstrząs mózgu się pojawi tak czy siak u węża.///
Z pełnym impetem uderzył węża w głowę swoją magiczną bronią.

//A czy ja coś sugerowałem? ._.//
Stwór na pewno nadal jest żywy, ale oszołomiony. Mimo to wypuścił Cię.

Odskoczył od niego.
-Teraz wystarczy dobić.
///Myślałeś o tym dzisiaj, o godz. 11:23.

Tym zajęli się Twoi towarzysze. Smoczy Człowiek przerzucił węża na plecy, a Krasnoludy zaszlachtowały go toporami.

///Ha! Nie zaprzeczyłeś!
Odpoczął.

//Zaprzeczam.//
Odpocząłeś.

-Coś ciekawego znaleźliście?

Krasnolud splunął.
- Nic. Mroźne zadupie.
- Aż dziw, że niektórzy wybierają się tu w celach handlowych. - dodał drugi.

Kiwnął głową.
Następnie łyknął trochę swojego trunku.
-Warto wrócić do swoich.

- Sam wrócą. - mruknął Smoczy Człowiek, a po chwili rzeczywiście zauważyliście pozostałych z wierzchowcami i zapasami zmierzających w Waszym kierunku.

Oczekiwał, aż się zbliżą.

Zbliżyli się.

-I jak? Ruszamy dalej?

- Nie. Rozbijemy tu obóz. Tutaj noc zapada szybko. Bardzo szybko.

-Mamy dostęp do wody. Jakie wyznaczacie pierwsze warty?

- Dziś proponuję na ochotnika. Ale o tym jak rozbijemy obóz.