- Masz zadatki na polityka, ale jest jeden problem: Zanim doleci tu jakakolwiek flota, będzie już prawdopodobnie po was. Skontaktuję się z Federacją Marsjańską, ale raczej nie zaczną wojny tylko dla was - nastąpiła sekundowa przerwa - Namierzają mnie. Jesteście zdani na siebie.
Nastała radiowa cisza.

Do reszty oddziału:
-Boerzmy ich broń i spróbujmy dostać się na dół.

Oddział wyraził zgodę krótkimi sygnałami potwierdzającymi. Nagle wszyscy poczuliście silny powiew powietrza w stronę kopuły.

//Czyli do środla "bazy" , tak?
Odwracam się w tamtą stronę

Od kopuły dzieliło was jeszcze parę zakrętów, więc nic ciekawego nie zauważyłeś. Ale "wiatr" ciągle wiał.
- Otworzyli śluzę na oścież. Albo zrobili dziurę w kopule.

-Boję się, że to drugie...

- Więc lepiej też wiejmy.
Kliku członków drużyny chwyciło karabiny martwych już żołnierzy, a jeden wziął za ciebie ciało Arkdei.

Biorę jakiś karabin laserowy i kieruję się w stronę wind.

Jeden z androidów odstąpił ci karabin i wszyscy pobiegliście w stronę wind. Na drodze nie było widać żadnych sygnatur cieplnych, ale ktoś mógł się równie dobrze ukrywać przy użyciu pochłaniaczy ciepła.

Biegnę dalej uważając jednak na jakikolwiek ruch (poza oczywiście oddziałem)

Wiatr ciągle stawiał opór, jednocześnie utrudniając skuteczne słyszenie czy "węszenie". Ponadto musieliście stale się oglądać na siebie. Nagle zauważyłeś, jak wrogi żołnierz wypada zza rogu.

Celuję w niego i krzyczę:
-Rzuć broń i ręce za głowę

Nie dało się powiedzieć, czy usłyszał cię czy nie, gdyż wycelował w ciebie karabin. Nie zdążył jednak wystrzelić, gdyż w tym samym momencie laser przebił mu hełm.
- Albo był szalony, albo naprawdę chciał nas spowolnić - powiedział członek drużyny, który oddał strzał.

- W każdym razie musimy ruszać dalej
Powiedziałem wrazając do biegu.

Pobiegliście ponownie. Wiatr osłabł nieco, co oznaczało, że większość powietrza wydostała się już poza kompleks. Kiedy już byliście blisko wind zauważyłeś kilka sygnatur cieplnych nadchodzących z prostopadłego korytarza. Najwyraźniej nie chciało im się ukrywać.

Celuję w tamtą stronę przy okazji "wołając" windę (naciskając przycisk, oczywiście)

//To nie do końca tak wygląda... dołączę może uproszczoną mapę sytuacji//

//A ok. My jesteśmy tymi szarymi, tak?
Celuję w stronę tego korytarza dalej kierując się do wind.

//Pomarańczowymi :L Ale nie ma to raczej większego znaczenia.

Oddział do ciebie dołączył.
- Czy to na pewno dobry pomysł? Wystrzelają w ten sposób przynajmniej połowę z nas - jeden z androidów wyraził wątpliwość.

-Masz rację. Chyba lepiej zrobimy przygotowując się do odparcia ataku.

Zatrzymaliście się. Niestety to samo zrobił też wrogi oddział.

-Chyba musimy do nich jednak iść, tylko powoli. Ale tak właściwie, to jak widzieliśmy ProLife raczej nie dba o soich... Czy to może być ktoś inny?

- Wątpię - odezwał się RP12 - Wiedzą, że nie mamy innej drogi ucieczki. Mają nas w potrzasku. Pójdziemy naprzód, znajdziemy się pod ostrzałem. Zostaniemy, będą mogli nas zajść od tyłu - zamyślił się - Wszyscy tutaj zginęli mniej więcej jednocześnie, tak?

-Chyba, skoro wpuścili czad, to tak...

- W takim razie muszą mieć naprawdę dobrą wentylację. To może brzmieć głupio, ale gdybyśmy tak...

-Dobry pomysł.
Szukam jakiegoś wejścia do wentylacji.

Najbliższy otwór znajdował się parę metrów wgłąb korytarza. Raczej łatwo byłoby wejść do środka, gdyby nie znajdował się na wysokości około czterech metrów.

-Chyba musimy się podsadzić...

- Raczej tak, Kto idzie pierwszy?
Nikt nie chciał się zgłosić.

-Mogę ja.

- Dobra, podsadzę cię - odpowiedział RP12 - Kiedy znajdziesz się na górze, nie czekaj, tylko pełznij przed siebie. Ktoś i tak prawdopodobnie tu zostanie.

Wchodzę do wentylacji.

//Nie tak szybko :L//
Kolega z drużyny podsadził cię. Drzwiczki do szybu wymagały klucza... albo mocnego uderzenia.

Wybieram mocne uderzenie. Albo strzał z karabinu... (Jeśli mogę)

Mocne uderzenie wystarczyło do utorowania sobie wejścia.

Teraz próbuję przejść...

Udało ci się wczołgać do szybu.
- Chyba zaczynają coś podejrzewać. Spróbujemy się tu utrzymać.

TO-EEC1 siedział w swojej kwaterze, parę kilometrów pod powierzchnią miasta. Od jakiegoś czasu na Europie przebywało więcej żołnierzy niż zwykle, ale i tak było dość nudno. CFB001 nie było nigdzie w pobliżu. Android mógł zająć się uzbrojeniem i zapasami energii, lub wyjść na miasto i poszukać czegoś więcej do roboty.

TO-EEC1 sprawdził swój stan energii i baterie w karabinie.

Stan energii ciała wynosił 70%. Z karabinem było trochę gorzej, gdyż jedynie 59%. W czasach pokoju android nie miał powodu dbać przesadnie o takie rzeczy.

Wyszedł na miasto, taki stan energii powinien mu wystarczyć.

//100% energii ciała starcza na ile czasu?

//Zależy od... cóż, zużycia energii. Teoretycznie możesz przetrwać miesiąc, ale równie dobrze możesz przetrwonić baterie w jeden dzień, zwłaszcza podczas walki//

Miasto nie różniło się niczym od typowych siedlisk androidów. Przypominało nieco ogromne centrum handlowe, ale zamiast sklepów dookoła znajdowały się stacje naprawcze, salony gier i kina 5D.

//Niestety nie słyszałem o czymś takim jak kino 5D, mógłbyś mnie oświecić?

Rozglądał się za zleceniem. Ochrona kogoś, zabójstwo bądź zdobycie danych. Ewentualnie usunięcie danych.

//Jak wygląda sprawa handlu u androidów?

//Element sci-fi. Co do handlu, to jest to pewna odmiana socjalizmu. Za wykonywanie usług dla Sojuszu zwiększasz swój status społeczny, co pozwala ci nabywać większą ilość dóbr. Jeśli szukasz jakiegoś prywatnego zleceniodawcy, to lepiej pogadaj z jakimś człowiekiem//

//A tak w ogóle, zabrałeś ze sobą karabin?//

//To chyba oczywiste, że wziął karabin.
//Sojusz też daje jakieś zlecenia?

Spróbował przywołać swojego drona.

Nie zadziałało. Nagle w jego głowie rozległ się sygnał alarmowy.
- Uwaga, ogłoszony został alarm czwartego stopnie. Wszystkich cywili prosimy o zejście do niższych części miasta. Wszystkich zdolnych do walki prosimy o udanie się do hangarów i opuszczenie miasta. Wszystko w trybie natychmiastowym

Natychmiast udał się do hangarów i ponownie spróbował przywołać swojego drona.

//Jakaś rozpiska stopni alarmów?

1 stopień - Podejrzenie ataku terrorystycznego. Zachować ostrożność
2 stopień - Terroryści strzelają do wszystkich na ulicy. Nie wychodzić z domów
3 stopień - Szturm wrogiej armii. Ewakuować się
4 stopień - Broń masowego rażenia. Panika
5 stopień - Planeta wybucha. Zmówić elektroniczny pacierz

Zanim zdołał tam dotrzeć, znikąd podleciał do niego CFB001.
- Hej! Wiesz może, co się do jasnej cholery dzieje?

-Nie, wszyscy mogący walczyć mają stawić się w hangarze i opuścić planetę. Prawdę mówiąc nie widzę w tym większego sensu. - odpowiedział dronowi i dalej szedł szybkim krokiem w stronę hangaru.

//Wspominałem, że dron ma wbudowane działko z kilkoma nabojami?