Znajduje się na tej samej wyspie co Zamek przy Klifie. Mieszka tu mistrz właściciela Zamku przy Klifie - pewien Lord.
Zamek jest warowną twierdzą. Grube mury, blanki, małe okna i fosa. Stacjonuje tutaj kilkuset uzbrojonych i niebezpiecznych Orków. Podobno uprawia się tu też Magię Ciemności.

Jonathan szedł w kierunku twierdzy.

Zatrzymało Cię kilku Orków.
- Kim być?
- Po co przyjść?

-Bam i Bom! Jak miło was widzieć! Jonathan Waasi, uczeń waszego Pana.

- Eee... Eee... Eee?!
- Aaaaa! Wassi. Ty wejść. - powiedział drugi, który był bardziej rozumny i dał znak do opuszczenia bramy.

Wszedł i poszedł do głównej sali.

Wyjątkowo była pusta.

Więc udał się do jego głównego gabinetu.

Znalazłeś taki gabinet, ale był zamknięty od wewnątrz.

Zapukał trzykrotnie.

Usłyszałeś szczęk zamka i komendę:
- Wejść!

Wszedł do środka, a następnie się ukłonił.
-Mistrzu.

Mistrz siedział w wysokim fotelu, odwrócony do Ciebie plecami.
- Jakie wieści? - zapytał bez zbędnych wstępów.

-Plan został wykonany Mistrzu, Krasnoludy zostały zajęte walką z Orkami, przez co część z nich zginęła lub została ranna. Wiele orków zginęło... jednakże wcześniej udało mi się otruć ich główne źródło wody. Pijąc ją będą słabsi, przez co mniej skuteczni.

- Dobrze. Dobrze... Czy to wszystko?

-Właśnie... będziemy obserwować ich i szykować się na kolejny atak. Właściwie, to brakuje nam orków i bełtów zapalających.

- Orków nie można od tak, wyhodować, a bełty robi się wiele dni. Jeśli dam Ci środki wiesz, że porażka nie wchodzi w grę? - zapytał surowo.

-Wiem o tym, inaczej nie śmiałbym tutaj przychodzić Mistrzu.

- Otrzymasz bełty i Orków w ciągu dwóch tygodni. Jeśli to wszystko to możesz odejść.

-Jest jeszcze coś Mistrzu. Mój brat, Xavier.

- Co z nim? - zapytał nieco znużony rozmową.

-Severus szuka elfki, którą z nim widziano. Podejrzewamy, że wie gdzie on jest.

- Podejrzenia to za mało. - powiedział stanowczo. - Daj dowody, albo nie wracaj do tematu.

Kiwnął głową.
-Rozumiem, to wszystko.
Starał się plecami wyjść z pomieszczenia, twarzą do Mistrza.

Wyszedłeś z pomieszczenia, a Twój mistrz nie miał zamiaru Cię zatrzymać.

Skierował się ku wyjściu.

Udało Ci się wyjść bez problemu.

Wrócił do swojego zamku.

Trafiłeś tam bez problemu.
//Zmiana tematu. Zacznij.//

Brutus kroczył w stronę Pałacu.

Kroczyłeś tam iście epicko, aż trafiłeś pod bramę pałacu pilnowaną przez dwóch uzbrojonych po zęby Orków szerokich jak szafy trzydrzwiowe.

-Ja do Lorda.

Stali tak chwilę usiłując sobie przypomnieć kim jesteś. A potem jednego olśniło.
- Brutus? To Ty? - zapytał.

-Tak, gratuluję. A teraz mnie przepuście.

Odsunęli Cię, a po chwili, ten który Cię rozpoznał walnął Cię pięścią w twarz. Poczułeś ból, ale na szczęście nic nie było złamane.
- To za to, że nas opuściłeś jak ginęliśmy w walce z cholernymi Krasnalami! I za ten ukradziony kiedyś miecz. Teraz jesteśmy kwita.

Poruszył głową w ten sposób, by było słyszeć dźwięk podobny do tego, co słyszeć przy strzelaniu knykciami.
-Przynajmniej nie osłabłeś.
Następnie przeszedł, poszedł prosto do Lorda.

Trafiłeś pod drzwi, które jak zwykle, były zamknięte od środka.

Zapukał. Jednak w odróżnieniu od innych- pięciokrotnie, taki szyfr.

- Wejść. - usłyszałeś głos Lorda, a po nim szczęk zamków w drzwiach.

Wszedł do środka.
-Lordzie.

Lord jak zwykle siedział w fotelu, odwrócony do drzwi oparciem więc go nie widziałeś.
- Obyś miał dobry powód, by mi teraz przeszkadzać. - rzucił ostro, bez żadnych wstępów.

-Owszem mam... Henryku. Ten czarodziej zabity, a jego chatka spalona. Zgodnie z życzeniem.

//Hej, ale o tym nie zapomnij

- Dobrze... Dobrze... Coś jeszcze?

-Wiesz, że Jonathan nie poradzi sobie z krasnoludami, prawda? Potrzebuje do tego większej liczby orków, niż jest krasnoludów.

- Niech ich osłabi, a ja dobiję. Jeśli mnie zawiedzie musi zginąć. A czy masz jakieś wieści odnośnie jego brata?

-Zabiłem Pustelnika tym samym zmuszając go do tego, by ruszył w pogoni za zemstą. Co ułatwi Jonathanowi znalezienie go. Jedno jest pewne: Jest w formie, wytrenowany i gotowy do walki. Może to być cenny sojusznik, lub przeciwnik z którym trzeba się liczyć.

- Wiesz coś o aktualnym miejscu jego pobytu?

-Nie. Albo udał się w kierunku zachodnim, albo wschodnim.

- Oboje chcecie go tu sprowadzić, ale żaden z Was nie wie gdzie on jest. - powiedział bardziej do siebie niż do Ciebie.