Drzwi też znikły gdy tylko się zbliżyłeś ukazując ci.. spore pomieszczenie pełne otwartych skrzyń ze złotem, ozdobnych pancerzy ustawionych na stojakach, broni, diademów znalazł się nawet kostur wykonany z jakiegoś czarnego metalu, w górnej części pomiędzy "rogami" zawieszony był jakiś czerwony kryształ .

Spojrzał przelotnym wzrokiem po pomieszczeniu...
"Moje...Zaraz...Nie wezmę wszystkiego..."
Kostur postanowił sobie zostawić na koniec, najpierw chciał napchać torbę kosztownymi drobiazgami, niżeli złotem. Wiedział, że lepiej wziąć pełno małych i drogich kamieni niżeli napchać torbę złotem, a potem nic z tego nie mieć.
Zaczął napychać torbę i kieszenie.

Twoja torba i kieszenie stały się aż ciężkie od wszystkiego co miałeś teraz przy sobie, a skarbów nadal było całkiem sporo .

Rozejrzał się i nadal pozostawał pod postacią szczura.

"Jeszcze wezmę jaki pierścionek i naszyjnik dla driady..."
Począł szukać wśród kosztowności biżuterii.

Looty

Znalazłeś ładny srebrny pierścień ze sporym szmaragdem i wysadzany diamentami naszyjnik .

Kuba

Teraz dopiero dostrzegłeś że.. na polanie stało dziwnych lodowych figur, zobaczyłeś kilka kruków .

//Jak się zmienię w człowieka nie będę mieć ubrań, broni, ani reszty sprzętu?//

"Na pewno się ucieszy...albo uzna to za ludzkie śmieci i wywali mi z liścia..."
Zaśmiał się cicho chowając pod szatę, następnie podszedł do kostura i chwycił zań.

//Będziesz miał ubrane to co dana osoba//

Looty

Gdy tylko chwyciłeś kostur przeszyła cię jego moc a kamień zapłonął jasną czerwienią . Kostur był także niesamowicie lekki a u jego dołu dostrzegłeś ostrze .

W takim razie postarał się przyjąć postać człowieka.

Przybrałeś postać ostatnio widzianego... jednego ze strażników. Miałeś na sobie ciężką kolczugę i dziwny hełm .

Sprawdził czy ma przy sobie broń.

Przy twoim pasie wisiał toporek i jakieś dziwna kulka z zawleczką na górze .

"Musze to przetestować"
Stara się utworzyć płomyk na końcu kostura.

Powstały aż trzy, jeden spory nad kryształem i dwa na końcu rogów .

"Dobre..."
Zgasił płomień i skierował się ku wyjściu ze skarbca.

Stały tam drzwi, ale gdy tylko się zbliżył zniknęły, tak samo stało się z fałszywą ścianą . Po chwili stałeś w pomieszczeniu w którym zabito zamachowców . Strażnicy badali ich, jeden okazał się żyć i coś mamrotał .

//O hooy! Mam granat!//
Rozejrzał się za jakimiś ludźmi i spojrzał na miasto.

Zamachowiec już nie był jego problemem. Elf skierował się do wyjścia z fortecy oddając wcześniejszy klucz i wyrzucając stary kostur.

Looty


Kostur z hałasem wpadł do metalowego kosza, wyszedłeś z fortecy i zobaczyłeś że wojsko nawet nie trudziło się żeby gasić pożary . Szykowali statki którymi uciekną z kontynentu .


Kuba

Teraz dopiero zauważyłeś że wszystkie lodowe góry jakie obok stały to byli ludzie.. zamrożeni . Były ich wokół ciebie tysiące, gdy obróciłeś głowę w stronę miasta zobaczyłeś płonące ruiny, palisada była zawalona w wielu miejscach a do miasta powoli zbliżały się Ghule i Alghule .

Odszedł więc jak najdalej od miasta. Chciał jeszcze pożyć.

"Skoro płyną statkami, to co zrobią z końmi?"
Spytał siebie w myślach i zaczął szukać jakiego konia po mieście, który się scalił.

Kuba

Uciekłeś, trafiłeś do wielkiego lasu i po dłuższym marszu dotarłeś do dziwnego miejsca, były to ruiny wioski pełne Slaveńskiego wojska . Stu ludzi tworzyło tabór, ciebie zatrzymano bo uznali cię za jednego z uciekinierów z Argandorku .

//Kontynuujesz w "Mały Bór" w namiocie Pułkownika Andrewa Sakowicza //

Looty

Konie najwyraźniej wprowadzali na statki ale wpadłeś na jednego, uwiązany do drewnianego kołka desperacko próbował uciec od płonącego budynku .

"Nie ma sensu do niego podchodzić, nie teraz"
Skierował swój kostur w stronę budynku i postarał się zmniejszyć objętość ognia, do tego stopnia, że ten będąc wystarczająco mały - zgaśnie.

Tak też się stało ogień całkowicie zgasł i to dość błyskawicznie .

"Ciekawe skąd książę miał ten kostur...pewnie po poprzednim magu"
Podszedł powoli do konia i spróbował go uspokoić

Po dłuższej szarpaninie uspokoił się, dostrzegłeś jakieś zgarbione sylwetki które rozchodziły się po bocznych uliczkach .

"Lepiej się stąd wynosić"
Odwiązał konia, następnie wsiadł na niego i spróbował nim ruszyć.

Ruszyliście, dojechałeś nawet za bramę, a raczej jej pozostałości gdy.. nagle pojawiła się wielka burza a zaraz za nią trzęsienie ziemi które zwaliło was z nóg . Spadłeś z konia wprost na ziemię . Ghulami też zaczęło rzucać a lodowe statuy - żołnierze Hekojovii kruszyli się i rozpadali .

"A mogłem tu nie przyjeżdzać..."
Podniósł się jak najszybciej i spróbował także podnieść swego konia, aby uciec wraz z nim.

Przez chwilę mieliście wielkie problemy i ledwie dawaliście radę ustać na nogach, pioruny uderzały wszędzie wokół was gdy.. wszystko ustało a niebo się rozjaśniło.. ukazując ci płonącą i zniszczoną jeszcze bardziej okolicę .

"Nienawidzę tego świata..."
Rozejrzał się po okolicy, wiedział co taki spokój oznacza zwyklę - cisza przed burzą. Elf czym prędzej wsiadł na konia i postarał się nim ruszyć.

Ruszyliście dalej i.. nic się nie działo, powoli parliście na przód .

Elf w planach miał powrót do Leśnego Kwiatu więc i tam się kierował.
"Biorę chorobowę..."

Po długiej jeździe i oglądaniu zniszczonych krain, wiosek, miast dotarłeś na granicę wielkiej puszczy Karkoo która wydawała się być o wiele większa niż dawniej .

//Zacznij w Wielkiej Puszczy, na jej granicy//

Dojechał do największej wioski. Rozglądał się za kimś kto wyglądał na wojskowego.

Było ich całkiem sporo, kręcili się po okolicy w pancerzach . Zapewne byli strażnikami .

Podszedł do jednego z nich.
-Gdzie znajdę Sawomira Zafora?

- Willa w środku wioski .- odpowiedział krótko -.

Poszedł tam, ale strażnicy, nie?

Strażnicy nie poszli za tobą, stałeś przed sporym budynkiem wybudowanym w charakterystycznej dla Hekojovii architekturze .

//Dobra, jutro zaczynam odpowiadać//

Zapukał.

Drzwi otworzyła ci młoda kobieta lekko je uchylając .

- Tak ?- spytała -.

-Witam, poszukuje Sawomira Zafora. Jest tutaj?

- Owszem, jest . W jakiej pan sprawie ?

-Chciałbym zaoferować... Hm... Ochronę.

Wpuściła cię do środka .

- Proszę po schodach na górę, pomieszczenie po lewej i na balkon .

Udał się tam gdzie nakazała kobieta.

Na balkonie na krześle siedział gruby mężczyzna ubrany w strój Hekojovijskiej szlachty, obok niego na stole stał spory dzban i szklanka pełna miodu . Przy jego pasie wisiała długa szabla, nie zauważył cię bo przyglądał się statkom w porcie .

-Przepraszam? Chciałbym zaoferować panu ochronę. Nigdy nie wiadomo kto na Pana czyha...