Ale jakiż to poważny temat poruszała ostatnia historia, waćpan?

A
Przeczytaj sobie to się dowiesz

a
To weź jakoś to kontynuuj, bo ja żadnego pomysłu póki co nie mam :/

eeeee

Legolas123 pisze:
Starzec zaczął głośno szlochać. Nie mógł dłużej patrzeć w wodę. Cofnął się, jednak przez fakt, że miał zakryte dlońmi oczy, nie zobaczył stojącego niecałe półtora metra za nim kamienia. Mężczyzna potknął się i przewrócił uderzając głową o podłoże.
-Poznaj cierpienie, siewco śmierci - powiedział Big Chungus - bólem odkup swoje winy.

Chop jednak stwierdził że taki ból to nie jest ból nawet. Szybko wstał, otrzepał się z kurzu i ignorując Chungusa ruszył swą drogą.

-Odchodzisz?-zapytał odchodzącego stsrca Chungus-Naprawdę odchodzisz niczym tchórz? Dałem ci szansę na odkupienie win, wskazałem drogę do raju, a ty po prrostu odchodzisz! Hańba ci, morderco!-wydzierał się Chungus na starego, acz odbiorca owych wrzasków miał je gdzieś i wędrował dalej.

Zawędrował w okolice Frankensteinu. Porzucił swój cały dobytek, bynajmniej nie dlatego, że chciał zostać ascetą, a jedynie sprawdzić w jakim czasie uda mu dorobić się fortuny żebrząc i kradnąc na ulicach i traktach. Samotny i wyklęty przez Big Chungusa błąkał się po ostrowach burzanu.

Przepraszam, że przerywam panom w pisaniu tejże opowieści lecz jak głosi tytuł historia miała być pisana po jednym zdaniu.

Rację masz Panienko, jednakowoż już dawno w ten sposób pisana nie jest, a tytuł tematu nie obowiązuje.

Dobrze, dziękuję za wyjaśnienie.

I wtedy super przystojny legolas odszedł by uświadamiać innych ludzi że mają rację, jednak historyjka już dawno ta historyjka pisana nie jest, a tytuł nie obowiązuje
Idąc dalej legolas spotkał żebrzącego chungusa

Legolasa bardzo poruszył widok żebrzącego wygłodzonego Big Chungusa, więc strzelił mu z łuku w głowę, ażeby skrócić jego męki.

Jednak Chungus uznał ten czyn za brak szacunku. W jednej chwili pobiegł do Legolasa i chwycił go za gardło.
-Ten despekt tylko krew zmazać może! - krzyknął Big Chungus i rzucił mężczyzną o znajdujący się nieopodal kamienny mur.

Z powodu rękawicy nieskończoności, którą wciąż posiadał chungus rzut ten był tak silny, że złamał mężczyźnie kilka kości.
Po chwili okazało się jednak, że ostatnie wydarzenia były iluzją która stworzona została przez chungusa za pomocą kamienia rzeczywistości.

Bowiem wszystkie zdarzenia z tego dnia były snem starca, który właśnie obudził się w okopie podczas trwania trzeciej wojny światowej. Zastanawiał się nad znaczeniem owego snu przez dłuższą chwilę, gdy nagle doszedł do wniosku, iż oznaczał on nadchodzące spotkanie ludzkości z Big Chungusem i koniec świata.

super potężny przystojny legolas postanowił wtedy zebrać drużynę, która rozwali świat jeszcze szybciej

Więc zgłasza się Alfa i niszczy świat, koniec

lecz wtedy super przystojny i gibki legolas sie obudził i powiedział
musze przestać pić wodę

Lecz nagle, niespodziewanie, podczas ostatniej bitwy, tej która ma zadecydować o losach naszego świata, walczący dostrzegli na wzgórzu pewną postać: był to wysoki na dwa i pół metra przystojny mężczyzna z sześciopakiem... Ba! Dwudziestopakiem! Na głowę ubraną miał wysokiej jakości maskę przeciwgazową, na pasku zawieszony półtoraręczny miecz, na plecach kałasznikowa, a w lewej ręce trzymał flagę z herbem Gondoru. Owy mężczyzna miał na imię Szfindol i przybył odmienić losy bitwy.

{wysoka samoocena}

(dość skromnie siebie opisał tak szczerze)

(Szfindol oddaj moje itemy dające dodatkową masę mięśniową)

(szfindl gdzie tarcza, nie uchodzi tak bez tarczy :////)

(Ależ nie powiedziałem, że to jestem ja. Jedynie podałem imię owego mężczyzny, które to dziwnym trafem pokrywa się z moim)

(ukra... znaczy pożyczyłem ją)

mkiuytfdsxcvbnk pisze:
(szfindl gdzie tarcza, nie uchodzi tak bez tarczy :////)

(Tak szczerze, to zbytnio nie przepadam za tarczami i tak, wiem, iż kiedyś może mnie to zgubić)

(szfindol wymyślający postać o tym samym imieniu acz zupełnie innej posturze?)

(Dokładnie, zupełnie innej, bowiem w rzeczywistości mam czterdziestopak i prawie cztery metry wzrostu)

{doubt}

(no, może sześć metrów)

(ten 40pak jest dziwny. Myślałem że masz 60paka)

(ale piwa)

(no zbroja no)

(Biedny szfindl w domu sie nie mieści)

(W stodole śpi przecie)

(duża stodoła)

(Wiesz kto jeszcze śpi w stodole? MOJA MAMA!!!111)

(no bo też masywna jest, wiadomo że w chałupie by się nie zmieściła)

wtf, dlaczego ten temat zdechł, był taki fajny przecie
dobra, zacznę coś nowego
tylko pls piszcie całymi zdaniami, a nie po połowie



Za górami, za lasami, za ośmioma Biedronkami, w okolicach Zimbabwe żył se w małej chacie Arden Zørion ''Chonker zabójca'' Averescu.

Był on synem Brdena Børiona Averescu, który zaś był synem Crdena Cøriona Averescu, który był synem Drdena Døriona Averescu, który był znanym profesorem anatomii dzid bojowych.

Drdena Døriona uczył nie jaki Frden Førion, dziadek Drdena i ojciec Eørdena Eøriona

Frden zaś był znanym kowalem, który zaczął swą wielką karierę, pomagając w kuźni swojemu ojcu, Grdenowi Gørionowi. Ów ojciec był synem swojego ojca, Hrdena Høriona, ten natomiast był synem Irdena Iøriona, doradcy jarla.

(odpisz tu ktoś pls :sob: :sob: :sob:)

(zrobie tylko nwm co f

(nwm, napisz, że Arden spotkał An*rzeja czy coś)

Szfindol pisze:
Frden zaś był znanym kowalem, który zaczął swą wielką karierę, pomagając w kuźni swojemu ojcu, Grdenowi Gørionowi. Ów ojciec był synem swojego ojca, Hrdena Høriona, ten natomiast był synem Irdena Iøriona, doradcy jarla.

Jarl natomiast nazywał się Jrden Jørion i był synem słynnego Krdena Køriona, zwanego Żelazną Pięścią.

Szfindol pisze:
(nwm, napisz, że Arden spotkał An*rzeja czy coś)

99(placze przez ciebie)))

(oh)

(oh)

Legolas123 pisze:
Jarl natomiast nazywał się Jrden Jørion i był synem słynnego Krdena Køriona, zwanego Żelazną Pięścią.

Aczkolwiek wracając do naszego głównego bohatera, Ardena, pakował on właśnie swój bagaż, aby za niespełna dwa dni wyruszyć do stolicy. Mianowicie sam jarl o jakże wspaniałym imieniu Balgruuf, znając wielkie dokonania praprapraprapradziadka Ardena, wezwał go do siebie w pewnej sprawie.

Jednak dwa dni później, kiedy Arden przybył na wezwanie, okazało się Balgruuf zapomniał już o co mu chodziło.