Całkiem pokaźnych rozmiarów willa w Stanach Zjednoczonych. Luksusem jedzie na kilometr. Limuzyna, staromodne karawany, Ferrari a nawet auto ze złota na parkingu, kunsztowne, staromodne wnętrze willi, piwnice pełne wiekowego wina, dwójka wspaniałych ludzi którzy prowadzą to miejsce, setka dobrze traktowanych służących i kochana córka, która ma nieco nadopiekuńczych rodziców. Czego chcieć więcej?

Rohan
-Co?! Co się stało w końcu?

Rohan

- Hycel przebił ci ogon obcasem i najwyraźniej zemdlałeś z bólu - uśmiechnęła się. - moi rodzice uparli się aby zabrać cię do domu

Rohan
-Czemu? Czemu starasz się być dla mnie dobra nawet po resecie wszechświata?

Rohan

- po czym? - zdziwiła się. - wybacz, ale nie wiem o czym mówisz

Rohan
-Uznasz mnie za szalonego no, ale była inna wersja wszechświata gdzie ty byłaś furry.

Rohan

- Rohan?

Rohan
-Czej? Skąd niby znasz moje imię jeśli to alternatywna wersja świata! No musiałaś robić ze mnie jaja?!

Rohan

- ja myślałam, że to tylko zwykły sen - wypaliła. - ale w takim razie to oznacza, że jesteś człowiekiem, a moi rodzice adoptowali cię jako moje zwierzątko domowe... Nie jestem pewna czy dobrze to przyjmą...

Rohan
-Nie wiem czemu wszyscy mnie mylą z wampirem albo człowiekiem. Jestem zwykłym najzwyklejszym wynaturzeniem stworzonym z cienia
Mrugnął do niej raz

Rohan

Do pokoju wszedła pokojówka.
- widzę, że nasz przyjaciel już się obudził? - Blue westchnęła.
- tak proszę pani, Noivern ma się dobrze, ale potrzebuje prywatności
- rozumiem - uśmiechnęła się i wyszła z pokoju.
- służący. Opiekują się mną jakbym wciąż miała pięć lat. Ta co właśnie wyszła to Margaret. Wydaje się jej, że mnie skrzywdzisz - roześmiała się. - przecież ty mi nic nie zrobisz, prawda? W końcu jeżeli dobrze pamiętam to byliśmy przyjaciółmi, w tamtym świecie, albo cokolwiek to było, prawda?

Rohan
-Jeśli kilkukrotne próby zamordowania ciebie i nazwanie ciebie wynaturzeniem nazywasz zdrową relacją między przyjaciółmi.. To ok, ale wiedz, że współczuję. Zapewne w takim wypadku nie miałaś łatwego dzieciństwa, ale nie znam się. Z innego tematu, Aktualnie chciałbym Ci pokazać kciuk w górę, ale jestem pie**olonym zwierzakiem i nie mam kciuków

Rohan

- więc mój sen wyglądał inaczej - westchnęła ponuro. - byłeś dla mnie milszy, chroniłeś mnie przed niebezpieczeństwami, spędzaliśmy czas przy zachodzie słońca... Chyba naprawdę muszeEEE- Blue potknęła się i wylądowała na tobie. - znaleźć sobie chłopaka? - dokończyła.

Rohan
-Mógłbym spróbować sił w tej dziedzinie, ale wiesz, że ja jestem bezpłciowy? No rzeknij mi czy twój cień jest mężczyzną czy kobietą. I na pewno nic ci się nie stało teraz? Bo na razie przykryliście mnie kilkudziesięcioma kołdrami, więc chyba nie powinno nic tobie się stać.

Rohan

Blue położyła twarz na twoim puchu, który otacza twoją szyję.
- jesteś taki mięciutki...

Rohan
-A takie pytanie. Jak bardzo lubisz jeść kebaby, mordować dzieci i wsuwać ich ciała do strojów furry? W skali jeden do dziesięciu

Rohan

- zamknij się i daj mi się przytulać - wtuliła się w ciebie jak w pluszankę. Trzeba przyznać, gorąca jest. Poważnie, ona chyba ma gorączkę.

Rohan
-Ale na serio. To moje ulubione zajęcia gdy nie mam niczego do roboty. By the Way. Ty masz gorączkę?

Rohan

- oddałam ci swoją kurtkę, pamiętasz? - fakt, oddała.

Rohan
-To może lepiej bym ci ją zwrócił. No, ale. Jest problem. Tak trochę.

Rohan

- Jak tylko dojechaliśmy do domu to ci ją zdjęłam, żeby nie dostać ochrzanu od opiekunki. Nie chciałam po prostu abyś tam zmarzł. Środek zimy a żadnego ogrzewania wam nie dali...

Rohan
-Teraz dostaniesz ochrzan za to, że się przeziębiłaś zapewne

Rohan

- pewnie tak. Ale przynajmniej ty jesteś zdrowy - uśmiechnęła się. - wiem, że chcesz mnie zabić i tak dalej ale przed moimi rodzicami będziesz musiał udawać, że o mnie dbasz. Są strasznie nadopiekuńczy i nie wiem jakby zareagowali gdybyś mnie choćby szturchnął. Oni nadal mają cię za "niebezpieczny prezent gwiazdkowy"

Rohan
-Aktualnie to mi się nie chce. Mam ochotę na kebaba i wejście do przedszkola by wziąć kilka dzieci na konwent furry

Rohan

- a mi wystarczy tu i teraz. Nigdy wcześniej nie miałam okazji porozmawiać z kimś na osobności, zawsze byłam kontrolowana. Przynajmniej ciebie jeszcze nie infiltrują - objęła cię. - nie zostawisz mnie, prawda?

Rohan
-Zapewne to pytanie retoryczne?

Rohan

- nie miałabym nic przeciwko, gdybyś na nie odpowiedział

Rohan
-No chyba zostanę...

Rohan

- to dobrze - uśmiechnęła się. - bałam się, że chcesz mnie porzucić

Rohan
-Ta...czego od mnie oczekujesz? Jakiś odpowiedzi? Bo ja naprawdę nie wiem czy leżąc pod tobą mógłbym zrobić coś innego

Rohan

- sama już nie wiem. Jakoś nie chce mi się wstawać, jesteś taki cieplutki i mięciutki... - zasnęła.

Rohan
-Umm.
Na razie nie wiedział co ma robić w takiej sytuacji, więc po prostu się położył.

Rohan

Powoli mijał czas, aż w końcu zacząłeś robić się senny.

Rohan
Ziewnął
-Nie spałem od chyba dwóch tygodni...
Położył łeb i sam poszedł spać

Rohan

Wkrótce zacząłeś śnić o... Czymś. Widziałeś jak ktoś siedzi oparty o drzewo i coś szkicuje. Ty sam byłeś dość niedaleko, naprzeciwko rysownika.
- jeszcze chwilę, muszę uchwycić każdy szczegół twojego piękna

Rohan
-Co

Rohan

- nie kłap tak tą paszczą! Wiesz jak ciężko narysować te uszy?

Rohan
Na razie nie wiedział z czym ma do czynienia, więc po prostu stał jak słup. Osobiście chyba już wolałby wrócić do swojej pierwotnej formy.

Rohan

Jesteś w pierwotnej formie kompletnie nago, podczas gdy jakiś facet cię rysuje.

Rohan
Och. Na reszcie. Homoerotyzm w sztuce mi nie przeszkadza, więc nie wiem czemu miałbym mieć problemy z tym. Nawet chętnie zobaczę rezultaty

Rohan

- hej, śpisz?

Rohan
-Nie. Kazałeś mi stać prosto, więc to robię. Wiem, że trudno rysować człowieka

Rohan

- Rohan? - ktoś złapał cię za ramię przez co się obudziłeś.

Rohan
-Blue?
Odpowiedział głosowi, który wypowiedział jego imię

Rohan

- mój ojciec tu jest - odpowiedziała Blue.

Rohan
-A cóż się stało znowu?

Rohan

- ignorujcie mnie - odparł ojciec Blue z aparatem w rękach. - po prostu uwieczniam najważniejsze chwile w życiu mojej córeczki

Rohan
-Ugh. Rozumiem.
Powoli Wstał z ziemi czy czegokolwiek na czym leżał.
-Czzzyli teraz Pan fotografuje niebezpieczny prezent gwiazdkowy.

Rohan

- spadnie jej włos z głowy to zabiję - odparł groźnie po czym wrócił do robienia zdjęć.
- Także ten... Rohan, chcesz wyjść na dwór? - zaproponowała Blue.

Rohan
-Taaa. Trochę muszę się rozciągnąć i obawiam się tego creepa. ZNACZY twojego taty. Tak. Dobra! Wyjdźmy