- '68? 1968?

-1968?

Wtem, na podłodze koło drzwi materializuje się z ciemnej materii list, który jest gotowy do otworzenia.

//Jezdyrkusie, zwaliłem. Przepraszam. Miało być 68'.

-Co ku*wa...
Podszedł i podniósł list.

Przyjrzał się listowi, odpowiadając:
- 1968? Przecież to będzie za niecałe 100 lat, nie bądźcie śmieszni! Chodzi mi o Wielkie Burze roku 1868. -

- To w którym roku się pan urodził?!

-A nie mówillem panu, że zmiana czasu?- Rzekł do Niemca, otwierając kopertę.

Treść listu była taka:
Witajcie
Prawdopodobnie się dziwicie, dlaczego tutaj nikogo oprócz z domowników was nie ma. Otóż rozchodzi się o to, że to wy jesteście domownikami i to na dodatek aktualnymi, którzy są pozostawieni na pastwę losu i przeznaczenia... [tu bochomazy atramentem]... pamiętajcie, próbujcie myśleć pozytywnie, ponieważ jeżeli nie, to was coś najprawdopodobniej tutaj dopadnie.
Anonim

- Ej, tak stary nie jestem. Mamy rok 76', a ja mam 40 lat, to się urodziłem w 36'. Chyba jasne, nie? -

- Nie... Jak to '76? Co tu się dzieje z tym czasem - popatrzył na swój zegarek by sprawdzić czas na świecie Bożym

Zegarek kieszonkowy Clausa von Stauffenberga stoi prosto, jak żołnierze Wehrmachtu gotowi do wymarszu.

-I ch*j jaśniepanowie.- Pogładził się po wąsie wręczając list Niemcowi.

- A ty to skąd jesteś, żołnierzyku? - Zagadnął mężczyznę:
- Bo twój mundur to ni w ząb Federacja, Unia czy Meksykańce. -

Czyta uważnie
- Kto to mógł napisać... Ten list brzmi wręcz jak groźba... - podaje kowbojowi, by tez przeczytał - Ja to z armii Trzeciej Rzeszy... Biorąc pod uwagę fakt tych zaburzeń czasowych, to nawet nie mogłeś pan słyszeć o czymś takim

- Ten list to jakiś wariat pisał. Jak burza opadnie, to wybywam stąd. - Złożył kartkę:
- A o jakiejś Rzeszy słyszałem... To w Europie? -

- Tak. Ale to na długo, długo po panu. Możliwe, że gdyby pan tu nie trafił, to w czasach Rzeszy o której mowa, to byś pan już wąchał kwiatki od dołu

-Całe szczęście moja kochana Polska była, jest i będzie.

- Pan głupoty pieprzysz. Przecież o tej Rzeszy już z dobrych pięć lat temu słyszałem! Jakiś szwab mi o tym mówił, że niejaki Bismarck połączył różne tereny, czy coś. -

- A ja mówię o Rzeszy Hitlera. Takiego Austriaka. On się urodził bodajże pod koniec XIX wieku. A Rzesza ta powstała w 1933 r. Tak więc... Może przejdźmy do salonu, bo tak mnie suszy w gardle

Hector i von Stauffenberg idą w stronę pokoju wyglądającego na salon.

Dockson nagle otworzył oczy i zorientował się, że po pierwsze żyje, a po drugie opiera się o ścianę pośrodku jakiegoś holu. A dopiero co miał zostać wybebeszony przez kolossa... Pi******* Kelsier, zostawił nas samych z tym całym oblężeniem... Mężczyzna na wszelki wypadek nie chował miecza. Dalej kręciło mu się w głowie, tak więc przetarł oczy i popatrzył co lub kto tak właściwie jest przed nim.


//Postać jest z trylogii "Z Mgły Zrodzony"

Dockson ujrzał przed swoimi oczyma piękny przedpokój.

Przybywają tutaj Hector, Claus i Artur.

Wchodzi do otwartego kawałka drewna.

Ten "otwarty kawałek drewna" okazuje się swoistą płachtą kryjącą do wielkiej "jamy".
Ta jama okazuje się być prawdopodobnie podobna funkcjonalnie do tego, co miał Ug w swojej jamie, czyli barłóg do spania i kilka siedzisk na odpoczynek lub wymyślanie fantazji.

Stauffenberg
- Dobra, rozejrzyjmy się za tymi drzwiami

Claus, Artur i Hector zauważyli pod drzwiami dwóch ludzi których dosięgnął ten sam los, co ich samych.
Jeden wyglądał na jakiegoś średniozamożnego inżyniera z czasów XIX wieku, a drugi był ubrany z jakiegoś powodu w skafander nurka.

Przeszukał dziwną jamę do spanie. Gdzie jest plemię, które tu mieszka?

Najwyraźniej, nikogo przed Ugiem i tymi dziwnymi człekami nie było, co sugeruje już to, jak to wszystko wyglądało jak dopiero co zrobione.

Dalej przeszukiwał dziwną jamę w poszukiwaniu przedmiotów i co to za dziwne człeki.

Niczego nie było w tej jamie, a szkoda.
W sprawie z tymi człekami, może się z nimi dogadać i ,jeżeli będzie można im zaufać, zawiązać mocniejsze więzi relacji ? W sumie, Ug przybył prawdopodobnie w ten sam sposób co oni do tego dziwnego miejsca, więc może będą mu współczuć jemu ?

Świetny pomysł. Wyszedł do człowieków i pomachał im.

Stauffenberg nawet nie zwrócił na niego uwagi. Rozgląda się dalej za tymi drzwiami, o których mówił. Czy nie było ich przypadkiem w dalszej części holu?

- Przepraszam? - Dockson odpowiedział na pytanie osobnika w skafandrze. - Nie mam pojęcia co to czyściec... To wygląda bardziej na jakąś rezydencję.

Burger:

Tak, te drzwi dalej znajdowały się na swoim miejscu. Te drzwi wyjściowe wyglądają na jedyną drogę wyjściową z tego dworku pośrodku alpejskiej nicości.
Przy tych potężnych drzwiach zamkniętych na cztery kłódki znaleźli się kolejni nieszczęśliwcy.

Próbuje je otworzyć. Czy nie odepchnie go ta sama siła, co Artura przy zegarze?

Burger2004_09 pisze:
Próbuje je otworzyć. Czy nie odepchnie go ta sama siła, co Artura przy zegarze?

Drzwi są z jakiegoś powodu zamknięte i nie da się ich otworzyć w jakikolwiek sposób.

- Drzwi jak drzwi...Mam rozstrzelić je? - Spytał, łapiąc rewolwer.

- Nie. Nie możemy marnować cennych nabojów - rozgląda się za jakimś dużym fotelem czy kanapą

Tych akurat jest brak. No cóż, prawdopodobnie nie będą stąd mogli wyjść.

- Dobra. Poświęc jeden nabój na okno - wskazał najbliższe im okno

- Mówisz i masz! - Błyskawicznie wyciągnął swojego Colta Walkera i strzelił w okno.

Wtem, wszyscy w dworku usłyszeli potężny huk z rewolweru i rykoszet ołowianej kuli od niby-pleksiglasowej szyby.
Na całe szczęście, rykoszet nie trafił w żadnego z gości.

Znikąd zjawił się nomad znany jako Khadagan, wywodzący się z postapokaliptycznego świata, gdzie kalendarze stanęły na dacie 1948 roku, kiedy zdecydowano użyć najstraszniejszej broni znanej ludzkości. Bomby "Riese", która raz na zawsze zmieniła świat w pustkowia, Khadagan był nomadem i od dwudziestego roku życia przyszło mu żyć w upadłym świecie stąd ubiór chroniący przed promieniowaniem karabinek, Sturmgewehr 44, maska gazowa i dziwna laska pełniąca funkcję narzędzia do niewiadomych celów. Poza nimi wyróżniało się urządzenie przymocowane do pasa, ustrojstwo niemieckiej produkcji, które prawdodpodobnie wskazuje poziom promieniowania.
Miejsce z opowieści ojca... Piękne ściany, drewno i czysto zachowane otoczenie. Na atomowe pustkowia. Rad burza musiała być silniejsza niż sądziłem. - myślał głęboko Khadagan, złożył laskę na pół, zawiesił na plecach, następnie z karabinkiem rozejrzał się za innymi osobami w tym okrutnym miejscu.

-No i ch*j mościpanowie.

Rzucił dzidą tak żeby trofiła obok człowieków dla zwrócenia uwogi.

Indyk:

Khadagan zobaczył w tym przepięknym miejscu po prostu istny miszmasz epok. Z jakiegoś powodu w jednym miejscu był i jaskiniowiec, i niemiecki oficer. Także znajdował się tu jakiś kowboj, dandys z XIX-go wieku, nurek w skafandrze oraz dżentelmen z lat 20-tych.

Po prostu, tutaj była istna plejada różnych epok historycznych.


Tanator:

Ugowi z jakiegoś powodu było słabo i nie miał siły do rzucania dzidą.
Czyżby to ta sama siła co go tutaj sprowadziła ?

Skuszony wizją odpoczynku zasnał oparty o ścianę, a kiedy się obudził znalazł się tutaj.
Był to chodzący czarnym płaszczu młody meżczyzna wyglądający na oko na 20 góra 25 lat, mimo tak młodego wieku na twarzy miał wiele blizn po ranach ciętych, jego włosy zdawały się być dość długie, do okolic ramion, są one koloru czarnego niczym noc nieco tylko kolorowanego tak, aby pod światło delikatnie błyszczały na fioletowo. Ma on ścięty, sredniej długości zarost na brodzie. Gdy dokładnie przyjrzeć się jego oczom, widać że są one ewidentnie modyfikowane w jakiś nieznany aż tak powszechnie, cybernetyczny sposób tak by wspierać ich działanie i korygować wady, a jest to na tyle dziwne że technologia ta mocno przewyższa dostepna nam w XXI w. A co dopiero wiktoriańską. Budową ciała jest on nieco bardziej umięśniony od typowego pierwszego lepszego Johna z ulicy, ale nie jest jakimś pakerem. Ubrany jest on jak wspominałem w czarny długi skórzany płaszcz, kiedy jednak go rozpiął ukazały się markowe ubrania dresowe i lekka koszulka sportowa, ale też co ważniejsze cyberwszczepione ramię, dokładniej lewe ramię. Po za tym wszczep szedł wgłąb koszulki, jak gdyby nie tylko był ramieniem... ale cóż o wiele bardziej znaczącym fragmentem organizmu... był więc swoiście możnaby rzec cyborgiem przeniesionym z przyszłości aż do epoki wiktoriańskiej. Po przebudzeniu z nawyku przytarł delikatnue oczy organiczną ręką złapał się za głowę i rzekl szoetnie klnąc:
- Cholera jasna, wiedziałem żeby nie pić w tym lokalu zbyt dużo. Chyba tym razem za mocno przegiąłem i mam ostre delirium.
Pomacał delikatnie podłogę i walnął sobie plaskacza.
- O ja chrzanię, to nie delirka, serio cofnęło mnie w czasie.... nie no lepiej być nie mogłos.
Wstał podpierając się cyberwszczepionym ramieniem.

- Dobra, czyli jesteśmy tu uwięzieni. Na amen. Co teraz?