Wokół stołu siedziało z 20 wysoko postawionych w hierarchii wojskowej. Na samym stole była mapa Europy Środkowo-Wschodniej. A na niej było wiele strzałek. 5 strzałek wskazywało na Gdańsk, Szczecin i inne miasta Pomorza, 4 strzałki wskazywały na Branderburgię, a 5 na Śląsk... Widać, że cesarz szykuje się na wojnę z Niemcami

//eh, Wladca, gdybyś Ty tu teraz był...

//Dokładnie to na Prusy. Ale Cii.
Wodzirej dokładnie i powoli analizował calą mapę. Najbardziej go niepokoiło to, że żadna ze strzałek nie jest skierowana w kierunku Prus Wschodnich. Miał jeszcze w pamięci bitwę pod Austerlitz. Wiedział, że pruski żołnierz jest bitny i uparcie dąży do swojego. Pamiętał także kilka gwałtownych manewrów Blüchera i Klausevitza... Był wyraźnie zmartwiony. Tylko wzrok kierował w Kierunku Prus Wschodnich. Gdyby mieć po swojej stronie Rosję i Napoleona...

//Federację Niemiecką. Nie czytało się artykułów?

Kilku ludzi spierało się, że armia, która niegdyś zdobyła Augustynów powinna iść na Prusy Wschodnie. Jeszcze inni spierali się, że trzeba zawiązać sojusz z Napoleonem, ale to odpada. Przecież nie tak dawno zdobyli podległe mu państwo. Kolejni mówili o sojuszu z Rosją, ale to również odpada. Są zajęci wojną z Szwecją... Co robić, co robić? powtarzał w sobie myślach marszałek. Może Ty masz jakiś pomysł?

-Mości generałowie, panie marszałku. - Powiedział Wodzirej po niemiecku.
-Prusy, a raczej Federacja Niemiecka to trudny przeciwnik. Wszyscy mają w pamięci walki pod Jeną oraz Austerlitz, brawurowe akcje generała Blüchera oraz von Klausevitza. Z drugiej strony ten kraj jest Protestancki, a południowe Niemcy to Katolicy, jak Cesarz i większość ludu Cesarstwa. Musimy także pamiętać o wojnie siedmioletniej. To nie będzie prawdopodobnie krótki i łatwy konflikt, tylko długa wojna. I tylko się zastanówny: Z kim Prusy mają Sojusz? To powinno być nasze pierwsze pytanie. Zarówno Rosja oraz Francja mają konflikty z Pruskim królestwem. Ale gdy zaatakujemy Prusy, to skąd Mamy pewność, że Napoleon nie powtórzy marszu przez Włochy i szybkim atakiem nie zdobędzie Wiednia? Napoleon to dobry polityk i wie, kiedy zsiąść z konia, gdy sytuacja jest niepewna. A sama jego obecność sprawia różnicę czterdziestu tysięcy ludzi. Prusy może by wytrzymała atak z jednej strony... Ale nie z dwóch. Ale należy też zaatakować Prusy Wschodnie, a także zdobyć i bronić się na Linii Wisły, Odry i Warty.

Wszyscy zasłuchali się w Twoją wypowiedź. Rozpoczęła się dyskusja o to, jak przeprowadzić tą wojnę. Z jednej strony bali się sprzeciwić cesarzowi, ale też bali się reakcji Napoleona. Po długiej naradzie podjęto decyzję o przełożeniu ataku i rekrutacji kolejnych żołnierzy, którzy będą osłaniać Włochy oraz zaatakują Prusy Wschodnie. Twoja propozycja obrony na linii trzech rzek przypadł marszałkowi i oficerom do gustu. Postanowiono tak zrobić. Wysłano gońca do cesarza, który miał zawiadomić go o decyzjach w Poznaniu. Marszałek poklepał Cię po ramieniu
- Jesteś geniuszem taktyczno-stategicznym. Czy chciałbyś, żeby Twoja dywizja stanęła u boku armii stołecznej?

-Panie marszałku... Ja walczyłem pod Napoleon od Kampanii Włoskiej w 1796 w Legionach Polskich. Od niego się uczyłem. Ale co di tego... Moja dywizja to trzy pułki piechoty liniowej... Dobrze, dwa, bo jeden jest na manewrach na Węgrzech, pułk kawalerii, kilka batalionów artytylerii, sporo oddziałów milicji. Dodatkowo zostaliśmy sformowani niedawno i nie mamy pełnych składów osobowych. Planowano nas wzmocnić, ale... A co do Taktyki... Jedyna bitwa, którą prowadziłem, była to obrona Twierdzy Poznań. Niby mógłbym też negocjować z Napoleonem, dosyć mnie lubił... Chociaż może być rozgoryczony... Ale nie. On lubi ludzi twardych, zdecydowanych. Jeśli dyplomata będzie się jąkać i bączyć...

- Hmm, rozumiem... No nic. Trudno. Zapamiętaj sobie, że jutro zadecydujemy jakie armie zaatakują dany teren. Przyjdź po porze obiadowej - i odszedł, a wraz z nim wszyscy oficerowie, porucznicy itd. Zostałeś sam w namiocie

Korzystając z okazji sprawdził raz jeszcze mapy taktyczne przyszłej ofensywy.

Nic się nie zmieniło. Ile było strzałek tyle było i celowały tam, gdzie wcześniej. Doszło jednak do niewielkiej poprawki i mała niebieska strzałka celowała w Prusy Wchodnie ze strony Augustynowa

Zakręcił się na nodze, po czym wyszedł z namiotu. Popatrzył się na słońce by zorientować się, jaka jest pora. Musi sprawić sobie zegarek...

Zbliżał się sam środek nocy

-Boże jedyny... - Chyba musi znaleźć jakąś podwózkę... Dorożkarze chyba chętnie znajdą pracę.

Tak więc kierujesz się w stronę pierwszej lepszej ulicy. Tam jednak zamiast dorożek spotkałeś dziwnego przechodnia, który Cię zaczepił
- Szlachetny panie, czy wie pan zali która jest godzina?

-Jeśli to ten słaby, jak to się mówie... Żart, to informuję, że ostatnia osoba, która mi go zrobiła, skończyła z połamanymi kończynami... Ale na oko... Północ.

- Rozumiem, dzięki Ci szlachetny panie - i odszedł, ale wcześniej wcisnął Ci w rękę jakąś małą, twardą rzecz

Zdziwiony spojrzał się na to małe coś.

Była to złota moneta, jednak bardzo dziwna złota moneta. Jej krańce były niebieskie i otaczała ją zielona mgiełka

Dziwne... Spróbował sprawdzić, co jest na awersie, a co na rewersie monety.

Na awersie złoty orzeł, a na rewersie napis Quo Vadis, Domine?

Wrzucił tę monetę do jednej z kieszeni mundueu, po czym dalej szukał dorożki czy wózka.

Jakaś dorożka podjechała. Woźnica od razu powiedział:
- 10 krajcarów teraz i 15 na miejscu, wtedy możemy jechać

Szukał po kieszeniach jakiś drobniaków. Jak on tego nie lubi...

3 pięcio-krajcarówy (wymyślanie nazw lvl. MISTRZ) i 5 dwu-krajcarki. No i ta dziwna moneta...

Podał mu 10 kracjanów w monetach po dwie.

Przyjął zapłatę
- Proszę wsiadać

No i wsiadł szybko, ale lekko odciążając trafioną dawno nogę.

Dorożka była bardziej luksusowa niż się zdawało. Pomiędzy siedzeniami był purpurowy dywan, a same siedzienia były wyścielane aksamitem. Żyć, nie umierać, jeździć tą dorożką, można rzec. Ruszyliście. Naturalna siła wepchnęła Cię w oparcie siedzenia i czułeś się jak w niebie

Przyszykował na wszelki wypadek swój pistolet. Życie nauczyło go jednego: jak idzie za łatwo, to coś się zje*ie.

//otóż nie tym razem

Dojechaliście na miejsce
- Jesteśmy - zawołał woźnica

Wyjrzał się przez okno dorożki, czy aby na pewno.

Franciszek II Habsburg pisze:
//otóż nie tym razem

Dotarliście na miejsce Twojego spoczynku
- Panie, wysiadasz pan, czy nie?

Wysiadł i dał mu te 15 kracjanów.
//Na przyszłość. Kilka monet 1/2/5/10/25/50 krqcjanowych.

Dorożka odjechała i zostałeś sam

Wszedł zatem do środka.

Słońce zachodziło, więc pora dać snu zadziałać, czyż nie?

Chwila moment... Przed chwilą była północ... Co to za czary?- pomyślał i raz jeszcze przyjrzał się monecie.

Tej zmieniła się otaczająca ją mgiełka. Z zieleni zmieniła się na pomarańcz. Oprócz tego, orłowi błsykało na złoto oko

-Oho... - Powiedział, po czym udał się do swojego pokoju.

Tatarsiński przybył do miasta. Zaczął szukać naczelnego dowództwa

korobov
Poszedłeś spać i od razu się obudziłeś

Wladca
Słońce już wstawało i do miasta zaczynali zawijać różni handlarze

Czekał sobie aż nie zobaczy jakiegoś znajomego dowódce

Spraqdził słońce. Ten brak snu się na nim odbije...

Wladca
Szli już zwykli mieszkańcy na zakupy, ale dowódców brak

korobov
Słońce wschodziło i radowało świat swoimi promieniami

Poszedł zwiedzać miasto

Jasna... Smutno tylko zsunął się z łóżka. Ale woli być pewien, gdzie jest. Rozjerzał się.

Wladca
Nic nowego. Poznań jak Poznań. Budowano kilka nowych ulic, a tak to niewiele się zmieniło

korobov:
Byłeś tam, gdzie zasnąłeś

Wstał, rozprostował mundur i poszedł do ogrodu.

No to dalej sobie chodzi i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, dalej sobie chodzi i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, je**ć napoleona no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, dalej sobie chodzi i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, dalej sobie chodzi i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, i paczy, i sobie paczy, i paczy, i paczy, paczy, paczy, paczy, no i sobie paczy, no i postanowił to pie**olić i poszedł do jakiegoś burmistrza czy kogo w Poznaniu mają aby się go spytać gdzie wojskowi

//Napoleona to szanuj.

korobov
Ogrody były... Dziwne. Zewsząd kolorowe palmy z arbuzami... Chwila, jak to palma z arbuzami? Krzaki wydawały ziemniaki zamiast róż. Co tu jest grane?! pomyślałby człowiek
//ta moneta będzie jak grzybki halucynki, a bo co

Wladca:
Burmistrz przyjął Cię z wielkim szacunkiem. Wszak miał przed sobą księcia Małopolski
- Co księcia sprowadza do Poznania?